Και οι δύο μάρτυρες αυτόπτες του Αναστημένου Χριστού. Δεν έρχονται να μας πείσουν για την ύπαρξη και την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού, αλλά για το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού. Και αποτελεί το μεγαλύτερο δόγμα της πίστεώς μας η ανάσταση του Χριστού. Αν ο Χριστός δεν ανασταίνονταν, τίποτα από όσα κήρυξε, όσα δίδαξε, όσα είπε δεν θα είχαν ιδιαίτερη αξία, γιατί θα ήταν λόγια ενός απλού ανθρώπου. Ενός διδασκάλου, ενός φιλοσόφου, ενός επαναστάτη, ενός καλού και ηθικού κήρυκα. Τώρα όμως, είναι τα λόγια του αναστημένου Θεανθρώπου, του νικητή όχι μόνου του κακού και του διαβόλου, της αμαρτίας και του φόβου, αλλά και αυτού του θανάτου.
Οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να δουν με τις αισθήσεις τους τον Αναστάντα Κύριο. Εμείς μπορούμε με τις αισθήσεις μας να δούμε ως μέσα από καθρέφτη το Θεό. Μέσα από τα θαυμαστά της δημιουργίας. Μπορούμε όμως και μέσα από τα λείψανα των Αγίων μας να πιστοποιήσουμε την Ανάσταση. Δεν είναι οστά νεκρών, αλλά ζώντων. Θαυματουργούν, ευωδιάζουν, μένουν άφθαρτα πολλές φορές.
Όμως οι άγιοι απόστολοι και όλοι οι άγιοι μαρτυρούν την Ανάσταση με την βιωτή τους και με την ζωή τους. Αγωνίζονται να νικήσουν το κακό, την αμαρτία, τα πάθη, το μίσος, τους φόβους, ακόμη και το θάνατο.
Και σ΄αυτή τη βίωση της Αναστάσεως καλούμαστε και μεις. Να υπερβούμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας, τον εγωισμό μας και να ελκύσουμε τη Χάρη του Θεού. Ο Θεός είναι κοντά μας, περιμένει την κίνησή μας προς Αυτόν, για σπεύσει να μας αγκαλιάσει. Ας μην αδιαφορήσουμε, ας μην αμφιβάλουμε, ας μην θλιβόμαστε, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
