ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 24η 10 – 11.5.2014
Ο ύμνος της αγάπης
Στην πρώτη επιστολή του προς τους Κορινθίους, την οποία έστειλε ο Παύλος από την Έφεσο, διατύπωσε τον ύμνο στην αγάπη, ένα από τα πιο ωραία κείμενα που γράφτηκαν ποτέ. Μόνο που δεν τα έγραψε για να τα γράψει, αλλά γιατί τα ζούσε στην καρδιά του. Αυτός ο ύμνος λέει:
Ακόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει σαν χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί μόνο φασαρία. Και αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε. Και αν ακόμα μοίραζα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε.
H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί. H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. H αγάπη ποτέ δε θα πάψει να υπάρχει.
Ενώ τα άλλα, είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί. Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε. Μα όταν έρθει το τέλειο που περιμένουμε, τότε το ατελές θα καταργηθεί. Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Μα όταν έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να κάνω σαν παιδάκι.
Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε θαμπά σαν σε θαμπό καθρέφτη. Τότε όμως θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μονάχα ένα μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς με έχει γνωρίσει ο Θεός. Αυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά για πάντα, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Και από αυτά το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη.
(Α' Κορ. 13, 1-13)
Ερμηνευτικά σχόλια:
Το χάρισμα της προφητείας: είναι το χάρισμα που έχουν κάποιοι άνθρωποι να διδάσκουν το θέλημα του θεού και να μας βοηθάνε να καταλάβουμε ποιος είναι ο θεός και τι ζητάει από μας. Στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης όμως, οι προφήτες με τη φώτιση του θεού γνώριζαν επιπλέον και προετοίμαζαν τον κόσμο για το τι θα συνέβαινε στο μέλλον, δηλαδή για τον ερχομό του Χριστού.
Η αγάπη μακροθυμεί: αυτός που έχει αγάπη ανέχεται με υπομονή αυτούς που τον στεναχωρούν και του δημιουργούν προβλήματα, δεν τους κατηγορεί, τους συμπονά και προσεύχεται γι' αυτούς απ' την καρδιά του. Μακροθυμία είναι αυτό ακριβώς, η μεγαλοψυχία.
Η αγάπη μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας: ο άνθρωπος που αγαπά δεν ενδιαφέρεται μόνο για το συμφέρον του, αλλά χαίρεται να μιλάει για την αλήθεια και η Αλήθεια είναι ο ίδιος ο Χριστός και η ανάστασή Του! Όποιος αγαπά αληθινά χαίρεται να κάνει το θέλημα του θεού στη ζωή του και μαζί βοηθάει και τους άλλους να γνωρίσουν αυτή τη χαρά.
Όταν θα έρθει το τέλειο...το ατελές θα καταργηθεί: το τέλειο είναι ο ίδιος ο Χριστός και η βασιλεία Του. Ατελείς είμαστε εμείς οι άνθρωποι γιατί έχουμε αμαρτίες και όταν δεν αγαπούμε χωριζόμαστε από το Θεό. Με τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού στη γη οι άνθρωποι που αγαπούν και πραγματικά το θέλουν θα γίνουν τέλειοι, επειδή ο Θεός με τη Χάρη του θα τους κάνει τέλειους.
Τώρα βλέπουμε θαμπά σαν σε θαμπό καθρέφτη: επειδή ακριβώς δεν είμαστε τέλειοι, δε γνωρίζουμε όλη την αλήθεια για το Θεό και τους ανθρώπους. Πολλές φορές νομίζουμε πράγματα που είναι λάθος. Η καρδιά μας άλλοτε σκληραίνει, δεν αγαπά και νομίζουμε πως η αλήθεια βρίσκεται μόνο στο δικό μας μυαλό, σαν να μην υπάρχουν οι άλλοι, σα να μην υπάρχει ο Θεός. Γινόμαστε εγωιστές. Στην εκκλησία μας όμως και στη ζωή της, νόημα έχει να αγαπάμε και αυτό το ζούμε καθημερινά προσπαθώντας, ακόμα και αν τα μάτια της καρδιάς μας βλέπουν τους άλλους και το Θεό θαμπά. Στην εκκλησία το νόημα της ζωής μας είναι η αγάπη, γιατί ο ίδιος ο Χριστός είναι Αγάπη και αυτό θέλει από μας τώρα και για πάντα!
Ερωτήσεις
1. Τι χαρίσματα μπορεί να έχουμε οι άνθρωποι; Είναι ωφέλιμα τα χαρίσματα για την ψυχή μας;
2. Είναι χαρούμενος ο άνθρωπος που αγαπά;
3. Τι σημαίνει ότι είμαστε ατελείς;
4. Τι σημαίνει ότι βλέπουμε θαμπά;
5. Ποιο είναι το νόημα της ζωής μας στην Εκκλησία;
Συμπέρασμα: Η Εκκλησία ζει την αγάπη ως την αρχή και το τέλος, δηλαδή το νόημα της ζωής μας.
Ώρα για παιχνίδι!
Βρείτε τα ονόματα των Αγίων που γιορτάζουν το καλοκαίρι:
13 Ιουνίου ……………….
16 Αυγούστου ……………….
30 Αυγούστου ……………….
29 Ιουνίου ……………….
20 Ιουλίου ………………..
