Μετά
από ένα πύρινο καλοκαίρι και στη διάρκεια ενός πλημμυρικού φθινοπώρου, λίγες
σκόρπιες σκέψεις. Κάποιες παραδοχές και κάποιοι ορισμοί στην αρχή!
Δεσποζόμενο ζώο συντροφιάς είναι κάθε μη άγριο ζώο, που συντηρείται ή προορίζεται να συντηρηθεί από τον
άνθρωπο, κυρίως μέσα στην κατοικία του, για λόγους ζωοφιλίας ή συντροφιάς και
τελεί υπό την άμεση επίβλεψη και φροντίδα του ιδιοκτήτη, κατόχου, συνοδού ή
φύλακα του.
Σκύλος: θηλαστικό
ζώο του γένους Κύων (επιστ. Canis lupus familiaris - Κύων ο
λύκος ο οικείος). Η καταγωγή του προέρχεται από τον κοινό λύκο.
Ελεύθερος σκύλος: κοινώς αδέσποτο,
κάθε σκύλος που δεν είναι περιορισμένος, είναι αδέσποτος ή άγριος,
είτε χωρίς ιδιοκτήτη είτε κάποιος που δε ζει πλέον με τον ιδιοκτήτη του, ή απλά
είναι ελεύθερος να κυκλοφορεί οπουδήποτε και να επιστρέφει κατά βούληση.
Τα
ζώα είναι κατώτερα από τον άνθρωπο, ο άνθρωπος ως κορωνίδα της Δημιουργίας
επιβάλλεται σε αυτά, κυριαρχεί. Ο Θεός ασκεί κυρίαρχη δύναμη πάνω σε όλη την Δημιουργία Του
και έχει εξουσιοδοτήσει το ανθρώπινο γένος να εξουσιάζει πάνω στα ζώα (Γένεση
1:26).
Τα ζώα ήταν μέρος της φύσης,
δημιουργήματα του Θεού πριν τον άνθρωπο. Δεν είχαν χαρακτήρα ιερότητας, αλλά
χρήσης για την ανθρώπινη επιβίωση. Τα ζώα δεν έχουν ψυχή.
Σεβόμαστε και αγαπούμε τα ζώα, χωρίς να τα
βασανίζουμε και να τα τυραννούμε. Τα αξιοποιούμε για τις ανάγκες μας, διατροφή,
ένδυση κλπ, αλλά σεβόμαστε και τις δικές τους ανάγκες.
Κάθε
απόφασή μας, κάθε ενέργειά μας έχει πέρα από τις όποιες νομικές, κοινωνικές
συνέπειες και πνευματικές διαστάσεις, δηλαδή επιδρά και στη σχέση μας με το Θεό.
Κάθε
νόμος της πολιτείας είναι καλός, αλλά η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της
εφαρμογής του μπορεί να τον αλλάξει για να γίνει καλύτερος. Ενώ υπάρχουν νόμοι για την προστασία των ζώων συντροφιάς,
σκύλων και γατιών, την ευζωία τους και τον περιορισμό του πληθυσμού τους,
τελικά τα αδέσποτα ζώα αυξάνονται. Άρα οι νόμοι χρειάζονται βελτίωση.
Ένας ελεύθερος σκύλος, χωρίς κάποιον να τον φροντίζει
μπορεί να συντηρηθεί στη ζωή; Ή θα λιμοκτονήσει ή θα γίνει άγριος και θα
κυνηγήσει την τροφή του, όπως ο λύκος.
Ο σκύλος δεν είναι μέλος της οικογένειάς σου γιατί δεν
ανήκουμε στο ίδιο γένος, (οικος-γένος=οικογένεια).
Νομίζουμε ότι ένα κομμάτι ξερού ψωμιού, ή έστω κόκαλο,
(ό,τι μας περισσεύει και θα το πετούσαμε τις περισσότερες φορές), είναι ό,τι χρειάζεται ένα ζώο για να
επιβιώσει.
Ενώ το να συντηρείς ένα σκύλο για
φύλακα του σπιτιού σου απαιτεί να συμμορφώνεσαι με τους σχετικούς νόμους,
(στείρωση, βόλτα με λουρί, απομάκρυνση ακαθαρσιών, ιατροφαρμακευτική φροντίδα),
το να ταῒζεις ελεύθερα σκυλιά στην αυλή σου κάνοντάς τα να σε θεωρούν αφεντικό
τους και να σε προστατεύουν σε απαλλάσσει από κάθε ευθύνη: «αδέσποτα είναι,
απευθυνθείτε στη Δημαρχία» η κλασική απάντηση αποφυγής ευθυνών. Αντίστοιχα και
αυτός που δίνει τροφή στα ελεύθερα σκυλιά της γειτονιάς του για να μην του
επιτίθενται όταν περνά με το δίκυκλό του ή πεζός, ενώ ξέρει ότι έτσι αυτά αγριεύουν
και επιτίθενται στους «ξένους» τρομάζοντάς τους ή και τραυματίζοντάς τους
δείχνει εγκληματική ανευθυνότητα και αδιαφορία για τον συνάνθρωπο.
Αν ψοφήσει ένα άλογο εν ώρα εργασίας, (τα άλογα είναι
ζώα εργασίας), ξεσηκωνόμαστε κατά του ιδιοκτήτη γιατί δούλευε καλοκαιριάτικα
υπό καύσωνα (περίπτωση στην Κέρκυρα με άμαξα
6.7.2023), ωσάν αυτός να μην πονούσε το ζωντανό που τον έτρεφε, αλλά
ποιος ασχολείται με τους ανθρώπους που πεθαίνουν σε εργατικά ατυχήματα (2 στη
Μαγνησία 17.9.2023) πολύ δε περισσότερο με τους πνιγμένους στη θάλασσα «δούλους
προς πώληση», (στην Πύλο 14.6.2023) ή με τους άοπλους θύματα πολέμων σε
Ουκρανία, Αρμενία κλπ. Ή τους αγέννητους ανθρώπους, (αμβλώσεις);
Με νόμους απαγορεύονται ή περιορίζονται ανάλογα τα
εκτρεφόμενα ζώα παραγωγής στις κατοικημένες περιοχές για λόγους υγιεινής, αλλά
τα ελεύθερα-αδέσποτα αυξάνονται χωρίς να μας ενοχλεί το γεγονός ή και χαροποιεί
τους τροφοδότες τους. Αλήθεια, δεν έχω δει κανέναν «φιλόζωο» να μαζεύει τις
ακαθαρσίες των σκυλιών που ταῒζει από το δρόμο ή τις πλατείες. Δεν κοπρίζουν
αυτά;
«Αχ τα ζωάκια πόσο τα αγαπώ, μου κάνουν χαρές, υπακούν,
δεν απαιτούν, δε σε αρνούνται, δε σε πληγώνουν, δεν προδίδουν, όπως οι άνθρωποι».
Μήπως η φράση αυτή κρύβει τη δυσκολία να αγαπήσει τον άνθρωπο, να σεβαστεί την
ελευθερία του άλλου, να προσφέρει και να προσφερθεί χωρίς ανταλλάγματα και όφελος, υπακούοντας στη θεϊκή παραίνεση “αγάπα
τον πλησίον σου ως εαυτόν”;. Μήπως φανερώνει άνθρωπο που θέλει να κυριαρχήσει
και να εξουσιάσει τον άλλον δεσποτικά, και επειδή δεν το καταφέρνει στους
ανθρώπους ικανοποιείται με το να επιβάλετε στα ζώα;
Δεν μπορούμε να προσφέρουμε στα ζώα περισσότερα απ΄
ότι προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας. Είναι αμαρτία να παραμελούμε τους
συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη και να δίνουμε στα ζώα, περισσότερα απ΄ ότι
χρειάζονται.
Η φύση δεν είναι αντικείμενο λατρείας, όπως γίνεται
σήμερα από διάφορα κινήματα, (οικολογίας, φιλοζωϊκά, vigan-ισμός)
αλλά αφορμή δοξολογίας του Θεού που τα πάντα εν σοφία εποίησε.
Ζούμε σε μια εποχή που ο παραλογισμός κυριαρχεί, πλέον
απεμπολήσαμε την λογική, το όποιο προσωπικό κέρδος προέχει του κοινού
συμφέροντος, διαστρέψαμε τη φυσική τάξη
και θέλουμε να επιβάλουμε τα πάθη μας στους άλλους. Θα χρησιμοποιήσω τα πρωτοσέλιδα Αθηναϊκής
εφημερίδας για να φανεί αυτό που λέω: Εστία 7.9.2023 “Ανθρωπισμός μηδέν, αναισθησία στη νιοστή. Οι μετοχές αξίζουν πιο πολύ
από την ανθρώπινη ζωή; -Αν είσαι Έλλην, πας άκλαυτος-και γάτα να ήταν,
μεγαλύτερη η κινητοποίησις”. Εστία 21.9.2023 “75.000 ελληνικές οβίδες για την Ουκρανία μέσω ΗΠΑ”. Εστία
26.8.2023 “Δύο άνδρες και ένα σκυλί
συνιστούν «οικογένεια;»”
Δυσκολευόμαστε ως νομός και περιφέρεια Θεσσαλίας ιδιαίτερα
αυτές τις ημέρες. Οι Δανιήλ και Ηλίας ήταν προφήτες του Θεού για να στηρίξουν
τους πιστούς και να επαναφέρουν στην λατρεία του αληθινού Θεού όσους είχαν
καταφύγει στα είδωλα.
Δοκιμαζόμαστε
από Daniel και Elias για να φανερώσουμε τον πραγματικό
θησαυρό της καρδιά μας. Ας διώξουμε τις λάσπες της καρδιάς μας για να βγει στην
επιφάνεια το θεϊκό κομμάτι του ανθρώπου, η συγγένειά μας με το Θεό! Αυτός μας
σώζει και μας παιδαγωγεί στην πίστη. Μας αδελφώνει και μας καλεί σε
ενσυναίσθηση: «Να φέρεστε στους άλλους, όπως θα θέλατε να φερθούν σε σας»
Λκ.στ΄31. Για να ξαναχτίσουμε
τις κοινωνίες μας, τις σχέσεις μας, με αγάπη, πίστη, και τήρηση του θελήματός
Του!
Δε μας εγκατέλειψε ὁ Θεός, μας καλεί σε
προσευχή (ιδιαίτερα για όσους υποφέρουν) και μετάνοια. Ας αναγνωρίσουμε ότι δεν είμαστε άγιοι, και ας προσπαθήσουμε
περισσότερο όλοι και πρώτα εγώ!
