Η τάση αυτή να αναζητάει το διαφορετικό, κάνει τον άνθρωπο να στραφεί και προς την πλευρά της Εκκλησίας και να ζητά και εκεί την ύπαρξη της αλλαγής, του νέου αέρα. Και εδώ έρχεται ο λόγος του ψαλμού που γίνεται λόγος του απ. Παύλου: «Συ δε ο αυτός ει και τα έτη σου ουκ εκλείψουσι», μας λέει ο ψαλμωδός και επαναλαμβάνει ο απόστολος Παύλος (Εβρ. 1, 12). «Εσύ, Κύριε, παραμένεις ο ίδιος και τα χρόνια σου ποτέ δεν θα τελειώσουν». Ο Θεός είναι η μόνη σταθερά που υπάρχει στον κόσμο μας. Δεν αλλάζει, γιατί είναι Θεός. Είναι η Αγάπη, η Ελευθερία και η Αλήθεια. Και σε αυτά τα τρία στοιχεία μπορούμε να σταθούμε για να αλλάξουμε τον κόσμο. Να αλλάξουμε τον κόσμο μας, τον εαυτό μας πρώτα απ΄ όλα για ν΄ αλλάξουν και τα υπόλοιπα γύρω μας.
Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο δεν αλλάζει ακόμη και πάνω στο Σταυρό, συγχωρεί και τους σταυρωτές Του. Η δική μας αγάπη για το Θεό, πόσο μπορεί να αλλάξει;
Η ελευθερία που δίνει ο Θεός, επιτρέπει στον άνθρωπο να Σταυρώσει το Θεό. Ο άνθρωπος πόσο ελεύθερος μπορεί να ζήσει, όταν δεν θέλει τον Θεό μέσα Του και παραδίδεται στα πάθη και τις αδυναμίες του;
Ο Θεός μας λέει ότι είναι ο ίδιος η Αλήθεια και η Ζωή, οι άνθρωποι πόσο αληθινοί μπορούμε να είμαστε όταν δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να έλθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του και να δει την αληθινή κατάστασή του;
Ο Θεός είναι Αυτός που δεν αλλάζει. Ούτε νικιέται από τον χρόνο, ούτε προσαρμόζεται η αλήθεια της Παρουσίας του στους καιρούς μας, διότι τα έτη του ουδέποτε θα εκλείψουν. Εμείς ζητούμε αλλαγές στον κόσμο. Ας ξεκινήσουμε από την μεγάλη αλλαγή που έχει να κάνει με την αποδοχή της παρουσίας, της διαθήκης, της υπέρβασης του κακού που ο Θεός μας προσφέρει. Και ο καθένας από εμάς ας αδράξει την ευκαιρία να προσαρμόσει τον εαυτό του στα ζητούμενα του Θεού. Στην αγάπη. Την ελευθερία. Την αλήθεια. Ό,τι μας λείπει για να μπορέσει μετά να αλλάξει όντως ο κόσμος…
