Οι άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω
Οι άγιοι επτά Παίδες, Μαξιμιλιανός, Εξακουστωδιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Ιωάννης και Κωνσταντίνος, έζησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα – διώκτη των Χριστιανών - Δεκίου (3ος μ.Χ.) στην Έφεσο της Μικράς Ασίας και ήταν καλοί φίλοι. Όταν ο αυτοκράτορας ήρθε στην περιοχή τους, πρόσταξε να θυσιάσουν όλοι στα είδωλα ειδάλλως θα θανατωθούν. Τους έδωσε και χρόνο μάλιστα για να το σκεφτούν. Έτσι οι νέοι αυτοί, αφού μοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς, μπήκαν και κρύφτηκαν μέσα σε ένα σπήλαιο. Εκεί, αφού προσευχήθηκαν στο Θεό να τους βοηθήσει να μην παραδοθούν στον αυτοκράτορα, έπεσαν να κοιμηθούν. Ο αυτοκράτορας, όταν επέστρεψε στην Έφεσο, τους αναζήτησε, για να τους αναγκάσει να προσφέρουν θυσίες στα είδωλα. Μόλις όμως έμαθε ότι εκείνοι κρύβονταν στο σπήλαιο, πρόσταξε και έφραξαν με πέτρες το στόμιο του σπηλαίου αυτού. Δύο χριστιανοί μάλιστα έγραψαν σε μολυβένιες πλάκες τα γεγονότα αυτά και τις τοποθέτησαν σε ένα σεντούκι που έκρυψαν έξω από το σπήλαιο.
Έκτοτε λοιπόν πέρασαν εκατόν ενενήντα τέσσερα χρόνια, αυτοκράτορας τότε ήταν ο Θεοδόσιος Β΄ ο μικρός (5ος μ.Χ.) και επίσημη θρησκεία ήταν ο Χριστιανισμός. Τότε εμφανίστηκε μια αίρεση, η οποία δε δεχόταν τη ανάσταση των νεκρών και προκαλούσε μεγάλη αναταραχή στην Εκκλησία. Ο αυτοκράτορας, βλέποντας την αναστάτωση αυτή της Εκκλησίας του Θεού, παρακαλούσε το Θεό να του φανερώσει τον τρόπο διάλυσης της αίρεσης. Ο Κύριος λοιπόν δεν παρέβλεψε τα δάκρυα του αυτοκράτορα και ικανοποίησε το αίτημά του με τον ακόλουθο τρόπο:
Ένας βοσκός που ζούσε στο όρος, στο οποίο βρισκόταν το σπήλαιο των αγίων επτά Παίδων, θέλησε να χτίσει μαντρί για το ποίμνιό του. Παίρνοντας πέτρες από το σπηλαίου, για να οικοδομήσει το μαντρί του, ανοίχτηκε το στόμιο του σπηλαίου. Τότε ακριβώς, με προσταγή του Θεού, σηκώθηκαν από τον ύπνο τους οι άγιοι επτά Παίδες. Τα σώματά και τα ενδύματά τους δεν είχαν αλλοιωθεί στο παραμικρό, αν και είχαν περάσει εκατόν ενενήντα τέσσερα χρόνια.
Μετά την ανάστασή τους οι άγιοι επτά Παίδες είχαν έντονο στη μνήμη τους το γεγονός ότι ο Δέκιος ζητούσε να τους τιμωρήσει. Συγκεκριμένα, ο Μαξιμιλιανός έλεγε προς τους άλλους:
– Και αν συλληφθούμε, αδελφοί, ας σταθούμε γενναίοι και να μην προδώσουμε την ευγένεια της πίστης μας. Εσύ δε, αδελφέ Ιάμβλιχε, πήγαινε να αγοράσεις άρτους, πλην όμως περισσότερους. Γιατί χθες το βράδυ έφερες λίγους, και κοιμηθήκαμε σχεδόν πεινασμένοι.
Τα χρήματα που έδωσε στους αρτοπώλες όμως προκάλεσαν τον θαυμασμό και την απορία όλων αφού είχαν στην επιφάνειά τους τυπωμένη την εικόνα του αυτοκράτορα Δεκίου, ο οποίος είχε πεθάνει προ πολλού (πριν από 194 χρόνια). Όταν τον ρώτησαν που τα βρήκε, αυτός απάντησε πως του τα είχαν δώσει οι γονείς του, τα ονόματα των οποίων τους ήταν παντελώς άγνωστα. Μετά από το γεγονός αυτό ζήτησαν πλήθος κόσμου και ο διοικητής της περιοχής να τους οδηγήσει στο σπήλαιο νομίζοντας πως βρέθηκε θησαυρός. Μαζί τους ήρθε και ο επίσκοπος, ο οποίος κατάλαβε ότι κάτι θαυμαστό συμβαίνει. Μόλις έφτασαν στο σπήλαιο ανακάλυψαν το σεντούκι με τις πλάκες και έκπληκτοι όλοι κατάλαβαν ότι οι επτά Παίδες είχαν αναστηθεί. Μόλις ο αυτοκράτορας έμαθε τα θαυμαστά αυτά νέα, ήρθε στην Έφεσο και άκουσε από τους επτά νέους την ιστορία τους και δόξασε το Θεό. Οι επτά Παίδες τελικά κοιμήθηκαν ειρηνικά αμέσως μετά. Ο αυτοκράτορας κατέθεσε τα λείψανα των αγίων στο σπηλαίο, καθώς εκείνοι με οπτασία του ζήτησαν.
Το σπήλαιο αυτό υπάρχει και σήμερα και πλήθος κόσμου το ευλαβείται. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των αγίων επτά Παίδων την 4η Αυγούστου.
Ερμηνευτικά σχόλια
αφού προσευχήθηκαν στο Θεό να τους βοηθήσει: οι άγιοι Παίδες καθώς και κάθε πιστός χριστιανός στις δύσκολες στιγμές της ζωής, αναγνωρίζει την αδυναμία του αλλά δεν απελπίζεται. Ζητάμε το έλεος και την στήριξη του παντοδύναμου Θεού και Πατέρα μας με την προσευχή μας σε Αυτόν. Ξέρουμε πως από μόνοι μας δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε γι αυτό και η προσευχή δεν είναι πράξη αδυναμίας, αλλά θάρρους και αγάπης στον δημιουργό μας.
Τότε εμφανίστηκε μια αίρεση: όταν υπάρχουν αλλοιώσεις – διαφορετικές απόψεις – από τις αλήθειες της πίστης μας που ο Θεός μας αποκάλυψε και η Εκκλησία μας κράτησε, προστάτεψε, δια μέσω του χρόνου, τότε μιλάμε για αίρεση. Κάποιοι άνθρωποι δηλαδή διαχωρίζουν το «πιστεύω» τους από το «πιστεύω» της Εκκλησίας. Όποτε συνέβη αυτό υπήρχαν σφοδρές διαμάχες, αλλά τελικά αυτοί που ζημιώθηκαν ήταν οι αιρετικοί άνθρωποι που διαχωρίστηκαν από την Εκκλησία μας, την οικογένεια του Θεού.
Ο αυτοκράτορας… παρακαλούσε το Θεό να του φανερώσει: μέσα από την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης, καθώς και σε κάθε λαό όπου οι άρχοντες του αναγνώριζαν τις αδυναμίες τους και εμπιστευτήκαν το Θεό, τότε Εκείνος έδωσε λύσεις (όπως είδαμε και στην ιστορία μας). Ένας συνετός άρχοντας, πολιτικός αρχηγός, χαρακτηρίζεται όχι μόνο από δύναμη και εξουσία, αλλά και από ταπείνωση και πίστη στο Θεό.
κατάλαβαν ότι οι επτά Παίδες είχαν αναστηθεί: μετά από 194 χρόνια, σαν να ξύπνησαν από ένα μεγάλο και βαθύ ύπνο, οι άγιοι Παίδες έζησαν ξανά. Με την ανάσταση Του ο φιλάνθρωπος Χριστός, που είναι Θεός και άνθρωπος μαζί, ανέστησε όχι μόνο τον εαυτό Του αλλά και ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. Μαζί με τον Χριστό και για εμάς νικήθηκε ο θάνατος. Το γεγονός αυτό είναι τόσο λαμπρό και μεγάλο που αποτελεί βασική αλήθεια για την Εκκλησία μας, μας γεμίζει ελπίδα και φανερώνει το μέγεθος της αγάπης του Θεού σε εμάς. Την νίκη του Χριστού επί του θανάτου εορτάζουμε το Πάσχα.
Οι επτά Παίδες τελικά κοιμήθηκαν ειρηνικά αμέσως μετά: Για την Εκκλησία μας, ο θάνατος είναι ένας προσωρινός ύπνος, μια κοίμηση δηλαδή, μέχρι να πάρουμε τα σώματα μας πίσω και να ζήσουμε αιώνια με το Θεό, αν το επιθυμούμε. Ο θάνατος για εμάς, μετά την ανάσταση του Χριστού, δεν αποτελεί το τέλος της ζωής μας. Στο σύμβολο της πίστεως λέμε «προσδοκώ ανάσταση νεκρών» δηλαδή πιστεύουμε πως στην Δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θα αναστηθούν όσοι έχουν κοιμηθεί μέχρι τότε και θα λάβουν τα σώματα τους. Η ανάσταση όμως είναι και μια εμπειρία που ζούμε από αυτή τη ζωή, όταν ζούμε με αγάπη στο Θεό και τους συνανθρώπους μας. Σε κάθε δυσκολία ο Θεός μας ανορθώνει - ανασταίνει - και μας δυναμώνει.
Ερωτήσεις
1. Πώς αντέδρασαν τα επτά παιδιά στους διωγμούς εναντίον της πίστης;
2. Τι σημαίνει με απλά λόγια η αίρεση για την Εκκλησία;
3. Πότε ένας πολιτικός αρχηγός είναι πραγματικά σοφός;
4. Τι σημαίνει η Ανάσταση για την Εκκλησία και εμάς προσωπικά;
5. Γιατί τα νεκροταφεία λέγονται κοιμητήρια;
6. Πώς μπορούμε να πορευόμαστε αναστημένοι από αυτή τη ζωή;
Συμπέρασμα
Η Ανάσταση μας οδηγεί στην αγιότητα και στη χαρά της ζωής.
ΓΞΚΗΕΠΤΑΤΣΑΟΠΑΙΔΕΣΦΟΥΡΝΕΦΕΣΟΣΜΙΧΑΑΛΜΑΣΚΗΞΠΙΔΕΚΙΟΣΛΕΙΧΣΠΗΛΑΙΟΖΦΙΑΜΒΛΙΧΟΣΚΞΤΜΑΠΛΑΚΕΣ
Βρες στο κρυπτόλεξο 7 λέξεις από την ιστορία που άκουσες και διάβασες. Τις λέξεις θα τις βρεις διαβάζοντας με προσοχή τα γράμματα το ένα μετά το άλλο.
Το επόμενο Σάββατο, 21 Μαΐου ΔΕΝ θα έχουμε Κατηχητικό. Την Κυριακή 22 Μαΐου, στις 8.00 μ.μ. θα γίνει η εορτή λήξης στην ενορία μας!
