Δεν έμεινε απότιστο!
Ολόδροσο το κατάφυτο Βέρμιο, υψώνει τις κορυφές του προς τον Ουρανό . Στα πόδια του απλώνεται ο εύφορος κάμπος. Χαρά Θεού εδώ από την άνοιξη ως το φθινόπωρο! Κατάφορτες οι μηλιές και οι ροδακινιές γέρνουν τα κλαδιά τους προς το έδαφος. Χιλιάδες στρέμματα οι βαμβακοφυτείες σκεπάζουν σαν ένα μεγάλο πράσινο χαλί το τμήμα αυτό της Μακεδονικής γης.
Απ ΄ την ώρα που θα φυτρώσει και θα βγει στην επιφάνεια το βαμβάκι μέχρι να μεγαλώσει, να δέσει και να δώσει τον πολύτιμο καρπό του, η μια δουλειά ακολουθεί την άλλη. Σκάλισμα του εδάφους, τσάπισμα και ξεβοτάνισμα απ' τα αγριόχορτα, αραίωμα στις ρίζες, για να δυναμώσουν όσες μείνουν, και τέλος πότισμα. Χρειάζεται άφθονο νερό, για να φουντώσουν τα φύλλα και να δέσουν τα «καρύδια», πού θ ’ανοίξουν τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο, για να μας χαρίσουν το ολόασπρο βαμβάκι. Οι γεωργοί περιμένουν πώς και πώς μια βροχή, για να ποτισθούν στον καιρό τους τα βαμβάκια.
Εκείνο το καλοκαίρι δεν έβρεξε καθόλου. Λες και είχε κλείσει ο ουρανός. Το χώμα ήταν κατάξερο. Η γη είχε ανοίξει εδώ κι εκεί διψασμένη. Τα φύλλα και τα λουλούδια ήταν σχεδόν μαραμένα. Χρειαζόταν νερό. Καθένας φρόντιζε να ποτίσει το χωράφι του με τεχνη¬τή βροχή. Συνεργεία με ποτιστικά μηχανήματα πότι¬ζαν, επί πληρωμή, δεκάδες στρέμματα κάθε μέρα. Έ¬παιρναν με σωλήνες νερό απ’ τα κανάλια και πότιζαν ασταμάτητα νύκτα μέρα. Τελευταίος στην σειρά, για να ποτισθεί σ' εκείνη την περιοχή, ήταν ο «κλήρος» του μπαρμπα - Πέτρου. Ήταν Σάββατο μεσημέρι.
“ Ήρθε επί τέλους ή σειρά σου, μπαρμπα – Πέτρο” , του είπε ό υπεύθυνος του συνεργείου. “Αύριο πρωί- πρωί με τη δροσιά θα βάλουμε μπρός. Φέρε και τα παιδιά σου, για να τελειώνουμε γρήγορα.”
—Δεν γίνεται, μαστρο - Κώστα. Δεν μπορώ αύριο.
—Γιατί;
—Αύριο είναι Κυριακή κι εγώ Κυριακή δεν δου¬λεύω.
—Δεν μπορώ να καθυστερήσω, μπαρμπα - Πέτρο μου. Με περιμένουν αλλού. Μόνον αύριο μπορώ. Έ¬μεινα τελευταίος σ' αυτή την περιοχή.
—Σου είπα: Δεν ποτίζω Κυριακή.
—Είσαι στα καλά σου; Θα μείνει απότιστο το βαμ¬βάκι σου.
—"Ας μείνει. Πάντως εγώ Κυριακή δεν βγαίνω στο χωράφι. Ή Κυριακή είναι μέρα του Θεού. Ποτέ μου δεν δούλεψα την Κυριακή κι ο Θεός δεν μ' άφησε. "Αν θέλεις ν' αρχίσουμε το πότισμα τα χαράματα της Δευ¬τέρας, πάει καλά. Ει δε μη, άμε στο καλό.
—Δεν μπορώ, μπαρμπα - Πέτρο. Έχε γεια!
—Στο καλό! Ώρα καλή!
Έφυγε το ποτιστικό συνεργείο και ήταν ολοφάνερο, πώς το βαμβάκι του μπαρμπα - Πέτρου θα έμενε απότιστο. Στην ψυχή όμως του πιστού γεωργού δεν έ¬σβησε η ελπίδα. Επίμονα εκείνο το βράδυ ερχόταν στο νου του ένα θαύμα. Το είχε διαβάσει πολλές φο¬ρές στην Καινή Διαθήκη, πού την έπαιρνε μαζί του ακόμη και στο χωράφι. Για να τιμωρήσει κάποτε ό Θεός τούς Ισραηλίτες έκλεισε τούς ουρανούς και δεν έβρεξε τρία και μισό χρόνια, επειδή το ζήτησε με θερ¬μή προσευχή ό προφήτης Ηλίας. Όταν συμπληρώθη¬κε ο καιρός, παρεκάλεσε και πάλι το Θεό ο φλογερός Προφήτης και τότε άνοιξαν οι κλειστοί ουρανοί και έ¬βρεξε. ’Ήταν μήπως δύσκολο στον Παντοδύναμο Θεό να κάνει και τώρα κάτι παρόμοιο; Δεν είναι Εκείνος και σήμερα ό Ίδιος, όπως και τότε; Δική Του δεν είναι η βροχή και τα πάντα; Ή τάχα υπάρχει κάτι ικανό ν' αντι- σταθεί στο θέλημά Του; Αυτές οι σκέψεις συντρό¬φευαν τον μπαρμπα - Πέτρο μέχρι αργά την νύκτα εκείνη.
Το πρωί στην Θεία Λειτουργία άνοιξε διάπλατα την καρδιά του στον Θεό ό πιστός γεωργός. Ικέτευσε και παρεκάλεσε με πίστη και θέρμη πολλή. Άφησε το ζή¬τημά του στα Πανάγαθα και Παντοδύναμα χέρια του Κυρίου.
Το μεσημέρι στο σπίτι, την ώρα του φαγητού, ένας του γιός κάτι θέλησε να πει, πώς τάχα εξ αιτίας του έ¬μεινε απότιστο το βαμβάκι. Η ήρεμη όμως και αποφασιστική στάση του πατέρα του τον επανέφεραν αμέσως στην τάξη.
Το απόγευμα με τη γυναίκα του και τις δυο κόρες του ανέβηκαν στον Προφήτη Ηλία. Το ολόασπρο εξωκκλήσι βρίσκεται σ' ένα ύψωμα στα δυτικά της πο¬λιτείας. Άναψαν τα καντήλια, έψαλαν το Απολυτίκιο του Αγίου και ζήτησαν ταπεινά την βοήθειά του. Τον παρεκάλεσαν να ικετεύσει κι εκείνος για λογαριασμό τους τον Παντοδύναμο Θεό. Όταν γύριζαν για το σπίτι, τα φώτα στους δρόμους ήταν αναμμένα από ώρα...
Πρωί- πρωί την Δευτέρα πήρε τους δυο γιούς του και ξεκίνησαν για το χωράφι. Ο ουρανός ήταν καθα¬ρός. Δυο - τρία μόνον μικρά, αραιά σύννεφα φαίνονταν κατά τον νότο. Δεν φύσαγε καθόλου. Η μέρα ήταν ζε¬στή. Η ατμόσφαιρα λίγο βαριά. Άρχισαν τη δουλειά σχεδόν αμίλητοι. Δεν είχαν περάσει όμως τρεις ώρες, αφ' ότου έφθασαν, οπότε ένιωσαν ολόγυρα μια ευχάριστη δροσιά. Ένα μεγάλο σκούρο σύννεφο τους είχε σκεπάσει. Οι πρώτες χοντρές σταγόνες της βρο¬χής ακούστηκαν να χτυπούν στα ψαθάκια τους. Έτρεξαν αμέσως και μόλις πού πρόλαβαν να χωθούν στη μικρή τους καλύβα, στην άκρη τού χωραφιού. Μια μπόρα καλοκαιρινή ξέσπασε σε λίγο. Το νερό έπεφτε ασταμάτητα πάνω από δυο ώρες και πότιζε πλούσια την διψασμένη γη.
Όρθιος στην πόρτα της καλύβας ο μπαρμπα - Πέτρος έβλεπε προς τον ουρανό, έκαμνε το σταυρό του και ψιθύριζε: «Μέγας είσαι, Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου. Ας είναι ευλογημένο το Πανάγιο Όνομά Σου. Με την βροχή, πού έστειλε ή Αγάπη Σου, δεν έ¬μεινε απότιστο κι εφέτος το βαμβάκι μου». (Αληθινή Ιστορία – «Φως στα χαλάσματα» εκδ. «ο Σωτήρ»).
Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα.
Ανάμεσα στις πολλές αλλαγές της ζωής μας της τελευταίας τετραετίας, έρχεται να προστεθεί και η δυνατότητα λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων κατά την ημέρα της Κυριακής.
Δεν θα αναφερθώ στους εργατικούς αγώνες για την εξασφάλιση μιας ημέρας εβδομαδιαίως ως αργίας για τους εργαζομένους, ούτε για την τιμή της ημέρας που είναι αφιερωμένη στον Κύριό μας και Θεό μας Ιησού Χριστό και στην Ανάστασή Του. Το πραγματικό γεγονός της προηγηθείσης ιστορίας λέει πολλά.
Θα κάνω αναφορά στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, που θανατώθηκε εξαιτίας του μίσους των Εβραίων της Ηπείρου, γιατί με το κήρυγμά του έπεισε τους Χριστιανούς να μην κάνουν αγοραπωλησίες τις Κυριακές, αλλά τα Σάββατα.
Θα αναφερθώ στην αναστάτωση πολλών οικογενειών που θα υποχρεωθούν να καταργήσουν όμορφες οικογενειακές συνήθειες, όπως το κοινό κυριακάτικο γεύμα, ή η κυριακάτικη βόλτα, που θα ψάχνουν να βρουν ανθρώπους για να φυλάξουν τα παιδιά τους και θα απαιτήσουν τη λειτουργία των παιδικών σταθμών και των σχολείων ενδεχομένως, γιατί θα υποχρεωθούν να εργαστούν και την Κυριακή.
Θα αναφερθώ στην αδυναμία της συμμετοχής ακόμη και σε κοινωνικές εκδηλώσεις, (ακόμη και στα μυστήρια γάμου και βάπτισης), γιατί η αγορά θα πρέπει να είναι ανοιχτή.
Το εμπόριο κατά την ημέρα της Κυριακής δεν είναι δραστηριότητα αναγκαία και θα μπορούσαμε να εξακολουθούμε να ζούμε, όπως τόσα χρόνια. Ούτε εξυπηρετεί ευαίσθητες ομάδες ή τμήματα του κοινωνικού συνόλου, όπως εξυπηρετεί το ανοιχτό Νοσοκομείο, Φαρμακείο ή η αστυνομία ή τα μέσα μαζικής μεταφοράς κλπ.
Τέλος, θα τονίσω την υποτιθέμενη διάθεσή μας να επαναστατήσουμε ή έστω να διαμαρτυρηθούμε για τα όσα μας έχουν επιβληθεί στον οικονομικό τομέα τα τελευταία χρόνια. Αυτοί που επέβαλαν όλα τα δυσάρεστα θέλουν να επιβάλουν και το μέτρο του ανοίγματος των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές. (Λες και μας περισσεύουν τα χρήματα και λείπει ο χρόνος για τις αγορές μας). Αντίσταση σημαίνει θυσίες και επανάσταση σημαίνει θυσία μέχρις αίματος. Ας αντιδράσουμε, λοιπόν, αρνούμενοι να ψωνίσουμε την Κυριακή, έστω κι αν πιεζόμαστε χρονικά τις άλλες ημέρες, έστω κι αν ακόμα ζημιωθούμε οικονομικά χάνοντας προσφορές και εκπτώσεις!
Ἐκεῖνο τό κέρδος ὁπού γίνεται τήν Κυριακήν εἶνε ἀφωρισμένο καί κατηραμένο, καί βάνετε φωτιά καί κατάρα εἰς τό σπίτι σας καί ὄχι εὐλογίαν καί ἤ σέ θανατώνει ὁ Θεός παράκαιρα, ἤ τήν γυναίκα σου, ἤ τό παιδί σου, ἤ τό ζῶον σου ψοφᾷ, ἤ ἄλλον κακόν σου κάμνει.
Καί ἄν τύχη ἀνάγκη καί θέλης νά πωλήσης πράγματα φαγώσιμα τήν Κυριακήν, ἐκεῖνο τό κέρδος μή τό σμίγεις εἰς τήν σακκούλα σου, διότι τήν μαγαρίζει, ἀλλά δῶσέ τα ἐλεημοσύνην, διά νά σᾶς φυλάγη ὁ Θεός. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ:
Διαμαρτύρομαι για όσα καταστροφικά μου επιβάλλονται! ΔΕΝ ψωνίζω ποτέ την Κυριακή.
Πρόγραμμα κατηχητικών συνάξεων:
Δευτέρα:
5.00 μ.μ. Εσπερινός και Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο.
6.00 μ.μ. Κύκλος Συμμελέτης Αγίας Γραφής για μεγάλους.
Σάββατο:
4.00 – 5.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Δ΄, Ε΄, και Στ΄ Δημοτικού.
5.00 – 6.00 μ.μ. Μάθημα Βυζαντινής Μουσικής για μαθητές.
6.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Γυμνασίου.
Κυριακή:
Μετά τη Θεία Λειτουργία - 12.00 μ. Κατηχητικό για τα μικρότερα παιδιά, προνήπια, νήπια, Α΄, Β΄, Γ΄ Δημοτικού.
8.00 – 9.00 μ.μ. Κατηχητικό για μαθητές Λυκείου.
