Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδείς ἔχει, ἵνα τις τήν ψυχήν αὐτοῦ θῇ ὑπέρ τῶν φίλων αὐτοῦ. ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐάν ποιῆτε ὅσα ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν. Οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδε τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος∙ ὑμᾶς δέ εἴρηκα φίλους, ὁτι πάντα ἅ ἤκουσα παρά τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν. (Ἰωάν. ΙΕ΄ 13 – 15).
Ημέρα τιμής όλων των Αγίων η σημερινή, η Κυριακή μετά την Πεντηκοστή. Ποιος, όμως, είναι ο φίλος ο Χριστού; Αυτός που φιλά-αγαπά τον Χριστό περισσότερο από τους δικούς του, είναι ο Άγιος
Και με ποιο «δικαίωμα» ονομάζεται κάποιος φίλος του Χριστού;
Ο ίδιος ο Χριστός λοιπόν, μας αποκαλεί φίλους του. Γιατί ο φίλος αγαπά με ανιδιοτέλεια, προσφέρει και προσφέρεται χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Ποια αγάπη είναι μεγαλύτερη και ανώτερη από αυτή που ο Χριστός προσφέρει στον καθένα μας; Ανέβηκε στο Σταυρό για μας. Έδωσε τη ζωή του για την δική μας αιωνιότητα και φυσικά δεν περιμένει ανταπόδοση και κέρδος από μας.
Ο φίλος ανέχεται και συγχωρεί. Και ο Χριστός συγχωρεί τις αμαρτίες, τα λάθη μας, όποια κι αν είναι, όσο βαριά κι αν φαίνονται. Μας δίνει ευκαιρίες στη ζωή, για να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη μας, να μετανιώσουμε, να ζητήσουμε συγγνώμη και να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Ο φίλος εμπιστεύεται, μιλά και συζητά με το φίλο. Και ο Χριστός μας εμπιστεύεται, μας αποκάλυψε ποιος είναι, μας φανέρωσε τον εαυτό του, μας χαρίζεται ο Ίδιος στα μυστήρια της Εκκλησίας, στο Βάπτισμα και στο Χρίσμα και στην Θεία Ευχαριστία.
Οι Άγιοί μας λοιπόν, ανταποκρίθηκαν στη φιλία αυτή του Χριστού. Εμπιστεύτηκαν το Χριστό, τον ακολούθησαν στη ζωή τους και έδωσαν και σε μας μαρτυρία του Θεού.
Μένει όμως και για μας, που θέλουμε να τιμούμε τους Αγίους, η πρόκληση του να τους μιμηθούμε και να αναδειχθούμε και εμείς φίλοι του Χριστού. «φίλοι μού ἐστε, ἐάν ποιῆτε ὅσα ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν». Να αγαπήσουμε και μεις το Χριστό, να συγχωρούμε τους άλλους για να μας συγχωρέσει και ο Θεός, να εμπιστευθούμε τη ζωή μας στο Χριστό, να επικοινωνούμε μαζί Του με την προσευχή και να συμμετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας.
