Τα 5 ψωμιά και τα 2 ψάρια έφτασαν και περίσσεψαν να χορτάσουν τους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί, και μάλιστα όσοι και να ήταν παρόντες το ίδιο θα συνέβαινε, πάλι θα περίσσευαν. Ἔτσι και η θεία Κοινωνία, ο Άρτος της Ζωής είναι «ὁ πάντοτε ἐθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος». Όλοι οι άγιοι αγιάστηκαν από την Αγιότητα του Θεού και μπορούν να αγιαστούν όσοι το θελήσουν.
Το δεύτερο σημείο της ομοιότητας είναι η δωρεάν μετάληψη. Δώρο προς τους ανθρώπους που συμμετείχαν στη διδασκαλία του Χριστού ήταν ο χορτασμός. Δεν ΄έσκαψαν, ,δεν θέρισαν, δεν ξεβοτάνιασαν. Δώρο προς τους πιστούς είναι η μετάληψη του σώματος και του αίματος. Κανείς δεν είναι άξιος να κοινωνεί, αλλά ο Θεός καταδέχεται να γίνει άνθρωπος, να μας παραχωρήσει αυτή τη δωρεά από την αγάπη Του και την Φιλανθρωπία του!
Τέλος είναι η τροφή. Ο κόσμος έφαγε από τα ψωμιά και τα ψάρια, και χόρτασαν, αποφεύγονταν τον κίνδυνο του θανάτου. Έτσι και η θεία Κοινωνία, χορταίνει τους πιστούς, τους μεταγγίζει χάρη από τη θεότητα και τους οδηγεί προς την αθανασία και την αιωνιότητα, υπερβαίνοντας το φόβο του θανάτου.
Η όλη διαδικασία άλλωστε, όπως περιγράφεται στο ιερό Ευαγγέλιο, θυμίζει ακριβώς το Μυστικό Δείπνο και κατ΄ επέκταση την αναφορά της θείας Λειτουργίας.
Καλούμαστε λοιπόν, να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για να γευθούμε και μεις στιγμές του παραδείσου, μέσα από το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας προετοιμάζοντας κατάλληλα τον εαυτό μας γι’ αυτό.
