Αρχή της Ινδίκτου

Τι σημαίνει "Ινδικτιών" Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἑορτάζει σήμερα τήν ἀρχή τῆς Ἰνδικτιῶνος – ἀπό τή λατινική λέξη «indictio», ἡ ὁποία σημαίνει ὁρισμός – δηλαδή τήν ἔναρξη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ὁ ὅρος προῆλθε ἀπό τήν συνήθεια τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων νά ὁρίζουν διά θεσπίσματος γιά διάστημα δεκαπέντε χρόνων τό ποσό τοῦ ἐτήσιου φόρου, πού εἰσέπρατταν αὐτή τήν ἐποχή γιά τή συντήρηση τοῦ στρα­τοῦ. Κατ’ ἐπέκτασιν καθιερώθηκε νά ὀνομάζονται ἰνδικτιῶνες καί οἱ δεκαπενταετεῖς αὐτοί κύκλοι πού ἄρχισαν ἐπί Καίσαρος Αὐγού­στου, τρία χρόνια πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Γιατί ο Σεπτέμβριος θεωρείται αρχή του Εκκλησιαστικού έτους; Ἐπειδή ὁ Σεπτέμβριος εἶναι ἐποχή συγκομιδῆς καρπῶν καί προετοιμασίας γιά τό νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε νά ἑορτά­ζουν οἱ χριστιανοί τήν ἀρχή τῆς γεωργικῆς περιόδου ἀποδίδοντας εὐχαριστίες στόν Θεό γιά τήν εὔνοιά του πρός τήν κτίση. Εἶναι αὐτό πού ἤδη ἔκαναν οἱ Ἰουδαῖοι σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Μω­σαϊκοῦ νόμου· τήν πρώτη δηλαδή μέρα τοῦ ἑβδόμου ἰουδαϊκοῦ μηνός, ἀρχές Σεπτεμβρίου, τελοῦσαν τήν ἑορτή τῆς Νεομηνίας ἤ τῶν Σαλπίγγων, κατά τήν ὁποία ἐσχόλαζαν ἀπό κάθε ἐργασία, γιά νά προσφέρουν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων «εἰς ὀσμήν εὐωδίας Κυρίῳ» (Λευιτ. 23,18). Ὁ Χριστός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ δημιουργός τοῦ χρόνου καί τοῦ σύμπαντος, ὁ προάναρχος Βασιλεύς τῶν αἰώνων, ὁ ὁποῖος ἐσαρκώθη, γιά νά ἀποκαταλλάξει τά πάντα εἰς Ἑαυτόν καί νά συναγάγει Ἰουδαίους καί Ἐθνικούς σέ μία Ἐκκλησία, ἤθελε νά ἀνακαφαλαιώσει ἐν ἑαυτῷ τόν αἰσθητό κόσμο καί τό γραπτό Νόμο. Ἔτσι, αὐτή τήν ἡμέρα πού ἡ φύση ἑτοιμάζεται νά διατρέξει ἕνα νέο κύκλο ἐποχῶν, ἑορτάζουμε τό γεγονός, κατά τό ὁποῖο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἰσῆλθε στή Συναγωγή καί ἀνοίγο­ντας τό βιβλίο τοῦ Ἠσαΐου ἀνέγνωσε τό χωρίο, ὅπου ὁ Προφήτης ὁμιλεῖ ἐπ’ ὀνόματος τοῦ Σωτῆρος: «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ’ ἐμέ, οὗ εἵνε­κεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με (…), κηρῦξαι ἐνιαυτόν Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18). Ὅλες οἱ Ἐκκλησίες, συναθροισμένες «ἐπί τό αὐτό», ἀναπέ­μπουν σήμερα δοξολογία πρός τόν ἕνα τρισυπόστατο Θεό, ὁ ὁποῖ­ος διαμένει στήν αἰώνια μακαριότητα, διακρατεῖ τά πάντα στή ζωή καί στέλνει ἄφθονες τίς εὐλογίες του κάθε ἐποχή στά κτίσματά του. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἀνοίγει τίς θύρες τοῦ νέου ἔτους καί μᾶς προσκαλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε, γιά νά γίνουμε μέτοχοι τῆς αἰωνιότητός Του. Πηγή: http://kirigmata.blogspot.com/#ixzz2dXe8g5iL

«Θεοῦ γάρ ἐσμέν συνεργοί∙ Θεοῦ γεώργιον, Θεοῖ οἰκοδομή ἐστέ»

«Θεοῦ γάρ ἐσμέν συνεργοί∙ Θεοῦ γεώργιον, Θεοῖ οἰκοδομή ἐστέ» Ο όρος «συνέργεια», είναι ο καταλληλότερος για να εκφράσει την αλήθεια ότι ο Θεός είναι ο ενεργών και ο άνθρωπος ο συνεργών στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου. Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν μπορεί από μόνη της να φτάσει στη θέωση, στην τελείωση, όσο και αν αγωνιστεί και προσπαθήσει γιατί είναι κτιστή – ατελείς. Από την άλλη, ο Θεός δεν εξαναγκάζει, δεν παραβιάζει την ελευθερία του ανθρώπου και έτσι δεν επιβάλει το δικό Του θέλημα. Η πρωτοβουλία ανήκει στο Θεό. Αυτός πρώτος αποκαλύπτεται στον άνθρωπο, ρίχνει το σπόρο στο χωράφι ή βάζει το θεμέλιο της οικοδομής, και περιμένει τη δική μας απάντηση. Από την θετική ή αρνητική απάντηση που δίνουμε, εξαρτάται η σωτηρία μας. Ακόμη και ο Αδάμ έπρεπε να δώσει τη δική του απάντηση στην πρόσκληση του Θεού, έπρεπε να δοκιμαστεί, ώστε να μην φανεί η παρουσία του στον Παράδεισο ως εξαναγκασμός. Η θεία Χάρη και δική μας ελεύθερη διάθεση, είναι τα δύο φτερά που μας ανυψώνουν στον ουρανό. Με το Βάπτισμά μας γίναμε παιδιά του Θεού, μας υιοθέτησε. Θα πρέπει και μεις να αποδεχθούμε πρώτα την υιοθεσία και να αποδειχθούμε άξιοι αυτής της ενέργειας του Θεού. Να επιβεβαιώσουμε δηλαδή, με τη ζωή μας τον όρο «παιδί του Θεού», να ζήσουμε έτσι όπως θέλει ο Θεός, απομακρύνοντας τα ζιζάνια και καλλιεργώντας τις αρετές στο χωράφι της ψυχής μας. βάζοντας τα εκλεκτότερα οικοδομικά υλικά στην πνευματική οικοδομή μας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΤΙΚΩΝ

˜ ™

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Δευτέρα 26  Αυγούστου –  Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

7.00 μ.μ. Εσπερινός και Θερινή συνάντηση Κύκλου Συμμελέτης Αγίας Γραφής.

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013 (Αποτομή Κεφαλής Προδρόμου):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013 (Αγίου Αλεξάνδρου):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

Σάββατο 31 Αυγούστου 2013:  

6.00 μ.μ. Εσπερινός και Αγιασμός Πρωτομηνιάς.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013:

7.00 – 10.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

«ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τά δαιμόνια»

Είναι ακατανόητη, ίσως για πολλούς, η συμπεριφορά των συγχρόνων του Ιησού ανθρώπων. Βλέπουν τις θεραπείες των δαιμονιζομένων συνανθρώπων τους και άλλοτε διώχνουν τον Χριστό από το μέρος τους και άλλοτε τον κατηγορούν ότι συνεργάζεται με τον άρχοντα των δαιμονίων για να τα εκβάλει. Η πωρωμένη συνείδησή τους και η τυφλωμένη από εγωισμό ύπαρξή τους προσπαθούν με κάθε τρόπο να υποτιμήσουν την πνευματική δύναμή Του, να αναιρέσουν τη δωρεά Του, να περιφρονήσουν την προσφορά Του. Τον αποκαλούσαν υποτιμητικά «Ναζωραίο» γιατί «από τη Ναζαρέτ τι καλό μπορεί να βγει»; Όπως ρωτάει ο Ναθαναήλ! Τον χαρακτηρίζουν «γιο του μαραγκού» για να τον υποβιβάσουν εξ΄ αιτίας της ταπεινής καταγωγής Του. Και σήμερα τον συκοφαντούν ως συνεργαζόμενο με τον αρχισατανά! Και βέβαια οι κατηγορίες για το πρόσωπο του Χριστού δεν έπαψαν ποτέ στους αιώνες να υπάρχουν, καθώς και σήμερα αμφισβητείται, σπιλώνεται, συκοφαντείται. Πότε με μυθιστορήματα, πότε με κινηματογραφικές ταινίες, πότε με υποτιθέμενα έργα τέχνης, το πρόσωπο του Χριστού δέχεται επιθέσεις συκοφαντών. Και δυστυχώς, πολλές φορές φτάνουμε και μεις σήμερα στην αμφισβήτηση και την αμφιβολία. Πόσες φορές δεν περνά από το μυαλό μας η αμφιβολία «είναι πράγματι έτσι»; «Τα λέει η Εκκλησία μας σωστά»; «Ισχύει σήμερα το Ευαγγέλιο»; Και δυστυχώς θέλοντας να ενισχύσουμε τις αμφιβολίες μας, δικαιώνοντας τις δικές μας παρεκτροπές από το θέλημα του Θεού, υποβιβάζουμε και συκοφαντούμε, έστω και μέσα μας, τους ανθρώπους που βιώνουν κάτι το διαφορετικό, κάτι το βαθύτερο, το πνευματικότερο. Αυτό όμως μας καθιστά και μας συκοφάντες του Χριστού και αρνητές Του. Χρειάζεται να Τον προσεγγίσουμε με περισσότερη ταπείνωση για να ισχυροποιήσουμε την πίστη μας!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΤΙΚΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Δευτέρα 5 – Κυριακή 11 Αυγούστου 2013 Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013: 7.00 μ.μ. Εσπερινός της εορτής της Μεταμορφώσεως Τρίτη 6 Αυγούστου 2013 (Μεταμορφώσεως): 7.30 – 9.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία. 7.00 μ.μ. Εσπερινός και Μεγάλη Παράκληση Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013: 7.00 μ.μ. Εσπερινός και Μικρή Παράκληση. Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013 (Αγίου Τριανταφύλλου): 7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία. 7.00 μ.μ. Εσπερινός και Μεγάλη Παράκληση Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013: 7.00 μ.μ. Εσπερινός και Μικρή Παράκληση. Σάββατο 10 Αυγούστου 2013: 7.30 – 9.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία. 6.30 μ.μ. Εσπερινός Κυριακή 11Αυγούστου 2013: 7.00 – 10.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία. 7.00 μ.μ. Εσπερινός και Μεγάλη Παράκληση

«Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».

«Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Διωγμένος από τα Γέργεσα, πηγαίνει στην Καπερναούμ, όπου φέρνουν έναν παράλυτο μπροστά Του. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο Χριστός, είτε ακούει το αίτημα των ασθενών, είτε τους ρωτά και ελέγχει την πίστη τους για να πραγματοποιήσει το θαύμα – τη θεραπεία, στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή αυτό το οποίο λέει αμέσως στον παράλυτο είναι: «Παιδί μου, σου συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου!». Η φράση αυτή του Χριστού σκανδαλίζει τους Γραμματείς, «με πιο δικαίωμα αυτός συγχωρεί αμαρτίες, αφού μόνο ο Θεός μπορεί;» και ο Χριστός τους αποδεικνύει την Θεότητά του θεραπεύοντας τον παράλυτο. Ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο πόνος, οι ασθένειες, και εν τέλει ο θάνατος ήλθαν στους ανθρώπους μετά την παρακοή των πρωτοπλάστων, δηλαδή ως αποτέλεσμα της αμαρτίας. Άρα, για το Χριστό, η συγχώρηση των αμαρτιών είναι η θεραπεία της αιτίας της ασθένειας. Έτσι ο Χριστός δεν θεραπεύει απλά τον παράλυτο, αλλά εξαφανίζει την αιτία που προκαλεί την ασθένεια. Για τον Θεό δεν έχει αξία η υγεία του σώματος, αλλά η υγεία της ψυχής. Πολλές ασθένειες προέρχονται είτε άμεσα είτε έμμεσα από την αμαρτία, ενώ άλλες φορές ο Θεός παραχωρεί μια ασθένεια ώστε ο ασθενής και το περιβάλλον του να αγωνίζονται με ταπείνωση για την υπέρβαση της αμαρτίας. Ας μην ξεχνούμε ότι τα σώματά μας θα αναστηθούν για να ζήσουν αιώνια άφθαρτα και χωρίς ασθένεια, είτε στον Παράδεισο, είτε στην κόλαση. Το ζητούμενο λοιπόν, στη ζωή μας, είναι να θεραπεύσουμε την ψυχή μας από την αμαρτία για να υπερβούμε ακόμη και αυτόν τον φόβο του θανάτου.