ΖΩΗ

Τι είναι αυτό το «Ζῶν Ὕδωρ» για το οποίο μας μιλά τόσο το Ευαγγέλιο της εορτής της περασμένης Τετάρτης, της Μεσοπεντηκοστής, όσο και ο Χριστός στη Σαμαρείτιδα στο ευαγγελικό απόσπασμα που ακούσαμε σήμερα; Το χρειαζόμαστε και που το βρίσκουμε; Είμαστε όντα με προοπτική την αθανασία, την οποία μας την εξασφαλίζει αυτό το ζωντανό νερό, το Άγιο Πνεύμα. Ό,τι και αν φάμε και πιούμε θα ξαναπεινάσουμε και θα ξαναδιψάσουμε. Όταν όμως λάβουμε, τραφούμε με το Άγιο Πνεύμα, τότε καμία ανάγκη δεν μας επιβάλλεται.
Προχθές πέθανε και κάνανε πολιτική κηδεία σε πρώην δήμαρχο της Καρδίτσης. Ποιος ο σκοπός των καλών λόγων προς τον θανόντα; Αφού δεν πιστεύει σε Θεό, θα ξεχαστεί απ΄ όλους. Οι επόμενοι θα αλλάξουν ό,τι αυτός έκανε και οι πολιτικοί του αντίπαλοι θα προβάλουν τα λάθη του. Έτσι θα ξεχαστεί και αυτός όπως και ο καθένας μας. Αν δεν καταφέρουμε να μείνουμε στη μνήμη του Θεού που είναι η αιώνια μνήμη, που δεν ξεχνά και που δεν διαγράφει όσους τον αγάπησαν και τον αγαπούν, τότε θα περάσουμε στην αιώνια λησμονιά. Και αν δεν πιστεύουμε στην αιωνιότητα και στην αθανασία, στην Ανάσταση δηλαδή, είναι μάταιοι και οι αγώνες στην παρούσα ζωή. Είναι μάταιοι και οι «πολιτικοί» αποχαιρετισμοί, αφού ο θανών σημαίνει ότι έχει χαθεί στην ανυπαρξία!!!
Το Άγιο Πνεύμα όμως, είναι αυτό που τροφοδοτεί τη ζωή μας και μας χαρίζει την αιωνιότητα. Μας δίνεται ως δώρο από το Θεό, αρκεί να το ζητήσουμε, να το διεκδικήσουμε. Να προσπαθήσουμε για να το λάβουμε. Όσο μεγάλο είναι το δοχείο με το οποίο το προσεγγίζουμε, τόσο περισσότερο και θα λάβουμε. Δαχτυλήθρα, ποτήρι, κουβά…, έχει σχηματίσει ο καθένας μας μέσα του με τον αγώνα του, αυτό και θα πληρώσει η αγάπη του Θεού!