Άραγε, τηρώντας τις εντολές δεν ακολουθούσε το Χριστό; Και για μας σήμερα, βεβαίως το ίδιο ισχύει! Μπορεί να νηστεύουμε, να μην λέμε ψέματα, να μην μοιχεύουμε, να μην τιμούμε τους γονείς μας κλπ και να μην ακολουθούμε το Χριστό; Ναι, αν όλα αυτά γίνονται για τη δική μας επιβεβαίωση, ότι δηλαδή, η σωτηρία μας εξαρτάται από εμάς, ότι εμείς καταφέρνουμε μόνοι μας να σωθούμε. Θέλουμε να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι είμαστε ενάρετοι και αξίζουμε τον Παράδεισο. Αλλά και για μας ισχύει το «έλα να με ακολουθήσεις». Και πότε ακολουθούμε το Χριστό, όταν δεν έχουμε στη ζωή μας άλλο θησαυρό, μεγαλύτερο από το Χριστό.
Ό,τι έχουμε στην καρδιά μας που είναι ισχυρότερο από το Θεό, είναι αποκλεισμός από τη Βασιλεία Του. (Οικογένεια- πρόσωπα, περιουσία, επάγγελμα, αγαθά, αρετή, ιδεολογία κλπ) και δεν μετρείται ποσότητα, αλλά σε βαθμό εξάρτησης.
«Τά ἀδύνατα παρ΄ ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ». Να το παράθυρο που ανοίγει ο Θεός. Να επενδύσουμε σε Αυτόν, να στραφούμε σε Αυτόν. Να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός μας αγαπά και δείνει τη Χάρη Του όταν με ταπείνωση τη ζητούμε, όταν αγωνιζόμαστε να έχουμε Αυτόν Νο 1 στην καρδιά μας.
