Πως να τιμήσουμε την Παναγία;

Τιμούμε σήμερα την Μητέρα του Κυρίου μας, αλλά και δική μας ΜΗΤΕΡΑ. Γιατί έτσι την αισθανόμαστε οι Χριστιανοί την Παναγία, ΜΑΝΑ. Και δεν θρηνούμε για τον θάνατό της, αλλά πανηγυρίζουμε, γιατί δεν μας έχει εγκαταλείψει, μας ακούει, μας νοιώθει, μας συμπονά, μας αγαπά. 

Και η πρόσληψη αυτή της Παναγίας μας ως Μητέρας μας συνεπάγεται και  υποχρεώσεις.

Πρώτα απ’ όλα οφείλουμε Τιμή και Σεβασμό στο πρόσωπό της. Τιμή και  σεβασμός που εκφράζεται με εξωτερικές ενέργειες όπως  το ότι την βάζουμε στο σπίτι μας στο εικονοστάσι μας, της μιλάμε με άνεση και απλότητα όπως και στη μητέρα μας, την τιμούμε στους Ναούς μας με ακολουθίες και ύμνους, Σ΄ αυτήν προστρέχουμε σε κάθε ανάγκη, χαρά και πόνο, ανάβοντας το καντήλι της και αυτήν αποκαλούμε Υπέρμαχο Στρατηγό,  αλλά κυρίως ικανοποιείται διά της αγάπης στα υπόλοιπα παιδιά της και δικά μας αδέλφια, τους συνανθρώπους μας. Νομίζω πως το θέλημα κάθε μητέρας είναι η αγάπη μεταξύ των παιδιών της.

Μίμηση της ζωής της. Πρότυπο για μας θα πρέπει να είναι η ζωή της Παναγίας μητέρας μας. Η καθαρότητα, η αγνότητα, η αγιότητα του βίου της θα πρέπει να αποτελούν και για μας στόχος και παράδειγμα. Αν το δένδρο αναγνωρίζεται από τον καρπό και οι γονείς από τα παιδιά τους, πως θα μπορούμε να αποκαλούμε την Παναγία μητέρα μας, όταν η ζωή μας δεν έχει καμία ομοιότητα με τη δική της;

Τέλος, θα πρέπει να αποδεχθούμε την κληρονομιά που μας κληροδοτεί. Και η κληρονομιά που αφήνει στον καθένα μας η Παναγία μας είναι ο Μονάκριβος φυσικός Υιός της. Ο θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Και αποδέχομαι τον Χριστό, σημαίνει ότι ζω γι΄ αυτόν. Ότι είμαι ενεργό κύτταρο του σώματός του, της Εκκλησίας, μένω ενωμένος μαζί Του, αγωνίζομαι πνευματικά, τρέφομαι από Αυτόν κοινωνώντας του σώματός Του και του αίματός Του.

Η συμμετοχή μας στην εορτή της Παναγίας μας, σημαίνει πως αποφασίσαμε να αναλάβουμε την κληρονομιά που Αυτή ως μητέρα μας, μας αφήνει. Ας ανανεώσουμε λοιπόν, τις προσπάθειές μας να αποδειχθούμε γνήσια παιδιά της διά της αγάπης με τα αδέλφια μας, της μίμησης της αγίας ζωής της και της πνευματικής ενώσεως με τον Χριστό.