ΣΑΒΒΑΤΟ, 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 19η
ΟΙ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΕΣ
Διήγηση
Λίγες ημέρες πριν το Πάθος του Χριστού ήρθε να Τον συναντήσει η Σαλώμη, η μητέρα των Αποστόλων Ιακώβου και Ιωάννη, μαζί με τους γιους της για να Του ζητήσουν μία χάρη. Ο Χριστός την ρώτησε τι θέλει. Η Σαλώμη Του απάντησε: «Θέλω να δώσεις εντολή να καθίσουν οι δύο γιοι μου ένας στα δεξιά Σου και ένας στα αριστερά Σου όταν έρθει η Βασιλεία Σου».
Ο Χριστός είπε τότε και σ’ αυτήν και στους γιους της: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι του πάθους που θα πιω εγώ ή να βαπτιστείτε με το βάπτισμα που εγώ θα βαπτιστώ;» Του λένε τότε εκείνοι: «Μπορούμε». Κι ο Χριστός τους ξαναλέει: «Το ποτήρι μου θα το πιείτε, και με το βάπτισμα των παθημάτων μου με το οποίο εγώ θα βαπτιστώ θα βαπτιστείτε. Το να καθίσετε όμως στα δεξιά μου και στ’ αριστερά μου δεν μπορώ να σας το δώσω εγώ, αλλά θα δοθεί σ’ εκείνους για τους οποίους έχει ετοιμαστεί από τον Πατέρα μου».
Όταν το άκουσαν αυτό οι υπόλοιποι δέκα μαθητές, αγανάκτησαν με τους δύο αδερφούς. Ο Ιησούς τους κάλεσε τότε και τους είπε: «Ξέρετε ότι οι ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους και οι άρχοντες τα καταδυναστεύουν. Σε σας όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας κι όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος σας. Όπως κι ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να Τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους».
(Ματθ. 20, 20-28)
Ερωτήσεις
Α. Γιατί οι δύο μαθητές δεν ζήτησαν από το Χριστό μόνοι τους αυτό που ήθελαν, αλλά έβαλαν την μητέρα τους μπροστά;
Β. Τι σημαίνει η φράση «το ποτήρι του Πάθους» και τι «το βάπτισμα»;
Γ. Τι θα σήμαινε για τους άλλους μαθητές, αν ο Χριστός έλεγε «ναι» σ’ αυτό που Του ζήτησαν οι δύο;
Δ. Το αίτημα των δύο μαθητών και της μητέρας τους ήταν τόσο σπουδαίο τελικά;
Ε. Ο λόγος του Χριστού για την υπηρεσία αυτού που θέλει να γίνει μεγάλος βρίσκει σύμφωνους τους άρχοντες κάθε εποχής;
ΣΤ. Ποια ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη του ότι ο Χριστός ήρθε να υπηρετήσει όλους;
Σχόλια
Σαλώμη, Ιάκωβος και Ιωάννης:
ο ένας δεξιά σου κι ο άλλος αριστερά σου: ζητούσαν την πρωτοκαθεδρία, να καθίσουν δεξιά κι αριστερά του Χριστού, να τους βλέπουν όλοι οι άνθρωποι και να λένε πόσο σπουδαίοι είναι. Όμως η βασιλεία του Χριστού δεν είναι κοσμική, αλλά πνευματική. Ο Χριστός δεν ήρθε για να αναλάβει ηγέτης του κόσμου και όλοι να πέφτουν στα πόδια Του, αλλά να διδάξει την πίστη στον αληθινό Θεό, την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, την ταπείνωση. Άρα, όποιος ήθελε να είναι μαζί Του, πρέπει να ξεχάσει την έννοια της εξουσίας
ποτήρι του Πάθους και βάπτισμα: η Βασιλεία του Χριστού δεν επιβάλλεται με την δύναμη των όπλων ή του λόγου και των επιχειρημάτων, ούτε με ψηφοφορία. Φανερώνεται με τη θυσία του Χριστού στο Γολγοθά, το ποτήρι του Πάθους, δηλαδή το μαρτύριο και το θάνατο και το βάπτισμα του Αίματός Του που το έχυσε για τους ανθρώπους
θα δοθεί σ’ εκείνους: ο Θεός δεν θα βάλει στα δεξιά και τ’ αριστερά του Χριστού κάποιους που το θέλουν, αλλά όσοι σωθούν, όσοι αγιάσουν, όσοι ζήσουν τη χριστιανική ζωή της πίστης και της αγάπης θα είναι δίπλα στο Χριστό, όχι για να τους δοξάζουν οι άνθρωποι, αλλά για να χαίρονται με το Θεό
αγανάκτησαν: και οι άλλοι μαθητές ήθελαν τη δόξα δίπλα στο Χριστό, ακριβώς γιατί δεν είχαν πιστέψει ότι η Βασιλεία Του δεν ήταν κοσμική, ο Χριστός δεν ήρθε για να κυβερνήσει τον κόσμο, αλλά για να τον σώσει. Επομένως, η αγανάκτηση τους ήταν υποκριτική
οι ηγέτες των εθνών: οι άρχοντες, αλλά και οι κάθε λογής επικεφαλής, εξουσιαστές, διευθυντές, ηγέτες. Σήμερα ως τέτοιοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και οι δημοσιογράφοι και όσοι διαμορφώνουν τη γνώμη των ανθρώπων
υπηρέτης, δούλος: υπηρετώ σημαίνει προσφέρω ό,τι μπορώ στους άλλους, θυσιάζομαι, αγαπώ. Το ίδιο και ο δούλος, δίνει τη ζωή του για τους άλλους. Αυτό είναι δύσκολο βέβαια, αλλά είναι ο ορισμός της αληθινής αγάπης
λύτρο για όλους: ο άνθρωπος ήταν αιχμάλωτος του θανάτου, δεν μπορούσε να έρθει κοντά στο Θεό γιατί τον κυβερνούσε η αμαρτία. Ο Χριστός, πεθαίνοντας, έδωσε τον εαυτό Του αντάλλαγμα στο θάνατο και με την Ανάστασή Του ελευθέρωσε τον άνθρωπο από τον διάβολο και την αμαρτία, που πλέον δεν έχουν καμία δύναμη επάνω του
Προβληματισμοί- εντοπισμός στο σήμερα
Α. Οι σημερινοί άνθρωποι αγαπούν ιδιαίτερα τη δόξα, που μεταφράζεται σε χρήμα και αποδοχή από την κοινωνία. Όσοι γίνονται πρώτοι υπερηφανεύονται γι’ αυτό και ζητούν από τους άλλους να τρέχουν για να δοξάζονται οι ίδιοι. Ακόμη κι αυτοί που αναλαμβάνουν θέσεις επειδή ο κόσμος τους τις προσφέρει, δύσκολα υπηρετούν τους ανθρώπους και βάζουν ως σκοπό της ζωής τους να διατηρήσουν την εξουσία τους. Γι’ αυτό καταδυναστεύουν και τυραννούν τους λαούς, χωρίς να τους αφήνουν αληθινά ελεύθερους. Ο Χριστός θέλει, αν έχουμε τη δύναμη και το χάρισμα να γίνουμε πρώτοι, να μην χρησιμοποιούμε την πρωτιά μας για να μας δοξάζουν οι άλλοι και να τους κάνουμε ό,τι θέλουμε, με σκληρότητα και κακία, αλλά να εργαζόμαστε μαζί τους για να πάει μπροστά η εργασία που μας έχει ανατεθεί ή να προοδεύσουμε με τους άλλους. Δεν μπορούμε εμείς να προοδεύουμε και να χαιρόμαστε που οι άλλοι αποτυγχάνουν.
Β. Επομένως, και στο σχολείο χρειάζεται να βοηθούμε τους συμμαθητές μας, αλλά και όταν μεγαλώσουμε να βοηθάμε όσο μπορούμε τους άλλους. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα κάνουμε όλα εμείς, γιατί τότε οι άλλοι μαθαίνουν να είναι ανεύθυνοι, αλλά να μην τα περιμένουμε όλα έτοιμα από τους άλλους. Να τους αφήνουμε να κάνουνε για λογαριασμό μας μόνο ό,τι δεν μπορούμε.
Γ. Το να αναπτύσσουμε τα χαρίσματά μας και να βγαίνουμε πρώτοι στα μαθήματα και στις δραστηριότητές μας δεν είναι κακό. Κακό είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βγούμε πρώτοι και όχι για να ξεδιπλώσουμε τις ικανότητές μας. Κακό είναι ο εγωισμός και η υπερηφάνεια για τις επιτυχίες μας. Να ξέρουμε πως ο Θεός επιτρέπει να πετύχουμε ή αφήνει να αποτύχουμε για να προοδεύσουμε πραγματικά στη ζωή μας και να Τον επικαλούμαστε στην προσευχή μας πριν κάνουμε κάτι. Είναι σπουδαίο να μένουμε πάντως ταπεινοί και να μην αναζητούμε τον έπαινο των άλλων.
Συμπέρασμα
Ο Χριστός μας θέλει να είμαστε πρώτοι στην βοήθεια προς τους άλλους και να μένουμε ταπεινοί.
