Ένα ξεχωριστό ευώδες άνθος του Παραδείσου, ένας αστέρας πρώτου μεγέθους είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο οποίος εορτάζει σήμερα.
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 και εκοιμήθη στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 ως εξόριστος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ζώντας μια ζωή στην κυριολεξία μαρτυρική για την αγάπη και την δόξα του Χριστού.
Το προσωνύμιό του, Χρυσόστομος, είναι δηλωτικό τόσο της ρητορικής του δεινότητος, αλλά και της δυναμικής του προσωπικότητας, που δεν δειλιάζει να διατρανώσει την αλήθεια. Και προπαντός δεν δειλιάζει, γιατί δεν έχει κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπεται ή να φοβάται. Διαυγής και ακέραιος, τολμά τον έλεγχο για να συνετίσει από τον πιο απλό πιστό, μέχρι και τον αυτοκράτορα.
Κατακεραυνώνει τους άδικους πλουσίους, τους διεφθαρμένους άρχοντες, τους α-Χρίστους κληρικούς κάθε βαθμίδος. Από την άλλη, παρηγορεί και ενισχύει κάθε αδύναμο και κλονιζόμενο πιστό. Διέθεσε περιουσία της εκκλησίας για την ίδρυση ιδρυμάτων και προέτρεπε τους πιστούς να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της ψυχής τους.
Ο ίδιος υπήρξε ασκητικότατος κατά την περίοδο της αρχιερατείας του, αφού είχε αγωνιστεί σκληρά πρωτύτερα στην ερημιά με υπακοή στον γέροντά του, νηστεία και προσευχή. Αυτό το πρόγραμμα ακολούθησε όχι μόνο στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και στην εξορία του.
Το ενδιαφέρον του Πατριάρχη Ιωάννη για τη σύνδεση των ανθρώπων με το Θεό, δεν περιορίστηκε μόνο τους βαπτισμένους. Κατά την περίοδο της αρχιερατείας του οργάνωσε ιεραποστολές για τη διάδοση του Ευαγγελίου και σε άλλους λαούς και κυρίους στους Γότθους. Ενώ για την ενίσχυση του ποιμνίου του στέλνει επιστολές ακόμη και από την εξορία του.
Αισθάνομαι ότι μας είναι αδύνατο να κατανοήσουμε έστω και λίγο το μεγαλείο του Αγίου, γιατί δεν έχουμε γεύση των αρετών του. Ας τον παρακαλούμε όμως να πρεσβεύει για μας ώστε να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας και να αναλάβουμε την θεραπεία της μετάνοιας.
