Ακούσαμε στα αναγνώσματα του εσπερινού της εορτής του Ευαγγελισμού δύο προτυπώσεις της Παρθένου που θα γεννήσει. Αυτήν της φλεγομένης και μη καιομένης βάτου και αυτήν της κεκλεισμένης πύλης από την οποία θα περάσει ο Βασιλιάς και θα παραμείνει κλειστή. Αυτοί είναι συμβολισμοί της σωματικής αει-παρθενίας της Θεοτόκου. Όμως η Παναγία εκτός από τη σωματική Παρθενία έχει να επιδείξει σε μας και την Πνευματική Παρθενία. Έτσι, ο υμνογράφος του Ακαθίστου Ύμνου, την αποκαλεί Στήλη της Παρθενίας και Πύλη της Σωτηρίας, γιατί η Παναγία είναι παρθένος στους Λογισμούς, στη Θέληση και τις επιθυμίες και στα πάθη.
Είναι ζωντανή στήλη και όχι μια ανάμνηση ή ένα σύμβολο της παρθενίας, αφού ως άνθρωπος ήταν καθαρή από λογισμούς και σκέψεις απιστίας, πονηρίας και κακίας. Ήταν καθαρή στις επιθυμίες της, δηλαδή δεν επιθύμησε κάτι ενάντιο στο θέλημα του Θεού, κάτι που αντιστρατεύεται το νόμο του Θεού, αλλά με πίστη και ταπείνωση προσέγγισε ακόμη και αυτό το μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Θεού και τέλος κράτησε τον εαυτό της καθαρό από τα πάθη και τις ανθρώπινες αδυναμίες.
Έτσι, καταξιώνεται, ως απόλυτα καθαρή και Παρθένος να γίνει η πύλη που φέρνει το Θεό στους ανθρώπους και δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να ενωθεί με το Θεό! Στον αγώνα αυτό της καθάρσεως των λογισμών, των επιθυμιών μας και των παθών, ας στρατευτούμε και μεις ακολουθώντας την Παναγία μας και ζητώντας τις μεσιτείες της!
