Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 3
Οι αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
Μία από τις πιο ευλογημένες οικογένειες που έχει η Εκκλησία μας να παρουσιάσει ως πρότυπο είναι η Αγία Σοφία, που μαζί με τις τρεις κόρες της - Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη- μαρτύρησαν για το Χριστό. Η οικογένεια αυτή έζησε στη Ρώμη τα χρόνια του Αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 μ.Χ.). Η Σοφία έμεινε χήρα πολύ νέα και αγωνίστηκε σκληρά να μεγαλώσει τα παιδιά της με χριστιανικές αρχές. Κάποια στιγμή ο αυτοκράτορας κήρυξε διωγμό εναντίον των χριστιανών και ανάμεσα σ’ αυτούς που συνέλαβαν οι Ρωμαίοι ήταν και η μητέρα με τα τρία της κορίτσια. Η Πίστη ήταν τότε 12 χρονών, η Ελπίδα 10 και η Αγάπη 9. Ο αυτοκράτορας, βλέποντας τη σταθερότητα των κοριτσιών στην πίστη στο Χριστό, την απέδωσε στην αμοιβαία συμπαράσταση και κάλεσε πρώτα την Πίστη να εμφανιστεί μπροστά του. Της έταξε πολλά, προκειμένου να θυσιάσει στα είδωλα.
- Για μας ο Ιησούς είναι η ζωή μας, ενώ τα δικά σας ψεύτικα αγάλματα είναι ο θάνατος που ο διάβολος φέρνει στον άνθρωπο, του απάντησε θαρρετά αυτή!
Ο Αυτοκράτορας διέταξε να την βασανίσουν και να της κόψουν το στήθος. Εκεί, αντί να τρέξει αίμα από τις πληγές έρευσε γάλα! Την έριξαν μέσα σε βραστό λάδι και πίσσα, χωρίς να πάθει τίποτα, και στο τέλος, την αποκεφάλισαν!
Σειρά είχε τώρα η Ελπίδα. Στις προτροπές του αυτοκράτορα να θυσιάσει στα είδωλα, για να μην έχει την τύχη της αδελφής της, εκείνη απαντά: «Δεν θηλάσαμε μόνο το γάλα από την ίδια μάνα, αλλά πήραμε από εκείνη την ίδια πίστη». Της σκίζουν το σώμα με σιδερένια νύχια. Αυτή ούτε καν κλαίει, ούτε παρακαλεί και το πρόσωπό της λάμπει σαν τον ήλιο, ενώ από το σώμα της σκορπίζεται μια ουράνια ευωδία. Την έριξαν κι αυτή μέσα σε βραστή πίσσα, χωρίς να πάθει τίποτα, με αποτέλεσμα πολλοί ειδωλολάτρες να γίνουν χριστιανοί, βλέποντας το θάρρος και την αγάπη της στο Χριστό! Στο τέλος την αποκεφάλισαν κι αυτήν!
Τελευταία έμεινε η Αγάπη. Στις προτροπές του αυτοκράτορα απάντησε ξεκάθαρα: «Μη νομίζεις ότι θα με κοροϊδέψεις επειδή είμαι μικρή στην ηλικία. Γρήγορα θα καταλάβεις ότι είμαι κι εγώ καρπός της ίδιας ρίζας με τις αδελφές μου». Ο αυτοκράτορας την προέτρεψε τότε να υμνήσει τη θεά Άρτεμη, αλλιώς θα την έριχνε στο καμίνι της πίσσας. Αυτή πήγε από μόνη της και μπήκε στο καμίνι, χωρίς να πάθει τίποτα! Οι ειδωλολάτρες που βρίσκονταν στην άκρη του καμινιού κάηκαν, ενώ η ίδια δοξολογούσε το Θεό. Όταν οι δήμιοι πήγαν να τη σύρουν έξω από το καμίνι με τους γάντζους, είδαν Αγγέλους να την περιτριγυρίζουν και να την προστατεύουν με τα φτερά τους! Την παρακάλεσαν να βγει από το καμίνι κι αυτή βγήκε. Την οδήγησαν στον αυτοκράτορα, ο οποίος διέταξε να την αποκεφαλίσουν, όπως και έγινε!
Η Σοφία δόξασε το Θεό για την ευλογία που πήρε να δει και τα τρία παιδιά της να μαρτυρούν για το Χριστό! Την άφησαν ελεύθερη και με τη βοήθεια κάποιων πιστών χριστιανών έθαψαν στις κατακόμβες της Ρώμης τα τρία κορίτσια της. Τρεις μέρες αργότερα πέθανε, λέγοντας τα εξής λόγια:
- Σ’ ευχαριστώ, Κύριε, που με αξίωσες να σου προσφέρω θυσία τα παιδιά μου και σε παρακαλώ δέξου την ψυχή μου κι ανάπαυσέ με κοντά τους!
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη τους στις 17 Σεπτεμβρίου.
Ερμηνευτικά σχόλια
οικογένειες: έχει μεγάλη σημασία και στις ημέρες μας οι οικογένειες να πιστεύουν στο Χριστό. Η πίστη στο Χριστό βοηθά την οικογένεια να παραμένει ενωμένη, να μην αφήνει πειρασμούς και δυσκολίες να απομακρύνουν τα μέλη της το ένα από το άλλο, αλλά και να έχουν ελπίδα ότι όλες τις δυσκολίες της ζωής θα τις ξεπεράσουν, αρκεί να έχουν την πίστη στο Χριστό ως στήριγμα. Ακόμη όμως κι αν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, γιατί οι άνθρωποι έχουμε προβλήματα και δεν μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε , η πίστη βοηθά ώστε να μειώνεται η δύναμη των διαφορών μας και να μπορούμε με ηρεμία να προσπαθούμε να βρούμε λύσεις στις δυσκολίες μας. Όμως η πίστη μας βοηθά ακόμη να παλεύουμε και σε σχέση με τον κόσμο και τη ζωή. Μία οικογένεια που πιστεύει αντέχει τις πιέσεις από την πραγματικότητα και την ίδια στιγμή προχωρά συντεταγμένη προς το καλό και την αλήθεια, που δίνουν η σχέση με το Χριστό και η ζωή της Εκκλησίας. Αυτό ας το θυμόμαστε από τη μικρή μας ηλικία. Η οικογένεια της αγίας Σοφίας παρέμεινε ενωμένη, παρότι ο πατέρας πέθανε νωρίς. Αυτό όμως δεν κλόνισε την πίστη της μητέρας και των κοριτσιών και κατάφεραν να προχωρήσουν στη ζωή τους με δύναμη.
οι Ρωμαίοι συνέλαβαν τη μητέρα και τα τρία κορίτσια: ο διωγμός εναντίον των χριστιανών δεν έκανε την μητέρα και τα κορίτσια να φοβηθούν. Αντίθετα, ήταν αποφασισμένες να σταθούν με σταθερότητα στην πίστη τους μπροστά στην εξουσία του κόσμου, που έταζε χρήματα, δόξα, καλούς γάμους, προόδους σύμφωνα με τα μέτρα και τις χαρές του κόσμου. Στις υποσχέσεις αυτές η μητέρα και οι κόρες τονίζουν ότι μόνο η σοφία του Θεού, η πίστη στο Θεό, η ελπίδα σ’ Αυτόν και η αγάπη τόσο προς το Χριστό και την αλήθεια, όσο και προς τους ανθρώπους αποτελούν τη βάση για να προοδεύσει αληθινά ο άνθρωπος και όχι οι κοσμικές δόξες, που δεν τις απορρίπτει κανείς, αλλά δεν τις βάζει πιο πάνω από το Χριστό.
μαρτύρια: τα τρία κορίτσια πέρασαν πολλά μαρτύρια. Όμως είχαν τη δύναμη του Χριστού κοντά τους και έτσι νίκησαν και τον πόνο και τις απειλές των ειδωλολατρών, αλλά και την επιθυμία να ζήσουν σ’ αυτή τη ζωή. Προτίμησαν το θάνατο για το Χριστό, παρά μία ζωή χωρίς Αυτόν. Και φάνηκε με τον θαυμαστό τρόπο που άντεξαν στα μαρτύρια, όπως επίσης και από το γεγονός ότι στο πρόσωπό τους νικήθηκαν οι φυσικοί νόμοι ότι η φωτιά καίει και σκοτώνει τον άνθρωπο, ότι ο Θεός δεν αφήνει τον άνθρωπο που πιστεύει σ’ Εκείνον. Ακόμη και ο θάνατός τους δεν ήταν το τέρμα της ζωής, αλλά το ξεκίνημα της αιώνιας ζωής κοντά στο Χριστό και της αγιότητας και την ίδια στιγμή η ευκαιρία για όλους εμάς να θυμόμαστε το παράδειγμά τους. Ο Χριστός τους έδωσε αυτή τη δύναμη, όπως τη δίνει σε όλους όσους θέλουν να είναι κοντά Του.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους: η μνήμη έχει να κάνει και με τα ονόματά τους, που δείχνουν τα πνευματικά όπλα που έχουμε οι χριστιανοί στη ζωή μας. Η Σοφία δεν έχει να κάνει μόνο με τις γνώσεις και την πείρα του ανθρώπου στη ζωή. Έχει να κάνει και με τη σοφία που δίνει ο Θεός στον άνθρωπο να διακρίνει τι είναι καλό και τι όχι στη ζωή του, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να το δείχνει στους άλλους. Πίστη σημαίνει εμπιστοσύνη στο Θεό και την αγάπη Του. Ελπίδα σημαίνει στις δυσκολίες μας να ελπίζουμε ότι ο Θεός δεν θα μας ξεχάσει. Και Αγάπη σημαίνει βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας μας, που μας στηρίζει και μας δίνει τη σωτηρία μας, αλλά και ό,τι είναι για καλό στη ζωή μας και εμείς καλούμαστε να βοηθούμε και να συγχωρούμε τους άλλους. Αυτά είναι τα πνευματικά μας όπλα, με τα οποία πλησιάζουμε το Θεό και τον συνάνθρωπο μικρότεροι και μεγαλύτεροι.
Συμπέρασμα
Στη ζωή μας να χρησιμοποιούμε τα τρία πνευματικά όπλα, την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, για να πλησιάσουμε το συνάνθρωπό μας και το Θεό!
Ώρα για Παιχνίδι: Βρες στο κρυπτόλεξο 8 λέξεις από την ιστορία:
Α Ρ Σ Σ Δ Σ Ο Φ Ι Α Σ
Γ Δ Φ Β Π Ι Σ Τ Η Α Σ
Γ Δ Φ Γ Η Ξ Κ Ο Π Κ Λ
Δ Α Β Δ Σ Ε Λ Π Ι Δ Α
Α Δ Ρ Ι Α Ν Ο Σ Ξ Κ Ο
Α Γ Ξ Κ Λ Ι Α Γ Α Π Η
Α Ρ Θ Φ Π Ι Σ Σ Α Ξ Κ
Σ Φ Η Γ Δ Ν Η Ξ Κ Λ Κ
Ε Β Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Ι
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ