Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Η προσκύνηση των εικόνων

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας τιμούμε την προσκύνηση των ιερών εικόνων. Τι άραγε προσκυνούμε οι χριστιανοί επί τόσους αιώνες, έχοντας στους ναούς, στα σπίτια, στους δημόσιους χώρους, στις καρδιές μας τις εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων μας;
Προσκυνούμε πρωτίστως τον Θεό που μας αγαπά. Η τιμή της εικόνος επί το πρωτότυπον διαβαίνει. Αυτό σημαίνει ότι αναφερόμαστε ως άνθρωποι και αναφέρουμε τη ζωή μας ολόκληρη στον εικονίσαντα. Και κάθε εικόνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία υπόμνηση της αγάπης Του. Ότι είναι κοντά μας. Ότι μας δημιούργησε και μας αγαπά, αγιάζοντάς μας στους αιώνες. Αρκεί κι εμείς να το θέλουμε και να αναφέρουμε τη ζωή μας σ’ Εκείνον.
Προσκυνούμε και τιμούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία μας και την παράδοσή μας, η οποία παραμένει απαράλλακτος εις τους αιώνες.
Προσκυνούμε και τιμούμε την οδό της Αναστάσεως. Στα πρόσωπα των εικονιζομένων αγίων βλέπουμε την δική μας προσδοκία. Ότι όπως εκείνους ο θάνατος δεν τους διαγράφει από τη μνήμη, τη ζωή και την κοινωνία μαζί μας, έτσι κι εμείς αποδεχόμαστε δια της πίστεως αυτή την οδό και αντιστεκόμαστε στον θάνατο και τις διάφορες μορφές του. Την αμαρτία, την ανελευθερία της κοσμικής πραγματικότητας, την εξουσία, την προδοσία της αγάπης, την απολυτότητα του εγωκεντρισμού.
Η Ορθοδοξία θα παραμένει η ελπίδα του κόσμου και των ανθρώπων που την αποδέχονται κάθε φορά που δια της προσκυνήσεως των ιερών εικόνων θα δηλώνουμε ότι λατρεύουμε τον ζώντα Θεό και τιμούμε τους Αγίους τους οποίους Εκείνος θαυμάστωσε και θαυμαστώνει. Και είναι πράξη αντίστασης αυτή η κίνηση σε έναν κόσμο που προσκυνά είδωλα ισχυρών, είδωλα οικονομικών και κοινωνικών προτύπων, είδωλα καλλιτεχνών και διάσημων, είδωλα επιστημόνων, είδωλα κάθε μορφής οθόνης. Γιατί ο κόσμος απορρίπτει την ίδια στιγμή τον Κτίσαντα και λατρεύει ελπίζοντας στις εικόνες των Κτισμάτων.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
Δευτέρα 2 - Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015:
5.00 μ.μ. Μεγάλο Απόδειπνο.
5.45 μ.μ. Κύκλος Συμμελέτης Αγίας Γραφής.

Τρίτη, Πέμπτη:
5.00 μ.μ. Μεγάλο Απόδειπνο.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015:
6.45 μ.μ. Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015
7.00 μ.μ. Μικρό Απόδειπνο και Β΄ στάση Χαιρετισμών.
9.30 μ.μ. (Β΄Ακολουθία) Μικρό Απόδειπνο και Β΄ στάση Χαιρετισμών.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015:
11.00 π.μ. - 1.00 μ.μ. Κατηχητικό για τα μικρότερα παιδιά, προνήπια, νήπια, Α΄, Β΄, Γ΄ Δημοτικού.
4.00 – 5.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Δ΄, Ε΄, και Στ΄ Δημοτικού.
5.00 – 6.00 μ.μ. Μάθημα Βυζαντινής Μουσικής για μαθητές.
6.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Γυμνασίου.
5.00 μ.μ. Εσπερινός.

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015 (Β΄Νηστειών):
7.30 – 10.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου.

MAΘHMA KATHXHTIKOY

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ, 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 16η
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

Διήγηση

Ο Χριστός κάποια στιγμή έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και βάδισε με τους μαθητές; Του προς την περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας. Εκεί ζούσαν πολλοί ειδωλολάτρες. Από τα μέρη αυτά βγήκε μια γυναίκα Χαναναία, ειδωλολάτρισσα, και φώναζε δυνατά στο Χριστό: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Αυτός δεν της απάντησε λέξη.
Τον πλησίασαν τότε οι μαθητές Του και Τον παρακαλούσαν: «Διώξε την, γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει». Κι Εκείνος αποκρίθηκε: «Η αποστολή μου είναι να φέρω στο δρόμο του Θεού τους πλανεμένους Ισραηλίτες». Αυτή όμως ήρθε και Τον προσκύνησε λέγοντας: «Κύριε, βοήθησέ με». Τότε Αυτός της αποκρίθηκε: «Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών του και να το πετάξει στα σκυλάκια». Κι αυτή Του απάντησε: «Ναι, Κύριε, αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους».
Τότε ο Ιησούς της απάντησε: «Μεγάλη είναι η πίστη σου, γυναίκα. Ας γίνει όπως θέλεις». Κι από κείνη την ώρα γιατρεύτηκε η θυγατέρα της.
(Ματθ. 15, 21-28)

Ερωτήσεις

Α. Τι οδήγησε τη Χαναναία να φωνάξει στο Χριστό;
Β. Απογοητεύτηκε η Χαναναία από τη σιωπή του Χριστού; Ποια ήταν η αντίδρασή της;
Γ. Γιατί ο Χριστός έδειξε ότι περιφρονούσε τη Χαναναία; Είχε έρθει μόνο για τους Ισραηλίτες;
Δ. Τι εννοεί ο Χριστός με τη λέξη «σκυλάκια»;
Ε. Τι εκτίμησε ο Χριστός στη Χαναναία και της θεράπευσε την κόρη της;
ΣΤ. Τελικά το μήνυμα του Ευαγγελίου ήταν μόνο για τους Εβραίους;
Σχόλια

Χαναναία: ειδωλολάτρισσα γυναίκα, που πιθανόν άκουσε για το Χριστό. Μέσα στον πόνο της δεν υπολόγισε ότι ο Χριστός ήταν Εβραίος, δηλαδή ακολουθούσε άλλη θρησκευτική πίστη από αυτήν. Και όχι μόνο αυτό. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι πίστεψε στο πρόσωπό Του και δεν υπολόγισε τίποτε. Γι’ αυτό επέμεινε, παρά την φαινομενική άρνηση του Χριστού να της απαντήσει.
δαιμόνιο: αρρώστια, πρόβλημα υγείας.
διώξε την: οι μαθητές δεν αντέχουν να την ακούνε να φωνάζει και να παρακαλεί. Ο Θεός θέλει να δίχνουμε την πίστη μας και να επιμένουμε στις παρακλήσεις και τα αιτήματά μας.
πλανεμένους Ισραηλίτες: ο Χριστός επίτηδες λέει ότι η αποστολή Του είναι να κηρύξει το μήνυμα της Βασιλείας του Θεού στους Ισραηλίτες. Θέλει να δείξει στους μαθητές Του ότι πρώτα θέλει να σωθούν αυτοί που γνωρίζουν τον αληθινό Θεό, για να μην προσκρούσει και στο αίσθημα της φιλοπατρίας και του εθνικού φανατισμού που διέκρινε τους Εβραίους, αλλά και γιατί δεν έχει συμβεί η Ανάσταση. Μετά την Ανάσταση ο Χριστός δίνει ξεκάθαρη εντολή στους μαθητές Του: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19). Θέλει ακόμη να δοκιμάσει την πίστη της Χαναναίας.
σκυλάκια: Ο Χριστός δοκιμάζει την πίστη της Χαναναίας. Της λέει ότι οι Ισραηλίτες είναι τα παιδιά του Θεού και οι Χαναναίοι και οι ειδωλολάτρες τα σκυλάκια. Όμως η Χαναναία έχει πολλή πίστη. Ζητά το Χριστό και Του λέει ότι ακόμη κι αν είναι σκυλάκια οι ειδωλολάτρες, τρώνε από το τραπέζι της αγάπης του Θεού. Ότι ο Θεός αγαπά τελικά όλους τους ανθρώπους.
ας γίνει όπως θέλεις: ο Χριστός διαπιστώνει την αγάπη της Χαναναίας για το Θεό και τον Ίδιο και της δείχνει ότι τελικά ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις.

Προβληματισμοί- εντοπισμός στο σήμερα

Α. Οι άνθρωποι ζούμε σήμερα την παγκοσμιοποίηση. Με την τηλεόραση, τα κινητά τηλέφωνα, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μαθαίνουμε τις ειδήσεις των άλλων και τους διδάσκουμε πολλά. Δεν τους διδάσκουμε όμως για το Θεό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσφέρει το μήνυμα του Ευαγγελίου όπου είναι δυνατόν, με την εξωτερική ιεραποστολή. Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να μάθουν για την αληθινή πίστη. Η Ορθοδοξία μιλά στη γλώσσα τους και δεν συνδέει την πίστη με οικονομικά ανταλλάγματα ή προπαγάνδα. Απευθύνεται στην ελευθερία των ανθρώπων και τους κερδίζει με την αγάπη. Αυτές είναι οι δύο σπουδαίες αρχές του Ευαγγελίου και της Βασιλείας των Ουρανών.
Β. Μπορούμε να πούμε στα παιδιά ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει ιεραποστολή σήμερα στις χώρες της Αφρικής, την Κένυα, την Ουγκάντα, το Ζαίρ, τη Ρουάντα, τη Μαδαγασκάρη, όπως επίσης και στην Ασία, ιδίως στη Νότιο Κορέα, την Ινδία και το Χονγκ Κόνγκ, αλλά και στην Βόρεια Αμερική, στην Αλάσκα, ενώ ορθόδοξες κοινότητες υπάρχουν στα περισσότερα μέρη του κόσμου. Σκοπός της Εκκλησίας είναι να δείξει στον κόσμο ότι όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού, που μπορούν να μάθουν για το Ευαγγέλιο για να έχουν δικαίωμα στη σωτηρία. Η Εκκλησία βοηθά, όπου αυτό είναι εφικτό, στην εκπαίδευση των ανθρώπων ιδρύοντας και λειτουργώντας σχολεία, όπως επίσης και προσφέρει φαγητό και ιατρική βοήθεια όπου χρειάζεται στην ιεραποστολή. Την ιεραποστολή διακονούν αφιερωμένοι κληρικοί και μοναχοί, όπως επίσης και λαϊκοί, άνθρωποι, κυρίως μορφωμένοι, που αφήνουν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους, για να φέρουν το μήνυμα της σωτηρίας όπου η Εκκλησία τους καλεί.
Γ. Τα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν στην ιεραποστολή με την προσευχή στο Θεό για τους ιεραποστόλους, με το να γνωρίζουν ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που διψούν για την αλήθεια της πίστης και με το να καταλάβουν ότι την αλήθεια του Ευαγγελίου δεν την κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας.
Δ. Στην Αφρική ζωγραφίζουν το Χριστό μαύρο και στην Ασία κίτρινο. Ο Χριστός ανήκει σε όλους τους λαούς και τις φυλές του κόσμου.

Συμπέρασμα

Να προσευχόμαστε όλοι οι άνθρωποι να μιλούνε τη γλώσσα του Θεού και να γνωρίσουν την αλήθεια και το Φως Του.


π. Θ. Μ.


Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

«Σύ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην;»
Η κρίση είναι μια φυσική ανθρώπινη λειτουργία που στηρίζεται στο γεγονός της υπάρξεως λόγου, πνεύματος, λογικής. Βέβαια, αυτή η δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος, πολλές φορές χρησιμοποιείται όχι απλά για να κρίνει και να διαλέξει ανάμεσα σε διάφορες προοπτικές και επιλογές που έχει για να ακολουθήσει την καλύτερη, αλλά για να σταθούμε αξιολογικά απέναντι στους άλλους, και αν αξιολογήσουμε όχι τις πράξεις τους , αλλά να κρίνουμε τους ίδιους τους ανθρώπους. Είναι άλλο να σκεπτόμαστε αν η στάση τους έναντί μας ή έναντι των άλλων, οι πράξεις τους, οι ιδέες τους, το κοσμοείδωλό τους ταιριάζει με τον δικό μας τρόπο σκέψης και ζωής και άλλο το να λειτουργούμε ως δικαστές. Να απορρίπτουμε συνολικά τον άλλον, να τον μειώνουμε, να τον υβρίζουμε, να ασχολούμαστε με τα δικά του πάθη παραθεωρώντας τα δικά μας, με την άρνησή μας να δούμε «την δοκόν» που βρίσκεται στο μάτι μας και τον εντοπισμό του λόγου μας στο «κάρφος», την ακίδα που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού μας.
«Σύ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην;» Ο Παύλος ζητά από τους χριστιανούς όχι να πάψουν να σκέπτονται, αλλά να πάψουν να βλέπουν μόνο τα σφάλματα του άλλου και να δούνε πρωτίστως τα δικά τους. Αν ο καθένας μας πιστέψει ότι είναι «αλλότριος οικέτης», δούλος του Θεού, θα συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς δεν μας ανήκει, άρα κανέναν δεν μπορούμε να απορρίψουμε. Ο διάβολος προσπαθεί να μας πείσει ότι οι άλλοι μας ανήκουν και μπορούμε να τους κρίνουμε απορρίπτοντάς τους, όπως κάνει ο ίδιος για το Θεό και τον κόσμο που Εκείνος δημιούργησε.
Η αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, εκτός των άλλων δυνατοτήτων που μας δίνει, προτείνει στον εαυτό μας την αληθινή νηστεία, που έχει να κάνει με την απομάκρυνση από κάθε κακό. Μεταξύ αυτών είναι και η αποχή από την κατάκριση και την καταλαλιά. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι θα πρέπει να βλέπουμε τη ζωή μας (και τη ζωή των άλλων) μέσα από το Ευαγγέλιο και με γνώμονα το θέλημα του Θεού και όχι ως θεοί καταδικάζοντας τους άλλους.
Ας προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τους άλλους με αγάπη και τότε δεν θα έχουμε τη διάθεση να διατρανώνουμε τα πάθη τους, τα λάθη τους. Και αν συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι όλοι από τον ίδιο Θεό θα κριθούμε, τότε, όπως ζητούμε από τον Θεό να μας συγχωρεί, θα συγχωρούμε κι εμείς όσους μας οφείλουν.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου - Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015 (Καθαρά Δευτέρα):
7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος, Ώρες, Εσπερινός
6.00 μ.μ. Μεγάλο Απόδειπνο.

Τρίτη, Πέμπτη:
5.00 μ.μ. Μεγάλο Απόδειπνο.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015:
7.00 μ.μ. Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015
7.00 μ.μ. Μικρό Απόδειπνο και Α΄ στάση Χαιρετισμών.
9.30 μ.μ. (Β΄ Ακολουθία)μΜικρό Απόδειπνο και Α΄ στάση Χαιρετισμών.

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015 (Διά Κολλύβων Θαύμα Αγ. Θεοδώρου):
7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
11.00 π.μ. - 1.00 μ.μ. Κατηχητικό για τα μικρότερα παιδιά, προνήπια, νήπια, Α΄, Β΄, Γ΄ Δημοτικού.
4.00 – 5.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Δ΄, Ε΄, και Στ΄ Δημοτικού.
5.00 – 6.00 μ.μ. Μάθημα Βυζαντινής Μουσικής για μαθητές.
6.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Γυμνασίου.
5.00 μ.μ. Εσπερινός.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015 (Ορθοδοξίας):
7.30 – 11.00 π.μ. Όρθρος, Θεία Λειτουργία και λιτάνευση των Εικόνων.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 89

«Η αγριοκρεμμύδα …»
Ήταν κάποτε μια γριά γυναίκα, η οποία στη ζωή της δεν είχε κάνει κανένα καλό. Όταν πέθανε, ο άγγελός της την πήγε στο θρόνο του Θεού, μα στο βιβλίο των πράξεών της δεν υπήρχε καμία καλοσύνη κι έτσι ο δρόμος της ήταν για την κόλαση. Ο άγγελός της στενοχωρήθηκε αφάνταστα. Αναζήτησε στις πιο κρυφές σημειώσεις του βιβλίου του καθενός, μήπως και βρει κάποια καλή πράξη και αναγκάσει το Θεό που είναι γεμάτος αγάπη να την πάρει στον Παράδεισο. Ψάχνοντας, λοιπόν, βρήκε ότι κάποτε όταν η γριά σκάλιζε τον κήπο της, ήρθε ένας ζητιάνος που της ζήτησε ελεημοσύνη. Η γριά δεν ήθελε να δώσει τίποτα, αλλά ο ζητιάνος ήταν πολύ επίμονος. Τότε, αφού νευρίασε, η γριά τράβηξε μια αγριοκρεμμύδα και την πέταξε στο ζητιάνο, για να απαλλαγεί από την παρουσία του.
Ο άγγελος χάρηκε και είπε στο Θεό το συμβάν. Τότε Αυτός του είπε: «Πάρε μια αγριοκρεμμύδα κι αν μπορέσει η γριά να κρατηθεί απ’ αυτήν και βγει από την κόλαση, ας τη φέρεις στον Παράδεισο». Ο άγγελος χάρηκε αφάνταστα, πήρε μια αγριοκρεμμύδα και κατηφόρισε στην κόλαση. Ρώτησε πού βρίσκεται η γριά και της είπε τα ευχάριστα. Η γριά καταχάρηκε και αρπάχτηκε από την αγριοκρεμμύδα που κρατούσε ο Άγγελος και άρχισε να βγαίνει από την κόλαση.
Τότε συνέβη το εξής παράδοξο. Από τα πόδια της γριάς άρχισαν να κρεμιόνται κι άλλοι κολασμένοι για να ξεφύγουν από τον τόπο της βασάνου. Όμως, η γριά άρχισε να τους σπρώχνει φωνάζοντας: «Δικιά μου είναι η αγριοκρεμμύδα, δεν έχετε θέση μαζί μου!». Ο άγγελος την παρακαλούσε να δείξει αγάπη, αλλά η γριά ήταν αμετάπειστη. Κλωτσούσε τις άλλες ψυχές και φώναζε! Τότε η αγριοκρεμμύδα έσπασε και η γρια και όλες οι άλλες ψυχές ξαναγύρισαν στην κόλαση. Ο άγγελος λυπημένος ξαναγύρισε στον Παράδεισο και ετοιμάστηκε για ένα νέο ταξίδι στη γη κοντά σε μια καινούρια ψυχή. Θα τον συντρόφευε η ελπίδα ότι αυτή η ψυχή θα μπορούσε να δείξει λίγη αγάπη, όσο κρατά μια αγριοκρεμμύδα. Ο Παράδεισος άλλωστε, κερδίζεται για τόσο λίγο.
(Φ. Ντοστογιέφσκυ, Αδελφοί Καραμαζώφ)
Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα.
Ο Φεβρουάριος φέτος είναι ολόκληρος στην κατανυκτική περίοδο του Τριωδίου, δηλαδή στην περίοδο που μας προετοιμάζει για την εισαγωγή μας στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και την ίδια τη Μεγάλη Σαρακοστή. Η πρώτη μέρα του Τριωδίου είναι η Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου και μας προβάλει την ταπείνωση ως την αρετή που μας εξυψώνει στο Θεό, που μας δικαιώνει.
Γιατί η ταπείνωση, είναι η βάση της αυτοκριτικής με σκοπό την επανεκτίμηση των στόχων μας, τη βελτίωση της συμπεριφοράς μας έναντι των άλλων, του ελέγχου για το αν εργαστήκαμε όσο χρειαζόταν, αλλά και η βάση για να συνειδητοποιήσουμε ότι κι αν ακόμη κάναμε αυτό που μπορούσαμε, υπάρχει μία άλλη δύναμη, ένα άλλο σχέδιο, μία άλλη πρόνοια στη ζωή που επιτρέπει ή όχι την επίτευξη των όσων ο άνθρωπος επιδιώκει.
Έτσι, μετά την αυτοκριτική, έρχεται η μετάνοια, η αλλαγή του τρόπου σκέψης, η διόρθωση των λαθών, η επανεκτίμηση των σφαλμάτων. Σ΄ αυτή τη μετάνοια μας προάγει η δεύτερη εβδομάδα, αυτή της επιστροφής του Ασώτου Υιού ή του Ευσπλαχνικού Πατέρα όπως ονομαζότανε παλαιότερα.
Αυτή η εβδομάδα μας δείχνει ότι δεν είναι μόνο τα έργα μας που μας σώζουν, αλλά, η συνειδητοποίηση της αγάπης του Θεού – πατέρα, η μετάνοια και η ανάθεση της ζωής μας στο έλεος του Θεού.
Η Τρίτη εβδομάδα, της Απόκρεω, έρχεται να μας διδάξει ποιο είναι το κίνητρο των «καλών έργων» μας. Πως η αγάπη γα τον συνάνθρωπο είναι το κριτήριο με το οποίο ο Θεός θα κρίνει τους ανθρώπους στην Δευτέρα Του Παρουσία. Η ταπείνωση και η συναίσθηση της αγάπης του Θεού για τον κάθε άνθρωπο μας οδηγεί στο να δούμε ότι δεν είναι ο εαυτός μας το κέντρου του κόσμου, και πως μόνο αγαπώντας ολοκληρώνεται ο άνθρωπος. Αυτή η αγάπη έλειπε από την πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, γι΄ αυτό και όταν ακόμη ο άγγελός της έκανε την τελευταία προσπάθεια για να την οδηγήσει στον Παράδεισο, αυτή εγωϊστικά, αμετανόητα και μισάνθρωπα φερόμενη οδηγήθηκε στην Κόλαση, στην κατάσταση όπου η παρουσία του Θεού και του κάθε άλλου είναι βάσανο και μαρτύριο για τις ψυχές.
Η Τέταρτη Κυριακή, της Τυρινής όπως λέγεται, έρχεται να μας εισαγάγει στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή και να μας δείξει το νόημα της νηστείας. Η νηστεία δεν είναι ένα έκτακτο γεγονός, ούτε χρειάζεται επισημότητες. Είναι η φυσική καθημερινότητά μας. Η νηστεία είναι ένα διαρκές «σήμερα» στην πορεία της ύπαρξης προς την αιωνιότητα. Νηστεία στα πάθη, στην κακία, στον εγωισμό, στην μέριμνα μόνο για τον κόσμο είναι ο καθημερινός αγώνας κάθε χριστιανού. Η διατροφική αλλαγή λειτουργεί ως υπενθύμιση της εντατικοποίησης της προσπάθειας.
Αυτή η εντατικοποίηση της πνευματικής άσκησης και προσπάθειας, έδωσε στην περίοδο αυτή και την ονομασία «Στάδιο των Αρετών», όπως αναφέρεται στα μουσικά κείμενα, στα τροπάρια της Εκκλησίας μας.

Η Ιερά Ακολουθία της Προσκομιδής - Τα δώρα των χριστιανών για τη Θεία Λειτουργία
Έχοντας κάνει αναφορά τόσο στα λειτουργικά σκεύη της Εκκλησίας μας όσο και στα βιβλία που χρησιμοποιούμε στη Λατρεία, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια παρουσίαση σε κάποιες ακολουθίες που τελούμε στην Εκκλησία μας. Η προσπάθειά μας αυτή, δεν αποσκοπεί στην απόκτηση κάποιων εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, αλλά στην γνωριμία και στην βαθύτερη κατανόηση των τελουμένων, ώστε η λατρεία μας να καθίσταται «λογική λατρεία» με επίγνωση και με ενεργότερη συμμετοχή. Έτσι, θα ξεκινήσουμε κάνοντας αναφορά στην Ακολουθία της Προσκομιδής, δηλαδή στην ακολουθία με την οποία προετοιμάζονται τα δώρα των πιστών για τη Θεία Λειτουργία.
Όταν ο Ιερέας πρόκειται να τελέσει τη Θεία Λειτουργία, στη διάρκεια του Όρθρου, τελεί την ακολουθία της Προσκομιδής. Η ακολουθία αυτή γίνεται στο ειδικό μέρος του Ιερού Βήματος, σε ένα μικρό βαθούλωμα στον τοίχο, στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας, που ονομάζεται «Προσκομιδή» ή «Αγία Πρόθεση».
Στην Προσκομιδή προετοιμάζει ο Ιερέας τα Τίμια Δώρα (ψωμί και κρασί), που θα χρειαστούν για την Θεία Λειτουργία. Βάζει δηλαδή τον Αμνό και τις μερίδες των μελών της Εκκλησίας πάνω στον άγιο δίσκο και το κρασί μέσα στο Άγιο Ποτήριο.
Το ψωμί είναι από καθαρό σιτάρι. Το έχουν ζυμώσει με προσευχή ευλαβείς γυναίκες. Έχει κυκλικό σχήμα και έχει σφραγισθεί με ειδική σφραγίδα. Ονομάζεται «πρόσφορο».


ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ, 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 15η
Η ΝΗΣΤΕΙΑ

Διήγηση

Κάποτε οι Φαρισαίοι ρώτησαν το Χριστό γιατί οι μαθητές Του δεν νήστευαν όπως όσοι τηρούσαν επ’ ακριβώς τις διατάξεις του νόμου. Ο Χριστός τους απάντησε:
«Μπορούν άραγε οι φίλοι του γαμπρού να πενθούν όσον καιρό είναι μαζί τους ο γαμπρός; Θα έρθουν μέρες που θα τους πάρουν από κοντά τους το γαμπρό, και τότε θα νηστέψουν. Κανένας δε βάζει για μπάλωμα σε παλιό ρούχο ένα καινούριο κομμάτι ύφασμα. Γιατί το μπάλωμα θα τραβήξει το παλιό ύφασμα και το άνοιγμα θα γίνει μεγαλύτερο. Ούτε βάζουν καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά, γιατί αλλιώς θα σκάσουν τα ασκιά, θα χυθεί το κρασί και θα καταστραφούν και τα ασκιά. Αλλά το καινούριο κρασί το βάζουν σε καινούρια ασκιά, κι έτσι διατηρούνται και τα δυο».
Άλλοτε πάλι είπε στο λαό:
«Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι κιόλας έχουν λάβει την ανταμοιβή τους. Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά».
(Ματθ. 9, 14-17 και 6, 16-18)

Ερωτήσεις

Α. Τι εννοεί ο Χριστός όταν λέει ότι όσο ο γαμπρός είναι μαζί με τους μαθητές, δεν χρειάζεται η νηστεία, ενώ, όταν φύγει θα πρέπει να νηστεύουν;
Β. Τι συμβολίζουν τα παλιά ασκιά και τι τα καινούρια;
Γ. Πώς προτρέπει ο Χριστός τους μαθητές Του και τους χριστιανούς να συμπεριφέρονται όταν νηστεύουν;
Δ. Πώς ανταμείβονται από τους ανθρώπους και πώς από το Θεό όσοι νηστεύουν;
Ε. Γιατί νηστεύουμε σήμερα; Η νηστεία αφορά και στα παιδιά;

Σχόλια

οι φίλοι του γαμπρού: είναι οι μαθητές του Χριστού και όλοι οι χριστιανοί. Ο Χριστός ονομάζεται Νυμφίος, δηλαδή γαμπρός. Όσο ο Χριστός ήταν κοντά τους, οι μαθητές δεν χρειάζονταν να νηστέψουν. Νηστεύουμε γιατί εξαιτίας της αμαρτωλής ζωής μας δεν ζούμε το Χριστό κοντά μας, αλλά και για να μπορέσουμε να παλέψουμε πνευματικά.
για μπάλωμα: παλιό ρούχο είναι η διδασκαλία των Φαρισαίων περί της νηστείας. Σιγά σιγά θέλει ο άνθρωπος για ν’ αλλάξει. Επομένως, όσο είναι ο Χριστός κοντά στους μαθητές, δεν απαιτείται βιασύνη. Όταν θα φύγει, τότε η νηστεία θα έρθει από μόνη της. Το ίδιο συμβολίζουν και τα ασκιά. Το νέο κρασί που είναι η διδασκαλία του Χριστού για το ποιο είναι το αληθινό νόημα της νηστείας αλλά και κάθε εντολής, δε χωρά στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος βλέπει τα πράγματα. Όλα θα γίνουν, αλλά με καινούριο τρόπο. Η βασιλεία των ουρανών ξεκινά από την αγάπη και όλα ακολουθούν και η νηστεία και η προσευχή και η ελεημοσύνη.
σκυθρωποί: οι Φαρισαίοι έπαιρναν ύφος σκυθρωπό, για να ξέρουν όλοι ότι νηστεύουν. Έτσι, τους επαινούσαν όλοι, με αποτέλεσμα να χάνουν τον έπαινο του Θεού. Ο Χριστιανός οφείλει να είναι χαρούμενος, όταν νηστεύει. Δεν είναι καταπίεση η νηστεία, ούτε αφορμή καύχησης. Είναι μια ευκαιρία που δίδει η Εκκλησία στον άνθρωπο να έρθει πιο κοντά στο Θεό, παραιτούμενος από το δικαίωμά του να απολαμβάνει τα πάντα και πολεμώντας εναντίον των παθών του.

Προβληματισμοί- εντοπισμός στο σήμερα

Α. Νηστεία είναι η αποχή από την τροφή ή από συγκεκριμένα είδη της. Νηστεύω σημαίνει ότι στερώ τον εαυτό μου από την απόλαυση της τροφής και από ό,τι με ευχαριστεί σ’ αυτή. Η νηστεία αποτελεί μίμηση του Χριστού, ο οποίος μετά την Βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό από τον Ιωάννη, νήστεψε 40 ημέρες, αλλά είπε κιόλας ότι για να μπορέσει ο άνθρωπος να απομακρύνει από την ζωή του τον διάβολο και τον πειρασμό θα το καταφέρει με τη νηστεία και την προσευχή, όταν έβγαλε το δαιμόνιο από κάποιο παιδί μετά την Μεταμόρφωσή Του. .
Β. Η νηστεία έχει σωματικές ωφέλειες. Μας αποτοξινώνει από το κρέας και άλλα βλαβερά προϊόντα, μας βοηθά να κινηθούμε πιο ελεύθεροι. Ταυτόχρονα, η νηστεία ως αποκοπή από το δικό μας θέλημα, μας οδηγεί στο να σκεφτόμαστε περισσότερο το Θεό και να ζούμε την προσευχή του. Η αληθινή νηστεία έχει και χαρακτήρα πνευματικό.
Γ. Οι Πρωτόπλαστοι έχασαν τον Παράδεισο γιατί δεν νήστεψαν. Γι’ αυτό η Εκκλησία μας την παραμονή της Καθαρής Δευτέρας βάζει την Κυριακή της Τυρινής, στην οποία θυμόμαστε την έξωση του ανθρώπου από τον Παράδεισο, ώστε να μας δείξει ότι με τον πνευματικό αγώνα θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε εκεί που είναι ο προορισμός μας, δηλαδή η Βασιλεία του Θεού.
Δ. Η νηστεία δεν είναι σκοπός της ζωής του χριστιανού, αλλά μέσο. Για τον λόγο αυτό αποτελεί και επιλογή του καθενός και χρειάζεται συνεργασία με τον πνευματικό του καθενός. Από την άλλη, όποιος νηστεύει δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του κάτι σπουδαίο και να το διατυμπανίζει, γιατί τότε μοιάζει με τους Φαρισαίους. Χρειάζεται ταπείνωση και αναγωγή στο Θεό.
Ε. Η νηστεία αφορά και στα παιδιά, μόνο που δεν έχει να κάνει τόσο με όλα τα φαγητά, όσο με την ποσότητα του φαγητού, τη λαιμαργία, αλλά και την τηλεόραση, τις κακίες. Να προτείνουμε στα παιδιά να νηστεύουν Τετάρτη και Παρασκευή και όσο μπορούν από κρέας τη Σαρακοστή, αλλά και όταν είναι να κοινωνήσουν. Να τους εξηγήσουμε ότι όταν είναι να κοινωνήσουν το πρωί πριν πάνε στην εκκλησία, δεν τρώμε ούτε πίνουμε τίποτα.



Συμπέρασμα

Ο Θεός θέλει να νηστεύουμε από αγάπη προς Αυτόν και για να μην παρασυρόμαστε από το κακό.


‘Ενα ωραίο κείμενο από τον Μέγα Βασίλειο για τη νηστεία

«Αληθινή νηστεία είναι η αποξένωση από την αμαρτία. Η εγκράτεια στη γλώσσα, η αποχή από το θυμό, ο χωρισμός από τις επιθυμίες, η απομάκρυνση από την κατάκριση, το ψέμα και την αθέτηση του λόγου μας. Η φτώχεια ως προς αυτά είναι αληθινή και ευπρόσδεκτη νηστεία».

π. Θ. Μ.


Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ, 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 14η
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ & ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΗΣ

Διήγηση

Δύο ημέρες πριν το Μυστικό Δείπνο και το Πάθος Του, ο Χριστός μίλησε στους μαθητές Του για τον εκ νέου ερχομό Του στον κόσμο, αυτή τη φορά ως Βασιλιάς της Δόξας, για να κρίνει τον κόσμο. Ο Χριστός τους είπε:
«Όταν θα έρθει ο Υιός του Ανθρώπου με όλη Του την μεγαλοπρέπεια και θα Τον συνοδεύουν όλοι οι άγιοι άγγελοι, θα καθίσει στο μεγαλόπρεπο θρόνο Του. Τότε θα συναχτούν μπροστά Του όλα τα έθνη, και θα Τους ξεχωρίσει όπως ξεχωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Τα πρόβατα θα τα τοπθετήσει στα δεξιά Του και τα κατσίκια στ’ αριστερά Του. Θα πει τότε ο βασιλιάς σ’ αυτούς που βρίσκονται στα δεξιά Του:
‘Ελάτε οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία που σας έχει ετοιμαστεί απ’ την αρχή του κόσμου. Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ’ επισκεφτήκατε, φυλακισμένος κι ήρθατε να με δείτε’.
Τότε θα απαντήσουν οι άνθρωποι του Θεού: ‘Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; Πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε, γυμνός και σε ντύσαμε, άρρωστο ή φυλακισμένο κι ήρθαμε να σε δούμε;’
Κι ο βασιλιάς θα τους απαντήσει: ‘Σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, τα κάνατε για μένα’.
Ύστερα θα πει και σ’ αυτούς που βρίσκονται αριστερά Του: ‘ Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι. Πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά που έχει ετοιμαστεί για τον διάβολο και τους δικούς του. Γιατί πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, άρρωστος και δε μ’ επισκεφτήκατε, φυλακισμένος και δεν ήρθατε να με δείτε’.
Τότε θα Του απαντήσουν κι αυτοί: ‘ Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον ή διψασμένον ή γυμνό ή άρρωστο ή φυλακισμένο και δε σε υπηρετήσαμε;’.
Και θα τους απαντήσει: ‘Σας βεβαιώνω πως αφού δεν τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, δεν τα κάνατε ούτε για μένα’
Κι αυτοί θα πάνε στην αιώνια τιμωρία, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή.
(Ματθ. 25, 31-46)


Ερωτήσεις

Α. Πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο Χριστός στη Δευτέρα Παρουσία Του;
Β. Γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι να κριθούν κατά τη Δευτέρα Παρουσία;
Γ. Η κρίση των ανθρώπων θα γίνει με βάση τα έργα τους σ’ αυτή τη ζωή ή την άλλη;
Δ. Ποιο είναι το κριτήριο για να πάει κανείς στην αιώνια ζωή και ποιο στην αιώνια τιμωρία;
Ε. Αυτό το κριτήριο έχει να πει κάτι και για τη δική μας ζωή;
ΣΤ. Η Βασιλεία των Ουρανών θα υπάρξει όταν έρθει και πάλι ο Χριστός ή υπάρχει από τώρα;

Σχόλια

Όταν θα έρθει: η Εκκλησία ζει την βεβαιότητα ότι ο Χριστός θα ξανέρθει κάθε φορά που λέει στο Σύμβολο της Πίστεως, το γνωστό Πιστεύω, «Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς ου της Βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος». Η Εκκλησία προγεύεται των έσχατων χρόνων στη Θεία Λειτουργία, που δείχνει τον τρόπο της Βασιλείας των Ουρανών, την ειρήνη, την αγάπη, την μετάνοια, την κοινωνία με το Χριστό και το συνάνθρωπο, την διαρκή δοξολογία και ευχαριστία προς το Θεό.
με όλη Του την μεγαλοπρέπεια: ο Χριστός δεν θα έρθει με την απλότητα και την ταπείνωση της Γέννησής Του, αλλά με την δόξα της Θεότητάς Του. Θα Τον συνοδεύουν όλοι οι Άγγελοι και θα Τον βλέπει πλέον όλος ο κόσμος. Θα αναστηθούν οι άνθρωποι που έζησαν ανά τους αιώνες και ο ουρανός και η γη θα γίνουν καινούριοι.
Πείνασα: το κριτήριο της Δευτέρας Παρουσίας θα είναι η αγάπη. Ο Χριστός από αγάπη ήρθε στον κόσμο, κήρυξε το Ευαγγέλιο, θεράπευσε τους αρρώστους, ανέστησε τους νεκρούς, έδωσε το φως στους τυφλούς, συγχώρεσε τους αμαρτωλούς. Η αγάπη θα κρίνει πλέον τον κόσμο. Όποιος μιμήθηκε το Χριστό στην αγάπη, θα είναι στα δεξιά Του. Η αγάπη φαίνεται με το πιάτο φαγητό στον πεινασμένο, το ποτήρι νερό στο διψασμένο, το ρούχο στον γυμνό, την επίσκεψη στον άρρωστο και τον φυλακισμένο, την συμπαράσταση στον ξένο. Με απλές κινήσεις που μαρτυρούν τον αλλαγμένο εσωτερικό κόσμο.
Τα κάνατε για μένα: η ασκητική παράδοση της Εκκλησίας μας διδάσκει ότι «είδες τον αδερφό σου, είδες Κύριο τον Θεό σου».
Αιώνια τιμωρία: είναι η κόλαση της μοναξιάς, όπου κανείς δεν θα αγαπά τον άλλο και δεν θα υπάρχει η ελπίδα της εξόδου από αυτή. Η αιώνια ζωή θα είναι η κοινωνία της αγάπης με το Θεό, τον συνάνθρωπο, τον κόσμο.

Προβληματισμοί- εντοπισμός στο σήμερα

Α. Η εποχή μας μάς κάνει να πιστεύουμε ότι η ζωή σταματά στο θάνατο. Η Εκκλησία πιστεύει ότι όχι μόνο η ζωή συνεχίζεται μετά το θάνατο και ότι αυτός είναι πέρασμα στην αιώνια σχέση με το Χριστό, αλλά και ότι θα ξαναέρθει ο Χριστός στον κόσμο. Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, που βιώνουμε σε κάθε Θεία Λειτουργία, ο κόσμος βαδίζει εσχατολογικά, δηλαδή προς την ανακαίνισή του. Θα γίνει καινούριος, θα γίνει Παράδεισος, όπου οι άνθρωποι, ανάλογα με το αν έδειξαν αγάπη στους συνανθρώπους τους, θα πάρουν μέρος στη χαρά της αιωνιότητας με το Χριστό και με την ψυχή και με το σώμα τους.
Β. Να προσανατολίσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι η αγάπη αποτελεί το σπουδαιότερο μήνυμα που έχει ακουστεί στον κόσμο. Καμιά θρησκεία και καμιά ιδεολογία δεν έχει μιλήσει για την αγάπη. Η αγάπη για το Χριστό δίνεται στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου με απλό τρόπο, με τα υλικά αγαθά, με το λόγο, την συμπαράσταση, τη συγγνώμη. Δεν είναι μια επετειακή εκδήλωση για τις γιορτές, αλλά μία μόνιμη στάση που δίνει ζωή.
Γ. Οι χριστιανοί ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, που ως καλός Σαμαρείτης άλειψε τις πληγές του τραυματισμένου από την αμαρτία ανθρώπου, με έλαιον και οίνον. Η αγάπη δεν κάνει εξαιρέσεις. Γι’ αυτό ο χριστιανός δεν μπορεί να είναι ρατσιστής, να περιφρονεί τον ξένο, τον άρρωστο, το φυλακισμένο, τον φτωχό. Δεν υπάρχουν περιθωριακοί άνθρωποι για τον χριστιανό. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να το καταλάβουν.
Δ. Τα παιδιά μπορούν να εκδηλώσουν την αγάπη με απλούς τρόπους. Ας θεωρήσουμε πολύ σημαντικό στις καθημερινές επαφές τους στο σχολείο ή στα φροντιστήρια να κάνουν παρέα με άλλα παιδιά που είναι άλλης καταγωγής ή και άλλης θρησκείας και να επισκέπτονται ανθρώπους που η κοινωνία τους περιφρονεί, χωρίς αυτό βέβαια να αποβεί εις βάρος της πνευματικής τους κατάστασης.

Συμπέρασμα

Ο Χριστός θα ξαναέρθει να κρίνει τον κόσμο με την αγάπη. Όλοι θα αναστηθούμε και, αν έχουμε δείξει αγάπη, θα πάρουμε μέρος στην αιώνια ζωή.

π. Θ. Μ.

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Πρόγραμμα Ακολουθιών

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
Δευτέρα 9 - Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015:
5.00 μ.μ. Εσπερινός Αγίου Χαραλάμπους.

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015 (Αγίου Χαραλάμπους):
7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015:
4.00 μ.μ. Εσπερινός με τον Κανόνα για τους κεκοιμημένους και Τρισάγιο στο Κοιμητήριο.

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015 (Ψυχοσάββατο):
7.30 – 9.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία με μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους.
11.00 π.μ. - 1.00 μ.μ. Κατηχητικό για τα μικρότερα παιδιά, προνήπια, νήπια, Α΄, Β΄, Γ΄ Δημοτικού.
4.00 – 5.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Δ΄, Ε΄, και Στ΄ Δημοτικού.
5.00 – 6.00 μ.μ. Μάθημα Βυζαντινής Μουσικής για μαθητές.
6.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Γυμνασίου.
5.00 μ.μ. Εσπερινός.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 (Απόκρεω):
7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.





ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ, 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 13η
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Διήγηση

Σαράντα μέρες πριν το Πάθος Του ο Χριστός παραλαμβάνει τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους ανεβάζει σε ψηλό βουνό, στο όρος Θαβώρ. Εκεί μεταμορφώθηκε μπροστά τους, έλαμψε το πρόσωπό Του σαν τον ήλιο και τα ρούχα Του έγιναν άσπρα σαν το φως. Τότε εμφανίστηκε σ’ αυτούς ο Μωυσής και ο Ηλίας, και συνομιλούσαν με τον Ιησού. Και είπε ο Πέτρος στον Ιησού: «Κύριε, είναι ωραία να μείνουμε εδώ. Αν θέλεις, θα κάνω εδώ τρεις σκηνές, μια για σένα, μια για τον Μωυσή και μια για τον Ηλία».
Ενώ μιλούσε ακόμα, ένα φωτεινό σύννεφο τους σκέπασε, και μέσα από το σύννεφο ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου, αυτόν να ακούτε». Όταν το άκουσαν οι μαθητές έπεσαν με το πρόσωπο στη γη και φοβήθηκαν πολύ. Τους πλησίασε τότε ο Ιησούς, τους άγγιξε και τους είπε: «Σηκωθείτε και μη φοβόσαστε». Σήκωσαν τότε τα μάτια τους και δεν είδαν κανέναν άλλο, παρά τον ίδιο τον Ιησού μόνο Του. Ενώ κατέβαιναν από το βουνό, τους πρόσταξε: «Μην πείτε σε κανέναν αυτό που είδατε, ώσπου ν’ αναστηθεί ο Υιός του ανθρώπου από τους νεκρούς».
(Ματθ. 17, 1-9)

Ερωτήσεις

Α. Γιατί ο Χριστός πήρε μαζί Του μόνο τους τρεις και όχι όλους τους μαθητές Του;
Β. Τι σημαίνει μεταμόρφωση; Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά της;
Γ. Τι άρεσε στον Πέτρο και πρότεινε στο Χριστό να κάνει τρεις σκηνές;
Δ. Τι ήταν το φωτεινό σύννεφο και ποιανού ήταν η φωνή;
Ε. Γιατί φοβήθηκαν οι μαθητές, ενώ στην αρχή ήταν χαρούμενοι;
ΣΤ. Γιατί ο Χριστός είπε στους μαθητές Του να μην πούνε τίποτα για την μεταμόρφωση;
Ζ. Πότε γιορτάζουμε την Μεταμόρφωση στην Εκκλησία; Τι ιδιαίτερο παίρνουμε εκείνη τη μέρα από τον ιερέα;

Σχόλια

Ο Χριστός παραλαμβάνει τους τρεις μαθητές: ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ήταν αυτοί που είχαν προοδεύσει περισσότερο από όλους τους μαθητές, αυτοί που καταλάβαιναν ότι ο Χριστός ήταν ο Υιός του Θεού. Γι’ αυτό ο Χριστός έκρινε ότι μπορούσαν να δούνε την Μεταμόρφωσή Του.
Θαβώρ: ο Χριστός πήρε τους μαθητές Του σε βουνό, για να τους δείξει ότι χρειάζεται να ανέβουμε πνευματικά για να μπορέσουμε να Τον δούμε στη δόξα Του. Αν είμαστε στη γη, δηλαδή ασχολούμαστε με τις φροντίδες της ζωής και τα πάθη μας, δεν μπορούμε να Τον δούμε στη μεγαλοπρέπειά Του.
μεταμορφώθηκε: φάνηκε στη δόξα Του. Λέμε ότι ο Χριστός, όπως πραγματικά είναι, υπάρχει με το άκτιστο Φως να πηγάζει από το πρόσωπό Του, δηλαδή η θεότητά Του φωτίζει όλο τον κόσμο και όσους μπορούν να Τον δούνε αληθινά. Το Φως αυτό προκαλεί χαρά και αγάπη. Γι’ αυτό και ο Πέτρος δεν ήθελε να φύγει από αυτή την ωραία σκηνή.
Μωυσής και Ηλίας: ο Μωυσής εκφράζει τους νόμους και ο Ηλίας τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Ακόμη, ο Μωυσής όσους έχουν πεθάνει, ενώ ο Ηλίας όσους είναι ζωντανοί. Ο προφήτης Ηλίας δεν έχει πεθάνει, αλλά αναλήφθηκε στους ουρανούς με πύρινο αμάξι.
σύννεφο και φωνή: το σύννεφο είναι το Άγιο Πνεύμα και η φωνή είναι του Πατέρα. Στην Μεταμόρφωση έχουμε τη φανέρωση του Τριαδικού Θεού, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Αυτή η φανέρωση προκαλεί φόβο στους μαθητές και είναι λογικό.
μην πείτε σε κανέναν: η μεταμόρφωση ήταν ένα σημάδι του Χριστού στους μαθητές Του για την αληθινή Του φύση, ώστε να καταλάβουν ότι το Πάθος Του ήταν με τη θέλησή Του για να σωθεί ο κόσμος. Οι μαθητές ήξεραν ότι ο Χριστός ήταν ο Θεάνθρωπος. Έπρεπε να Τον δούν στη δόξα Του, για να κηρύξουν ποιος πραγματικά ήταν.

Προβληματισμοί- εντοπισμός στο σήμερα

Α. Η αληθινή δόξα για τον άνθρωπο είναι να μετέχει στη δόξα του Θεού. Αυτό το κατορθώνουν οι Άγιοι, γι’ αυτό και τους βλέπουμε στις εικόνες να φέρουν φωτοστέφανο, όπως ο Χριστός. Η δόξα των Αγίων πηγάζει από τη σχέση τους με το Χριστό. Άγιος μπορεί να γίνει ο καθένας μας, αρκεί να ζει τη ζωή της Εκκλησίας, να κοινωνεί το Χριστό, να αγαπά Θεό και συνάνθρωπο.
Β. Η εποχή μας θεωρεί δοξασμένους όσους έχουν χρήμα, είναι διάσημοι, συζητά ο κόσμος γι’ αυτούς, όσοι εμφανίζονται στην εικόνα της τηλεόρασης. Η Εκκλησία θεωρεί ότι η αληθινή εικόνα του ανθρώπου είναι οι άγιοι, οι οποίοι μοιάζουν πλέον στο Θεό. Γι’ αυτό η Εκκλησία τους απεικονίζει στους ναούς και τις αγιογραφίες, όχι για να τους λατρεύουμε, αλλά για να μας δείχνουν το δρόμο. Οι Άγιοι μας προστατεύουν, μας δίνουν το όνομά τους, προσεύχονται για μας στο Θεό, ενώ οι «άγιοι» του κόσμου έχουν ως κέντρο της ζωής τους τον εαυτό τους και την πρόσκαιρη δόξα τους.
Γ. Η Εκκλησία μας καλεί σε μεταμόρφωση στη ζωή μας. Να απαλλαγούμε από τις μικροκακίες μας, να συγχωρούμε, να αγαπούμε, να προσφέρουμε, να προσευχόμαστε στον Τριαδικό Θεό. Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι δεν συμβαδίζει με τις επιταγές της εποχής μας, αλλά είναι ό,τι πιο σπουδαίο έχει να μας δώσει η Βασιλεία των Ουρανών. Γιατί η μεταμόρφωση μας οδηγεί στην αιώνια ζωή με το Χριστό.
Δ. Τα παιδιά ας μην παρασύρονται από τη δόξα των ειδώλων της τηλεόρασης που έρχεται και παρέρχεται, αλλά να ζητούν τη δόξα των Αγίων.
Ε. Η Εκκλησία γιορτάζει κάθε χρόνο την Μεταμόρφωση του Χριστού στις 6 Αυγούστου, σαράντα ημέρες πριν την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, και την ημέρα εκείνη στο ναό της Ενορίας μας παίρνουμε σταφύλια, γιατί ευλογούνται οι καρποί του καλοκαιριού και προσφέρονται στο Θεό κατά την μεγάλη αυτή εορτή.


Συμπέρασμα

Η Εκκλησία μας προτρέπει να ζήσουμε την μεταμόρφωση του Χριστού στη δόξα των Αγίων και όχι στην ψεύτικη δόξα των «αγίων» του κόσμου.


π. Θ. Μ.