μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε

Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον. 50 ὁ δὲ  Ἰησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται. 51 ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ  Ἰωάννην καὶ  Ἰάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα. 52 ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπε· μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν ἀλλὰ καθεύδει. 53 καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν.

Είχαμε πει την προηγούμενη Κυριακή, πως ο Θεός ούτε εκβιάζεται ούτε και εκβιάζει τους ανθρώπους να πιστέψουν κάνοντας ένα θαύμα, όπως αυτό που ζητούσε ο πλούσιος, την ανάσταση δηλαδή του Λαζάρου για να πείσει τους ασεβείς αδελφούς του.

Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τρεις καταστάσεις πίστεως, θα λέγαμε. Την αιμορροούσα γυναίκα που πιστεύει πως και μόνο η αφή του ρούχου του Χριστού θα τη θεραπεύσει. Η γυναίκα έχει τη βεβαιότητα ότι αρκεί αυτό και μόνο, χωρίς να το ζητήσει από το Χριστό γιατί είναι σίγουρη ότι ο Χριστός γνωρίζει το πρόβλημά της και μπορεί να τη βοηθήσει. Από την άλλη, ο Ιάειρος, πιστεύει ότι ο Χριστός είναι ο μόνος που μπορεί να τον βοηθήσει, γι΄ αυτό και γονατίζει για να του ζητήσει βοήθεια. Ίσως, όμως, βάζει όρια στις δυνάμεις του Χριστού. Όταν το παιδί πεθάνει, ο Χριστός δεν μπορεί να βοηθήσει. Γι΄ αυτό και οι υπηρέτες του έρχονται να του πουν τη θλιβερή είδηση και να μην κουράσει άσκοπα το Διδάσκαλο. Τότε, δέχεται την ενθάρρυνση από το Χριστό να μην φοβάται, αλλά να πιστεύει. Και η τρίτη κατηγορία είναι αυτοί που όχι απλά αμφισβήτησαν το Χριστό, αλλά κορόιδευαν και γελούσαν όταν τους είπε ότι δεν πέθανε , αλλά σε λίγο θα σηκωθεί από ύπνο.

Για τις δύο πρώτες περιπτώσεις, το αποτέλεσμα ήταν θαυμαστό. Η τρίτη προφανώς δεν θα ήξερε τι να πει, αλλά θα μετέτρεψε τον θρήνο και το αβάσταχτο πένθος σε ξέφρενο πανηγύρι και ξεφάντωμα. Γι΄ αυτούς όλα απ΄ εδώ  ξεκινούν και εδώ τελειώνουν, αφού δεν πιστεύουν και δεν προσδοκούν κάτι άλλο.     

Για την αιμορροούσα γυναίκα, η πίστη ξεπερνάει την αποδοχή ότι ένα πρόσωπο, μία ιδέα, μία πραγματικότητα είναι αληθινή. Έτσι, υπερβαίνει το στοιχείο της διάνοιας ή τη χρήση ορισμένων κανόνων, τυπικών, διατάξεων με βάση τα οποία ο πιστεύων αισθάνεται ότι την τηρεί και την αποδεικνύει, γι΄ αυτό και ακουμπά το Χριστό, (κάτι που απαγορευόταν γι΄ αυτήν από το νόμο). Για την Εκκλησία η πίστη συνεπάγεται την σχέση προσώπων. Πιστεύω σημαίνει γνωρίζω ποιος είναι αυτός στον οποίο απευθύνομαι, θέλω να έχω σχέση μαζί του, τον ζητώ να υπάρχει στην καθημερινότητα της ύπαρξής μου, μπορώ να μιλήσω μ’ αυτόν και γι’ αυτόν, όπως όχι απλώς κάποιος πιστεύει, αλλά όπως αυτός που αγαπά. Στην περίπτωση του Θεού, η πίστη μας δεν μπορεί να είναι μία θρησκευτική αποδοχή ή εμπιστοσύνη, αλλά η αφετηρία της κοινωνίας με το υπαρκτό πρόσωπο του Θεανθρώπου, το Οποίο αποδεικνύει την παρουσία Του στη ζωή μας πρώτα μέσα από το Σώμα και το Αίμα Του, το οποίο καλούμαστε να κοινωνούμε, αλλά και μέσα από την περιγραφή του τρόπου με τον οποίον ο Χριστός φανερώνεται στη ζωή μας, δηλαδή μέσα από την κοινωνία με τον συνάνθρωπο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΤΙΚΩΝ

˜ ™

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Δευτέρα 29  Οκτωβρίου –  Κυριακή 4 Νοεμβρίου  2012

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012:

5.00 μ.μ. Εσπερινός Αγίων Αναργύρων και Αγιασμός Πρωτομηνιάς.

6.00 μ.μ. Κύκλος Συμμελέτης Αγίας Γραφής.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012 (Αγίων Αναργύρων):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012:

11.00 π.μ. - 12.00 μ. Κατηχητικό για τα μικρότερα παιδιά.

4.00 – 5.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Δ΄, Ε΄, και Στ΄ Δημοτικού.

5.00 μ.μ. Εσπερινός

6.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Γυμνασίου.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012:

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

8.00 – 9.00 μ.μ. Κατηχητικό μαθητών Λυκείου.

Το Χριστό ή τα γουρούνια;

«καί ἠρώτησαν αὐτόν ἅπαν τό πλῆθος … ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν.».

Μια ακόμη συνάντηση του Ιησού με έναν δαιμονισμένο περιγράφει η σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Και για μία ακόμη φορά ο Κύριός μας αποδεικνύει την παντοδυναμία Του και την υπεροχή Του έναντι του διαβόλου.      

Και ενώ ο Χριστός καταφέρνει να αλλάξει και να ηρεμίσει τον πριν επικίνδυνο άνθρωπο, οι κάτοικοι της περιοχής τρέχουν για να τον διώξουν. Τον παρακαλούν να φύγει!!!

Φύγε, Κύριε. Η παρουσία σου είναι φορτική, βασανιστική!!!

Φύγε, Κύριε. Ήρθες και τάραξες την ησυχία μας, ήρθες και χάσαμε την πηγή των εσόδων μας. Χάσαμε τα κέρδη μας. Χάσαμε τα γουρούνια μας.

Άραγε η σημερινή κοινωνία, εμείς οι ίδιοι που είμαστε σήμερα στο Ναό, τι λέμε στο Χριστό;

Ίσως είναι οι άλλοι που θέλουν να διώξουν το Χριστό από δημόσιους χώρους και υπηρεσίες κατεβάζοντας τις εικόνες Του. Ίσως αποφασίζουν κάποιοι άλλοι για να γίνουν τα θρησκευτικά προαιρετικά στα σχολεία. Ακόμη, άλλοι απαγορεύουν να φαίνεται ο σταυρός στις φωτογραφίες στα διαβατήρια και τις ταυτότητες.

Όμως, για  το αν ο Χριστός μένει στην ψυχή μας ευθυνόμαστε εμείς και μόνον εμείς. Αν προτιμάμε να ικανοποιούμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας λέμε στο Χριστό, «φύγε Κύριε». Αν προτιμάμε το φθόνο, το μίσος, την κακία, την ανηθικότητα, το κέρδος και τα χρήματα, το προσωπικό συμφέρον σε βάρος των άλλων, τότε λέμε και μεις το «φύγε, Κύριε». Αν αγαπούμε το ψέμα, την κατάκριση και το κουτσομπολιό, τις ύβρεις και τις βλασφημίες και αν δεν συγχωρούμε τους γύρω μας, τότε λέμε στο Χριστό «φύγε, Κύριε».

Τότε, τα γουρούνια υπερέχουν του Χριστού. Είναι λοιπόν στο χέρι μας να αποφασίσουμε αν και κατά πόσο θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τον Ιησού μέσα μας!!!  

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

«Σε σας έδωσε ο Θεός να γνωρίσετε τα μυστήρια της Βασιλείας Του, ενώ στους υπόλοιπους αυτά δίνονται με παραβολές, ώστε να κοιτάζουν αλλά να μην βλέπουν και να ακούνε αλλά να μην καταλαβαίνουν».

Οι μαθητές του Χριστού, και κατ’ επέκτασιν οι χριστιανοί , έχουν λάβει από τον ίδιο τον Κύριο το προνόμιο και την ευλογία να γνωρίζουν τα μυστήρια της Βασιλείας Του. Αυτό σημαίνει ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι γι’ αυτούς « βρώσις και πόσις», δηλαδή υλικό γεγονός το οποίο καλύπτει τις ανθρώπινες ανάγκες, αλλά βαθύτερο οντολογικό, υπαρξιακό γεγονός.

Οι μαθητές γνωρίζουν ότι η Βασιλεία του Θεού είναι μία πρόσκληση επανεύρεσης του αληθινού ανθρώπινου προορισμού, του τι δηλαδή είναι ο άνθρωπος, το πώς μπορεί να βιώσει το αληθινό νόημα της ζωής, που δεν είναι άλλο από την σχέση του με το Θεό δια του Ιησού Χριστού.

Το πώς επιτυγχάνεται και βιώνεται αυτή η σχέση είναι ένα μυστήριο. Μυστήριο με την έννοια ότι δεν είναι ο άνθρωπος που σχετίζεται με το Θεό χάρις στις δικές του δυνάμεις, αλλά είναι ο Θεός που κατεβαίνει, γίνεται άνθρωπος και δείχνει στον άνθρωπο τι σημαίνει αγάπη, κοινωνία μαζί Του και αιώνια ζωή.

Και τότε ο άνθρωπος το μόνο που έχει να κάνει είναι να γίνεται «γη αγαθή», δηλαδή να απομακρύνει από τη ζωή του όλες εκείνες τις μικρές ή τις μεγάλες μέριμνες που γίνονται αγκάθια, τα οποία εμποδίζουν την καρποφορία της Βασιλείας εντός του. Να ξεπεράσει τον εγωισμό του, το ατομικό συμφέρον, την θεοποίηση του εαυτού του. Εδώ το μυστήριο έγκειται στη δύναμη της αγάπης προς το Θεό, που υπερβαίνει κάθε άλλη αγάπη.

Και δίνει ο Θεός και τα μυστήρια της Εκκλησία και η μετοχή σ’ αυτά μεταμορφώνει τον άνθρωπο.

Ο κόσμος σήμερα θυμίζει το λαό εκείνον που άκουγε τις παραβολές, κοίταζε αλλά δεν έβλεπε, άκουγε, αλλά δεν καταλάβαινε. Αυτό συμβαίνει και σε μας τους χριστιανούς. Ενώ βλέπουμε τη ζωή της Εκκλησίας, ακούμε το λόγο του Θεού, μαθαίνουμε ότι ο δρόμος της πίστης οδηγεί στη σχέση με το Χριστό, εντούτοις δεν κάνουμε την Εκκλησία ζωή μας. Κι έτσι ο σπόρος της παρουσίας του Θεού δεν βρίσκει γη αγαθή, αλλά απιστία, μέριμνες, υποταγή στο κοσμικό πνεύμα και την οδό του διαβόλου. Και η σχέση μας με την Εκκλησία γίνεται μία τυπική θρησκευτικότητα, η οποία δεν μας δίνει νόημα ζωής.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΤΙΚΩΝ

˜ ™

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Δευτέρα 15  –  Κυριακή 28 Οκτωβρίου  2012

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012:

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012 (Αγίου Δημητρίου):

7.30 – 9.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

10.00 π.μ. Επιμνημόσυνη Δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο Ηρώων

10.15 π.μ. Σχολική εορτή στο Πνευματικό Κέντρο.

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2012 (Αγίου Νέστωρος):

7.30 – 9.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012:

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος, Θεία Λειτουργία και Δοξολογία εθνικής επετείου.

10.45 π.μ. Επιμνημόσυνη Δέηση στο μνημείο Ηρώων.

11.00 π.μ. Εορτή για την Εθνική επέτειο και έναρξη κατηχητικών σχολείων. 

E Ο Αγιασμός έναρξης των κατηχητικών σχολείων θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 28 Οκτωβρίου, μαζί με την εόρτια εκδήλωση για την εθνική επέτειο.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 65

Πάτησε πάνω στις αναποδιές για να ανεβείς!

Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι.
Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.
Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.
Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.

Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν.

Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι.

Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.

Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε.

Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!

Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.

Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.

Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.

Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα.

Είναι αδύνατον στην ζωή μας να μην έρθουν περίοδοι δυσκολιών, θλίψεων, κινδύνων και γενικότερα καταστάσεων που προκαλούν στεναχώρια και προβληματισμό. Μάλιστα, πολλές φορές βρισκόμαστε σε τόσο δύσκολη θέση, που θεωρούμε κάθε προσπάθεια υπέρβασής της μάταιη και χωρίς νόημα.

Τότε κάθε ελπίδα εξανεμίζεται και αποθαρρημένοι κάποιοι παραδίδονται στην απελπισία και φτάνουνε μέχρι το σημείο να βλάψουν και την ίδια την ζωή τους.  

Τόσο η μικρή ανωτέρω ιστορία, όσο και η ιστορία όλης της ανθρωπότητας, αποδεικνύει πως κάθε δυσκολία και κάθε πρόβλημα, όποιας έκτασης κι αν είναι, προσωπικό, εθνικό, διεθνές, είναι ένα εφαλτήριο.

Είναι μια πρόκληση για να βρούμε έναν νέο τρόπο θεώρησης των πραγμάτων, της ζωής μας ολόκληρης, ανανέωσης ενδεχομένως της κοσμοθεωρίας μας και προπαντός αφορμή ενεργοποίησης ψυχικών και πνευματικών δυνάμεών μας που μέχρι εκείνη τη δεδομένη στιγμή βρισκόντουσαν σε υπνούσα κατάσταση.

Αυτές τις δυνάμεις δεν μας τις χαρίζει, ούτε μας τις πουλάει κανείς. Βρίσκονται μέσα μας, με την πνοή του Θεού που έχει κάθε άνθρωπος από την δημιουργία του κόσμου, μόνο που θα πρέπει να τις δεχθούμε, να τις ενεργοποιήσουμε και να τις καλλιεργήσουμε. Αυτή είναι μία διαφορά μεταξύ του πιστού στο Θεό ανθρώπου και του απίστου. Ο πρώτος προσπαθεί να ενεργοποιήσει και να αυξήσει αυτές τις δυνάμεις γιατί ξέρει από την πίστη του ότι υπάρχουν και έχουν μεγάλη αξία, ο δεύτερος δεν είναι σίγουρος για την ύπαρξή τους, αμφιταλαντεύεται και μπορεί να απογοητευθεί από την όποια δυσκολία, ακόμη και από τη δυσκολία να ενεργοποιηθεί κάτι που χρόνια ήταν αναξιοποίητο!

Με όλα όσα ακούγονται αυτή τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα και για τον καθένα μας σε οικογενειακό και προσωπικό επίπεδο, αισθανόμαστε πως βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι μέσα σ΄ ένα πηγάδι και οι άλλοι προσπαθούν ρίχνοντας χώμα από πάνω, να μας θάψουν ζωντανούς.

Ας μην χάνουμε την ελπίδα μας και ας μην αποθαρρυνόμαστε, μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα!

Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω!!!

Τα ιερά σκεύη της Θείας Λατρείας:

ιστ. Τα Θυμιατήρια. Είναι κινητά πύραυνα (κατάλληλα μεταλλικά σκεύη), που δέχονται τα κάρβουνα και το θυμίαμα, με τα όποια θυμιώνται η Αγία Τράπεζα, οι Άγιες εικόνες και ο λαός, όπως και όταν το Τυπικό της Εκκλησίας καθορίζει στις διάφορες Ακολουθίες. Εξαρτώνται από αλυσίδες, με ή χωρίς κωδωνίσκους (συνήθως δώδεκα, που συμβολίζουν τους Αποστόλους του Κυρίου), και η βάση τους είναι με ή χωρίς κάλυμμα.
Στις Ακολουθίες των Μεγάλων Ωρών και σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις (έναρξη Όρθρου την Μεγάλη Εβδομάδα), χρησιμοποιούνται απλούστερα θυμιατήρια χειρός, τα «κατζία», σαν ένα είδος κυμβάλου που συνοδεύει την

ψαλμωδία (ιδίως μετά από ανάλογη εκπαίδευση). Με το θυμίαμα που προσφέρουμε την ώρα της προσευχής υποβοηθείται η ανάταση της ψυχής προς τα υψηλά, «άνω σχώμεν τας καρδίας». Όπως το θυμίαμα θερμαινόμενο στον άνθρακα ανέρχεται προς τα άνω ευωδιάζοντας το περιβάλλον, έτσι και η ψυχή του πιστού με θερμή πίστη πρέπει να φτερουγίζει προς τα άνω μυροβλύζουσα, απαγγιστρωμένη από τις υλικές μέριμνες. Η βάση του θυμιατηρίου υποδεικνύει την ανθρωπότητα του Χριστού, η φωτιά τη θεότητα Του και ο ευώδης καπνός μας «πληροφορεί» την προπορευόμενη ευωδία του Αγίου Πνεύματος.

ιζ. Τα Εξαπτέρυγα. Είναι μεταλλικοί δίσκοι με ανάγλυφες, αμφιπρόσωπες παραστάσεις εξαπτέρυγων Σεραφείμ, τοποθετημένοι σε κοντάρι. Χρησιμοποιούνται στη μικρή και μεγάλη Είσοδο και στις λιτανείες. Παλαιότερα κατασκευάζονταν από υμένες ή πτερά ζώων και τα χρησιμοποιούσαν οι Διάκονοι σαν ριπίδια («βεντάλιες») για να εκδιώκουν τα έντομα, κυρίως πάνω από το Άγιο Ποτήριο. Σήμερα η κίνηση αυτή συμβολικά γίνεται με τον Αέρα διπλωμένο, όταν ο Λειτουργός εκφωνεί: «Στώμεν καλώς...». Τα εξαπτέρυγα συμβολίζουν ασφαλώς το αγγελικό τάγμα των εξαπτερύγων αγγέλων, το οποίο παραστέκεται τιμητικά στο Θεό (Ησ.6:1-2, Αποκ.4:6-8).

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ:

E Μάθε τις δυσκολίες να τις κάνεις ευκαιρίες!

Την Κυριακή 28^η Οκτωβρίου 2012, μετά τη θεία Λειτουργία, θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού μας, εόρτια εκδήλωση αφιερωμένη στην εθνική επέτειο. Στην ίδια εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί και ο Αγιασμός ενάρξεως των κατηχητικών σχολείων.  

«Νέε μου, σε σένα μιλώ, σήκω επάνω»

Δύο πορείες συναντιούνται. Κόσμος με θλίψη. «Νέε μου, σε σένα μιλώ, σήκω επάνω» Τόσο προστακτική, αλλά και άλλο τόσο γλυκιά. Το πρόσωπο γίνεται κόκκινο, το αίμα κυλά ξανά, άρχισε να μιλά.

Νέος νεκρός, τι τραγικό πραγματικά. Αλλά όμως υπάρχουν και άλλοι νεκροί κι ας περπατούν ανάμεσά μας. Νεκροί στην ψυχή, παγιδευμένοι σε έργα νεκρά. Θύματα από την κακή παρέα, το ξενύχτι, τα ποτά, τα ναρκωτικά. Θύματα της παθιασμένης περιπέτειας, της ταχύτητας, της βίας.

Και από την άλλη Αυτός που καλεί με τα ίδια λόγια: «Σοι λέγω, εγέρθητι». Και καθένας που θα Τον ακολουθήσει επιστρέφει από το θάνατο στη ζωή. Ας ακολουθήσουμε και εμείς και ας παροτρύνουμε τα παιδιά μας να Τον ακολουθήσουν και να Τον αγαπήσουν για να ζήσουν πραγματικά.