Η αγία Αθανασία και οι θυγατέρες της
Η αγία Αθανασία έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Διοκλητιανός. Είχε τρεις κόρες: τη Θεοδότη, η οποία μαρτύρησε σε ηλικία δεκαπέντε χρονών, τη Θεοκτίστη, η οποία μαρτύρησε σε ηλικία δεκατριών χρονών, και την Ευδοξία, η οποία μαρτύρησε σε ηλικία έντεκα χρονών.
Η μητέρα αυτή ζούσε στην Αίγυπτο, στην περιοχή της Κανώπης. Μεγάλωνε τα παιδιά της με χριστιανική ανατροφή και πολλή αγάπη, δηλαδή πίστη και αφοσίωση στο Χριστό και στο θέλημά Του. Επόμενο ήταν να ζηλέψουν την τόση αρετή των τεσσάρων γυναικών και να τις κατηγορήσουν ως Χριστιανές στον ηγεμόνα της περιοχής Συριανό. Την ημέρα εκείνη που οδηγήθηκαν μπροστά του, όμως εμφανίστηκαν και δύο άλλοι άγιοι, ο Κύρος και ο Ιωάννης, για να τις ενθαρρύνουν και να τις στηρίξουν πνευματικά στο μαρτύριο. Το γεγονός όμως αυτής της αδερφικής συμπαράστασης εξαγρίωσε τον ηγεμόνα ο οποίος και διέταξε την ίδια ώρα να βασανιστούν και μάλιστα μπροστά στα μάτια των γυναικών για να τις εκφοβίσει. Οι Άγιοι Ανάργυροι (έτσι ονομάστηκαν γιατί και οι δύο έλαβαν για την πίστη τους το χάρισμα από το Θεό να θεραπεύουν αρρώστους χωρίς να δέχονται χρήματα ) δέχονταν πρόθυμα τα βασανιστήρια γιατί προσεύχονταν συνεχώς στο Θεό και έδιναν το παράδειγμα της πίστης στο μοναδικό Θεό και στις γυναίκες που αντί να φοβηθούν με όσα έβλεπαν έπαιρναν κουράγιο.
Οι προσευχές και οι δοξολογίες δυνάμωναν στα χείλη των αγίων, όταν ο ηγεμόνας αποφάσισε να ρίξει στα βασανιστήρια και τα κορίτσια της Αθανασίας, η οποία, αφού τις φίλησε, τις ζήτησε να μην φοβηθούν και να κάνουν υπομονή μέχρι τέλος! Οι δήμιοι χτυπούν με λύσσα τους Αγίους και τα κορίτσια, ώσπου έρχεται και η σειρά της μητέρας. Το ομαδικό αυτό μαρτύριο δεν αργεί να φτάσει στο τέλος του όταν ο ηγεμόνας για τελευταία φορά τους ρωτάει αν θα αρνηθούν την πίστη τους. Όλοι μαζί με τη δύναμη που δίνει η αγάπη στο Χριστό και η καλή και χριστιανική παρέα, απαντούν : -Κανείς δεν θα μας χωρίσει από την αγάπη Του! Το μαρτύριο τους έλαβε τέλος όταν ακούστηκε η διαταγή του ηγεμόνα : Να αποκεφαλιστούν!
Οι άγιοι Ανάργυροι, η μητέρα και οι τρεις κόρες προχώρησαν με βήμα σταθερό προς τον τόπο του μαρτυρίου. Εκεί προσευχήθηκαν και βρήκαν τέλος που ταιριάζει σε ήρωες και μάρτυρες. Οι χριστιανοί πήραν τα λείψανά τους και τα έθαψαν στο ναό του αγίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια.
Η μνήμη της αγίας Αθανασίας και των τριών θυγατέρων της εορτάζεται, μαζί με την μνήμη των αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, στις 31 Ιανουαρίου.
Ερμηνευτικά σχόλια
χριστιανική ανατροφή: δεν σημαίνει να ζούνε τα παιδιά σε έναν άλλο κόσμο, αλλά να αγωνίζονται να έχουν αρετές χριστιανικές, πίστη, ελπίδα, αγάπη και να τις εφαρμόζουν στην καθημερινή τους ζωή, στις σχέσεις τους με τους άλλους. Να μεγαλώνει κάποιος και να ακούει λόγια αγάπης για το Χριστό και το θέλημά Του.
ζήλεια για την αρετή: οι άνθρωποι που δεν πιστεύανε στο Χριστό δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς οι τέσσερις αυτές γυναίκες ξεχώριζαν από τον υπόλοιπο κόσμο, όχι γιατί είχαν χρήματα, γνώσεις, κοινωνική θέση, αλλά γιατί πίστευαν στο Χριστό και αγωνίζονταν για την αρετή. Και έτσι αυτό τους προκαλούσε ζήλεια. Το ταγκαλάκι έβαζε στην σκέψη των άλλων ανθρώπων το μίσος για την πρόοδο της μητέρας και των τριών κοριτσιών. Αυτές όμως δεν έκαναν πίσω. Όποια πρόοδο είχαν, ήξεραν καλά πως την είχαν αποκτήσει χάρις στη σχέση τους με το Χριστό. Επομένως, και μετά την καταγγελία εις βάρος τους, θα παραμείνουν σταθερές στην πίστη.
η βοήθεια της παρέας: οι δύο Ανάργυροι, Άγιοι που είχαν λάβει εξαιτίας της μεγάλης τους πίστης το χάρισμα από το Θεό να θεραπεύουν αρρώστους με τη προσευχή τους χωρίς να δέχονται χρήματα, έρχονται να βοηθήσουν την οικογένεια της Αθανασίας να παραμείνει σταθερή στην πίστη. Όταν είμαστε μαζί με άλλους με σημαία μας το Χριστό, είμαστε πάντα πιο δυνατοί! Άρα, διαλέγουμε τους φίλους μας για να έχουμε μια παρέα που θα μας οδηγεί ακόμα πιο κοντά στο Χριστό! Κάνουμε την προσευχή μας συνεχώς για να κρατιόμαστε δυνατοί μακριά από κάθε κίνδυνο! Η παρέα που μας ανεβάζει ηθικά και μας στηρίζει πνευματικά στη ζωή μας είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να βρούμε. Πρωτίστως όμως μπορούμε να γίνουμε εμείς τέτοια παρέα για τους άλλους. Να έχουμε αρετές όπως η αγάπη, η χαρά, η συμπαράσταση στους άλλους, η βοήθειά μας σε αυτούς, το να μπορούμε να κάνουμε πίσω, να μοιραζόμαστε, να συγχωρούμε.
προχώρησαν μέχρι το τέλος: η χριστιανική παρέα δεν έκανε πίσω. Παρέμεινε μέχρι το τέλος ενωμένη, ακόμη και στο μαρτύριο. Και ο Θεός έδωσε τόσο στους δύο ιατρούς, όσο και στην Αθανασία και τις κόρες της την αγιότητα. Θυμόμαστε όλους για πάντα. Αυτός ο δρόμος της χριστιανικής παρέας και της φιλίας, που οδηγεί στην αρετή και στο Θεό είναι που καλούμαστε να εφαρμόσουμε κι εμείς στη ζωή μας. Η συνάντησή μας στο κατηχητικό αποτελεί μία ωραία ευκαιρία να βρούμε χριστιανική παρέα. Την ίδια στιγμή και σε κάθε παρέα μας καλούμαστε να μην ξεχνούμε τη χριστιανική μας ιδιότητα και να παραμένουμε κοντά στο Θεό. Να μην παρασυρόμαστε από κακές παρέες, που μας λένε ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας αρέσει, ακόμη κι αν αυτό δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Η καλή συντροφιά μας βοηθά να αγαπούμε το Χριστό και την αρετή, ακόμη κι αν αυτό μας φέρνει και κάποιες δυσκολίες.
Ερωτήσεις
1. Τι σημαίνει χριστιανική ανατροφή;
2. Πώς θα αντιδρούσε μια μάνα αν έβλεπε ότι βασάνιζαν τα παιδιά της και πώς αντέδρασε η αγία Αθανασία;
3. Τι έδειξε η παρουσία των δύο Αναργύρων ιατρών κοντά στην Αθανασία και τις κόρες της;
4. Ποια είναι η σημασία της καλής παρέας που μας οδηγεί στο Χριστό;
5. Ποιες είναι οι αρετές που μας κάνουν καλούς φίλους;
Συμπέρασμα
Η καλή συντροφιά μας κάνει να αγαπούμε το Χριστό και την αρετή!
Βρες τις απαντήσεις και σχημάτισε ως ακροστιχίδα με το πρώτο γράμμα κάθε λέξης το όνομα της αγίας μητέρας
χριστιανική... για τα παιδιά _ _ _ _ _ _ _ _
η μεγάλη κόρη της αγίας Αθανασίας _ _ _ _ _ _ _
μαρτύρησαν με την αγία Αθανασία οι δύο _ _ _ _ _ _ _ _ _
τι διέταξε ο Συριανός; (δύο λέξεις) _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
λέμε έτσι την συμπαράσταση μεταξύ αδερφών ή φίλων _ _ _ _ _ _ _ _ _
έτσι λέγανε το διώκτη _ _ _ _ _ _ _ _
ο ένας από τους δύο ιατρούς _ _ _ _ _ _ _
οι τέσσερις γυναίκες είχαν τις... του Χριστού _ _ _ _ _ _
