«Κύριον τον Θεόν σου», «εἷπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου …»
Ο Χριστός ρωτάει τους Φαρισαίους να του πούνε τι πιστεύουν για Αυτόν, για το Πρόσωπό του, γιατί παρά τα θαύματα που είδαν και έζησαν δεν αποδέχονται την Θεότητά Του. Αλλά τι είναι και για μας ο Χριστός;
Χρησιμοποιούμε και μεις από συνήθεια τη λέξη ΚΥΡΙΟΣ, «Κύριος Ιησούς Χριστός», «Κύριε ελέησον», αλλά μάλλον δεν συνειδητοποιούμε την έννοιά του.
ΚΥΡΙΟΣ είναι ο εξουσιαστής που δεν υποτάσσεται σε τίποτα και σε κανέναν.
ΚΥΡΙΟΣ είναι ο κάτοχος, ο ιδιοκτήτης.
ΚΥΡΙΟΣ είναι σπουδαιότερος, ο σημαντικότερος.
Αυτές είναι οι ερμηνείες της λέξης Κύριος στο λεξικό και στην καθημερινή χρήση. Αν θελήσουμε να φιλοσοφίσουμε λίγο τους όρους θα δούμε ότι ο μόνος ΚΥΡΙΟΣ είναι ο ΘΕΟΣ. Γιατί είναι ο μόνος που δεν υποτάσσεται πουθενά και ποτέ, είναι ο κάτοχος και ιδιοκτήτης των πάντων ως δημιουργός τους και φυσικά είναι ό,τι σπουδαιότερο και σημαντικότερο υπάρχει.
Γι΄ αυτό και μεις χρησιμοποιώντας τον όρο «ο Κύριος» για το Χριστό, ομολογούμε τη Θεότητά Του, αλλά αυτή η ομολογία μας σημαίνει ότι θα πρέπει να του απονέμουμε και τον οφειλόμενο σεβασμό. Αλλά τι σεβασμός απαιτείται για το Θεό; Ας μείνουμε σ΄ αυτό που ακούσαμε σήμερα «ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καί ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καί ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου», δηλαδή με όλο το είναι σου.
