ΟΦΕΙΛΕΣ

Δικαστήριο μπροστά στο Χριστό, το Σταυρωμένο … και ποιος είναι δίκαιος; Αναμάρτητος;

Δεν βρίσκει κάτι για να πληρώσει το χρέος, καμία καλοσύνη, καμία αρετή

Φοβάται το αποτέλεσμα και ζητά έλεος, ικετεύει για μακροθυμία. Και ενώ δεν έχει τίποτα, λέει ότι θα ξεπληρώσει το χρέος. Και μόνο με την παράκληση κάμπτεται ο Βασιλιάς. Και είναι τόσο φιλάνθρωπος ο Θεός.

Ο ίδιος όμως δείχνει ανεπηρέαστος ουσιαστικά από τη φιλανθρωπία του Θεού, αφού πνίγει τον συνάνθρωπό του για να πάρει αυτά που εκείνος του χρωστά.

Και τώρα η ανεξικακία και η φιλανθρωπία προς τον συνάνθρωπό του δεν ήταν υπόθεση της μεγαλοψυχίας του, αλλά υποχρέωσή του μετά την τόσο μεγάλη δωρεά που αυτός δέχθηκε πρώτος. Και η διαφορά είναι και ποσοτική (μύρια τάλαντα – 100 δηνάρια) και ποιοτική (άρχοντας με δούλο, σύνδουλοι).

Και ο άρχοντας Θεός συγχώρησε την πρώτη φορά τις οφειλές προς Αυτόν, όμως τη δεύτερη δεν δέχθηκε τις οφειλές προς το συνάνθρωπο.

Για να έχουμε λοιπόν και εδώ γαλήνια ζωή και εκεί να επιτύχουμε συγχώρηση, ας προσπαθούμε και ας φροντίζουμε να συμφιλιωνόμαστε με όσους έχουμε διαφορές. Έτσι θα συμφιλιώσουμε και το Θεό μαζί μας και θα απολαύσουμε της αιώνιας Βασιλείας του.