ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ ΚΑΙ Η ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ
Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. «Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο;», αναρωτήθηκε. Όταν, όμως, οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, διαπιστώνοντας πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα, λοιπόν, στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο: «Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: «Κυρ-ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σάς. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε εμένα! Δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω».
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
Και το βόδι απάντησε: «Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! »
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν αυτόν που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα, όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα είχε πιαστεί από την ουρά ένα φίδι …. Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
Η γυναίκα αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο. Έμεινε λίγες μέρες και επέστρεψε στο σπίτι, αλλά με υψηλό πυρετό. Ο γιατρός συμβούλεψε το σύζυγο να της κάνει ζεστές σουπίτσες. Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα, όμως, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες πήγαιναν στη φάρμα για να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.
Τελικά, όμως, η γυναίκα δεν τη γλίτωσε! Πέθανε! Στην κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να ταΐσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.
Ο κυρ ποντικός μας έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν’ έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη…
Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα.
«Και τι με νοιάζει εμένα αυτό; Ευθύνη των άλλων είναι! Άλλους αφορά!» Είναι πάρα πολύ συνηθισμένες οι παραπάνω φράσεις που απευθύνουμε συχνά – πυκνά στον εαυτό μας, όταν βλέπουμε κάτι που δεν μας αρέσει στην καθημερινότητά μας. Και αυτό μπορεί να είναι από τα πεταμένα σκουπίδια στο δρόμο, στην πλατεία ή έξω από τον κάδο απορριμμάτων (ακόμη και μπροστά στην αυλόπορτα του σπιτιού μας), από μια καμμένη λάμπα στο φωτισμό των δρόμων, από μια δυσκολία που αντιμετωπίζει κάποιος δίπλα μας οικογενειακή, οικονομική, υγείας μέχρι και υποθέσεις που πρέπει να διεκπεραιώσουμε στην εργασία μας και έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση συμπολιτών μας, αλλά δεν θέλουμε να ενδιαφερθούμε, να κουραστούμε λίγο περισσότερο κι αφήνουμε τον άλλον μόνο του να πασχίζει, ενώ για μας θα ήταν κάτι πολύ απλό και εύκολο.
Ίσως το έχω αναφέρει και άλλη φορά, ότι όπως υπάρχουν οι νόμοι τη φυσικής που διέπουν τη λειτουργία της δημιουργίας, έτσι υπάρχουν και οι πνευματικοί νόμοι που διέπουν την πνευματική μας ζωή και που λειτουργούν ώστε να μας κάνουν πιο υπεύθυνους, πιο συνειδητοποιημένους, να μας φέρουν πιο κοντά στους ανθρώπους και το Θεό. Έτσι λοιπόν, όταν αδιαφορείς για το πρόβλημα του άλλου, κάποια στιγμή βρίσκεσαι εσύ στην προβληματική θέση και μάλιστα στην ίδια κατάσταση και μένεις και συ εντελώς μόνος.
Όσο μάλιστα η όποια αδιαφορία μας συνδυάζεται και με κάποια δόση εγωισμού, «εγώ δεν θα το πάθω αυτό γιατί προσέχω, γιατί έχω αξία, …») τόσο πιο πολύ προκαλούμε την ταπείνωσή μας, (‘’νόμος δράσης – αντίδρασης’’).
Όπως λοιπόν, η ποντικοπαγίδα της ιστορίας, δεν απετέλεσε πρόβλημα για τον άμεσα ενδιαφερόμενο, τον ποντικό του σπιτιού, αλλά για πολλούς άλλους, (φίδι, νοικοκυρά, κότα, γουρούνι, αγελάδα,) έτσι και μεις να έχουμε στο νου μας πως το πρόβλημα και κίνδυνος του διπλανού μας, αποτελεί πρόβλημα και κίνδυνο και δικό μας!
Τα Λειτουργικά Βιβλία της Εκκλησίας μας:
Μετά από μερικούς μήνες, θα συνεχίσουμε και πάλι κάνοντας αναφορά στα βιβλία που χρησιμοποιούμε στην Εκκλησία μας για την Λατρεία.
2. Ο Απόστολος.
Είναι βιβλίο του Αναγνώστου. Περιλαμβάνει τις περικοπές από τις Πράξεις και τις Επιστολές των Αποστόλων πού διαβάζονται εμμελώς στις Ακολουθίες του έτους.
3. Το Μέγα Ευχολόγιο.
Περιέχει τις Ακολουθίες των Μυστηρίων, τη Νεκρώσιμη Ακολουθία, την τάξη των χειροτονιών και των χειροθεσιών, την Ακολουθία εγκαινίων Ναών, διάφορες Ακολουθίες και Ευχές. Χρησιμοποιείται από τους Ιερείς και κυρίως από τους Αρχιερείς, γιατί περιέχει και τις ακολουθίες που τελεί μόνο ο επίσκοπος, όπως εγκαίνια ναών, χειροτονίες κληρικών, χειροθεσίες κατώτερου κλήρου κλπ.
Για ευκολία στη χρήση και πρακτικούς λόγους, εκδίδονται μικρότερες και ειδικότερες συλλογές. Έτσι έχουμε:
(α)Το Αρχιερατικό
(β)Το Ιερατικό
(γ)Το Διακονικό
(δ)Το Μικρό Ευχολόγιο
(ε)Το Ιερό Ευχέλαιο, ο Γάμος, η Νεκρώσιμη Ακολουθία, το Βάπτισμα κ.λπ. το καθένα ως ξεχωριστό βιβλίο.
4. Το Μέγα Ωρολόγιο.
Περιλαμβάνει τις καθημερινές Ακολουθίες του νυχθημέρου, Εορτολόγιο, Συναξάριο, Απολυτίκια, Κοντάκια, Παρακλητικούς Κανόνες, Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως και λοιπά χρήσιμα στοιχεία. Είναι ένα βιβλίο πρακτικό για όλους τους Χριστιανούς -Ιερείς, Ψάλτες, Λαϊκούς.
Το πρόβλημα του άλλου σήμερα, μπορεί να γίνει δικό σου αύριο!
