Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 16η 1 – 2.3.2014

Ο Παύλος στην Έφεσο
Μετά από κάποιες περιοδείες στην Μικρά Ασία, ο Απόστολος Παύλος κατέληξε στην Έφεσο, απέναντι από τα νησιά του Αιγαίου. Η Έφεσος ήταν μεγάλο πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο εκείνης της εποχής, στην οποία δέσποζε ο ναός της Αρτέμιδος.
Ο Παύλος συνάντησε δώδεκα ανθρώπους που πίστευαν στο Χριστό και τους ρώτησε: «Όταν πιστέψατε λάβατε τα εξαιρετικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος;». Κι εκείνοι, με αφέλεια του απάντησαν: «Δεν έχουμε ακούσει τίποτα για κανένα Άγιο Πνεύμα που να μεταδίδει στους ανθρώπους χαρίσματα». Έτσι, τους ξαναρώτησε στο όνομα τίνος βαπτιστήκανε, εκείνοι του απάντησαν ότι βαπτίστηκαν με το βάπτισμα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Τους εξήγησε λοιπόν ότι για να λάβουν άφεση και σωτηρία, χρειαζόταν να βαπτισθούν στο όνομα του Χριστού. Ακούγοντας τα λόγια αυτά οι άνδρες δέχθηκαν να βαπτιστούν στο όνομα του Χριστού, και θέτοντας τα χέρια του στα κεφάλια τους ο Παύλος, έλαβαν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και μάλιστα όχι μόνο ένα, καθώς άρχισαν να μιλάνε ξένες γλώσσες που πριν δεν γνώριζαν και να προφητεύουν.
Στη συνέχεια ο Παύλος παρέμεινε και δίδασκε στη συναγωγή για τρεις μήνες εξηγώντας αναλυτικά για τη βασιλεία του Θεού. Καθώς όμως μερικοί σκληρόκαρδοι κακολογούσαν τον Παύλο και με τα λόγια τους έβλαπταν τους υπόλοιπους πιστούς, ο απόστολος ξεχώρισε αυτούς που είχαν αληθινά πιστέψει και συνέχισε να κηρύττει στη σχολή ενός που ονομαζόταν Τύραννος για δύο χρόνια, κάνοντας παράλληλα μεγάλα θαύματα.
Μερικοί επαγγελματίες μάγοι ζήλεψαν, βλέποντας ότι οι χριστιανοί μπορούσαν να κάνουν θαύματα. Γι' αυτό επιχείρησαν να διώξουν από κάποιους ανθρώπους δαιμόνια, που δεν τους άφηναν να ησυχάσουν. Ανάμεσα σ' αυτούς τους επαγγελματίες ήταν και τα επτά παιδιά του Σκευά, του Ιουδαίου αρχιερέα της περιοχής. Όταν δοκίμασαν να ελευθερώσουν έναν άνθρωπο από δαιμόνιο τους είπε «ξέρω το Χριστό και τον Παύλο, εσείς όμως ποιοι είστε;» και έκανε τον δαιμονισμένο να τους δώσει πολύ ξύλο, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν και οι επτά! Όταν το περιστατικό μαθεύτηκε άρχισαν κι αυτοί που κακολογούσαν τον Παύλο να τον σέβονται περισσότερο και οι υπόλοιποι Εφέσιοι να πιστεύουν αληθινά, να μετανοούν για την προηγούμενη ζωή τους και ν' αλλάζουν έμπρακτα.
Ως αποτέλεσμα, αυξήθηκε η φήμη του Παύλου κι έφτασε στ' αυτιά ενός αργυροτεχνίτη, του Δημητρίου, ο οποίος μαζί με τους βοηθούς του κατασκεύαζε ασημένιες μινιατούρες του ναού και του αγάλματος της Αρτέμιδος στην Έφεσο, και, όπως ήταν φυσικό εισέπρατε πολλά χρήματα. Πανικοβλήθηκε λοιπόν ο τεχνίτης και οι βοηθοί του και, από φόβο, να μην χάσουν τη δουλειά τους, ξεσήκωσαν κι άλλους πολλούς εναντίον του Παύλου με τη δικαιολογία ότι δεν σέβεται τη «σπουδαία» θεά Άρτεμη και το ναό της. Έγινε μεγάλη αναταραχή και συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος διαμαρτυρόμενος στο θέατρο, όπου είχε σκοπό να πάει και ο Παύλος αλλά την τελευταία στιγμή δεν τον άφησαν να πάει οι μαθητές του. Στο θέατρο λοιπόν, τα εξαγριωμένα πλήθη φώναζαν συνθήματα υπέρ της θεάς Αρτεμης και με πολύ κόπο και ύστερα από πολύ προσπάθεια ο γραμματέας της Εφέσου κατάφερε να τους μιλήσει και να τους εξηγήσει και να τους καθησυχάσει ότι δεν κινδύνευε κανείς από τα λόγια του Παύλου και να επαναφέρει την τάξη και την ηρεμία.
(Πράξ. 19,1-41)

Ερμηνευτικά σχόλια
Βάπτισμα του Ιωάννη του Προδρόμου: Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος βάπτιζε με ύδωρ , προετοίμαζε τους ανθρώπους για την έλευση του Μεσσία, ήταν προάγγελος της βασιλείας του Θεού.
Βάπτισμα του Ιησού Χριστού: Όσοι βαπτίζονται στο όνομα του Χριστού, δηλαδή του Θεού, της Αγίας Τριάδος, εντάσσονται στο σώμα του Χριστού, γίνονται μέλη της Εκκλησίας. Μπορούν με τη Χάρη του Θεού να αλλάξουν τρόπο ζωής, να μετανοήσουν, να κληρονομήσουν την αιωνιότητα κοντά στο Θεό. Στην παρούσα ζωή, ζουν την παρουσία του Θεού στην εκκλησία, με τη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία, την εξομολόγηση και τη συχνή Θεία κοινωνία. Εμπιστεύθηκαν το Χριστό: μέσα από τα λόγια του Απ. Παύλου, μίλησε ο Χριστός στην καρδιά τους, ένιωσαν την αλλοίωση της πίστης και της αγάπης Του και πήραν τη μεγάλη απόφαση να αφήσουν πίσω τους την παλιά ζωή τους και να κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα με την αγάπη του Χριστού για οδηγό. Σήμερα η προσευχή, τα μυστήρια, καθώς και η αληθινή επικοινωνία με τον πνευματικό μας βοηθά να αλλάξουμε έμπρακτα τη ζωή μας.
Σκληρόκαρδοι κακολογούσαν κι έβλαπταν: ορισμένοι από τους Εφέσιους άκουγαν όσα έλεγε ο Παύλος αλλά από εγωϊσμό ή επειδή δεν τα καταλάβαιναν καθόλου ή τα καταλάβαιναν στραβά με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε λάθος συμπεράσματα και να βλάπτονται όσοι τους άκουγαν.
Τα παιδιά του Σκευά: Δοκίμασαν να βγάλουν τα δαιμόνια με εγωϊσμό, χωρίς πίστη και θέλοντας να κάνουν τους σπουδαίους. Νόμιζαν ότι μπορούν να κοροιδέψουν τους δαίμονες, όπως κορόιδευαν τους ανθρώπους. Δεν τα κατάφεραν όμως, αντίθετα έφαγαν και ξύλο επτά άνθρωποι από έναν.
Μεγάλα θαύματα: οι άνθρωποι που πίστευαν έπαιρνα τα μαντήλια που είχε χρησιμοποιήσει ο Παύλος και τις ζώνες και με πίστη τα έβαζαν πάνω στους αρρώστους κι εκείνοι γίνονταν καλά. Τότε οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν ότι όσα κήρυττε ο Παύλος ήταν αλήθεια, πίστευαν κι έβαζαν αρχή μετανοίας, αποφάσιζαν δηλαδή να παλαίψουν με τα λάθη τους, τις αμαρτίες και τις κακίες και κάθε μέρα λίγο λίγο να γίνονται όλο και πιο καλοί. Έτσι κι εμείς από σήμερα κάθε μέρα, τώρα που έρχεται και η Σαρακοστή να προσπαθούμε να μειώνουμε κάτι από τα στραβά που έχουμε και να παλεύουμε ν’ αυξήσουμε τις αρετές μας, ώστε να χαιρόμαστε κι εμείς και ο Χριστός με την πρόοδο όχι μόνο στο σχολείο αλλά και την πνευματικά ζωή. Να μην απογοητευόμαστε όταν δεν τα καταφέρνουμε αλλά κάθε μέρα να βάζουμε καινούρια αρχή και ξανά και ξανά να επιμένουμε και να συνεχίζουμε τουν αγώνα μας.
Ερωτήσεις
1. Τι ρώτησε ο Παύλος τους μαθητές όταν πήγε στην Έφεσο;
2. Πότε έλαβαν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος οι μαθητές και ποια ήταν αυτά;
3. Πώς άλλαξε η ζωή τους μετά το βάπτισμα; Τι έκαναν και τι δεν έκανα πια;
4. Γιατί τα παιδιά του Σκευά δεν έκαναν καλά το δαιμονισμένο;
5. Ο Δημήτριος και οι άλλοι ήθελαν να μάθει ο κόσμος για το Χριστό; Γιατί;
6. Εμείς σήμερα τι κάνουμε όταν μετανιώνουμε;
Συμπέρασμα: Η Εκκλησία μας καλεί σε μετάνοια, θέλει με έργα να αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας.