Κατά την ώρα της Βαπτίσεως του Χριστού, οι υμνογράφοι της Εκκλησίας εμφανίζουν να συμβαίνουν δύο παράδοξα φαινόμενα, τους ουρανούς σχιζομένους (και να κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα) και να στρέφει ο Ιορδάνης τη ροή του προς τα πίσω. Αυτά δύο φαινόμενα, έχουν έντονο το ενδιαφέρον για μας, γιατί και τα δύο αποτυπώνουν τη δυνατότητα αλλαγής της πορείας του ανθρώπου. Η παρουσία του Χριστού αλλάζει την ιστορία. Αλλάζει τις ζωές μας. Αλλάζει και τον ίδιο τον κόσμο. Αναταράζει τα πάντα, για να μας αφυπνίσει και να μας δείξει ότι με τον Χριστό όλα ξεκινούν από την αρχή. Ο αναμάρτητος μέσα στο νερό, αναλαμβάνει τις αμαρτίες όλων των άλλων, όλου του κόσμου, και έτσι αυτές μπορούν να καθαριστούν και οι σχισθέντες ουρανοί μπορούν να δεχθούν τη δική μας άνοδο.
Με αυτόν τον τρόπο ο χρόνος της Εκκλησίας είναι και παρελθοντικός, θυμούμαστε τα γεγονότα και τα πρόσωπα του παρελθόντος, είναι παροντικός γιατί ζούμε και εορτάζουμε το παρόν και λαμβάνουμε τη Χάρη του Θεού σήμερα, αλλά είναι και εσχατολογικός, δηλαδή βλέπουμε την προοπτική της αιωνιότητας, της Βασιλείας του Θεού.
