Για την Εκκλησία μας η αγιότητα είναι ο προορισμός του καθενός μας. Είναι ο λόγος της ύπαρξής μας. Και άγιος γίνεται αυτός που πήρε στα σοβαρά τη ζωή του, σεβάστηκε την καρδιά του και δεν επαναπαύτηκε στα λίγα, αλλά θέλει τα όλα, θέλει αυτό που πληρώνει τη ζωή, το Θεό. Έτσι, αγιότητα είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. Δεν είναι η καλοσύνη, δεν είναι η βελτίωση του χαρακτήρα, δεν είναι η αναμαρτησία. Είναι η σχέση με το Θεό.
Οι άγιοι νίκησαν την αμαρτία που μας κρατά παγιδευμένους στις περιστάσεις της ζωής, μεταμόρφωσαν τον φόβο του θανάτου σε ελπίδα ανάστασης, την ήττα σε νίκη γιατί είπαν μέσα τους ότι αξίζει ακόμη και ο θάνατος, παρά ο χωρισμός από τον Χριστό. Και αξιώθηκαν της αιώνιας κοινωνίας μαζί Του.
Και αμαρτίες θα έχουμε και αμφιβολίες θα έχουμε, και πάλη θα έχουμε γιατί η αγιότητα δεν είναι απόκτημα δικό μας, αλλά δώρο του Θεού. Εμείς χρειάζεται να ταπεινωθούμε, να εμπιστευθούμε το Θεό, να «βγούμε» από τον εαυτό μας. Να γίνουμε τόσο ελεύθεροι που να είμαστε αγαθοί και να γίνουμε τόσο αγαθοί που να είμαστε ελεύθεροι. Ο Θεός δεν είναι η δικαίωση μέσα στη σύγκρουση με τους ανθρώπους, αλλά η διακονία των ανθρώπων. Στην πορεία αυτή δεν είμαστε μόνοι, έρχονται βοηθοί και μεσίτες όσοι προηγήθηκαν. Ας διαλέξουμε λοιπόν πορεία στη ζωή μας!
