Για τον απόστολο Παύλο, Ειρήνη είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι΄ αυτό και τα Χριστούγεννα είναι εορτή της ειρήνης. «καί ἐπί γῆς εἰρήνη».
Η ειρήνη δεν έχει να κάνει μόνο με τις διακρατικές σχέσεις. Ξεκινά με την εσωτερική ειρήνη των ανθρώπων, περνά στις διαπροσωπικές σχέσεις και άπτεται και της σχέσεως του ανθρώπου με το Θεό. Και ο αντίποδας της ειρήνης είναι η διάσπαση. Άρα, για τη απόκτηση της ειρήνης πρέπει να υπερβούμε τη διάσπαση. Και αυτός είναι ένας αγώνας που προϋποθέτει αυτόματη συναίσθηση τι συμβαίνει στην ψυχή μας, αλλά και τι γίνεται στον κόσμο. Ο λόγος του ίδιου του Κυρίου μας είναι σκληρός, αλλά ιδιαίτερα σαφής: «ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν»(Ματθ. 10,34).
Ο Χριστός έγινε η ειρήνη για τον κόσμο γιατί θυσιάσθηκε για να ενωθούν οι άνθρωποι με το Θεό. Η διάσπαση είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας, του κακού. Θεωρήσαμε τον εαυτό μας ισάξιο ή και ανώτερο του Θεού, πιστέψαμε ότι μπορούμε και χωρίς αυτόν και αυτή ήταν η πρώτη διάσπαση – αμαρτία
Η θεώρηση της ζωής ως κυριαρχίας και εξουσίας επί των άλλων, αποτελεί τη δεύτερη διάσπαση.
Η αμαρτία μας κάνει να βλέπουμε τη ζωή όχι ως διακονία και αγάπη, αλλά ως κυριαρχία και εξουσία. Να μην αποδεχόμαστε την οδό του σταυρού για το πρόσωπό μας, αλλά να γινόμαστε εμείς οι σταυρωτές.
Διάσπαση όμως υπάρχει και στον εαυτό μας. Ο νους και η καρδιά δεν έχουν κοινή πορεία. Την ίδια στιγμή, μέσα από την επίθεση των λογισμών και των παθών δεν μπορούμε να ισορροπήσουμε, ενώ η αδύναμη πίστη μας κάνει να νικιόμαστε στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς. Παράλληλα, βλέπουμε ότι ενώ άλλα επιθυμούμε, άλλα έχουμε τη δύναμη να πράξουμε, άλλα κάνουμε τελικά. Είναι η εσωτερική σύγκρουση με τον παλαιό άνθρωπο και με το φρόνημα της σαρκός που μας εξουθενώνει.
Ο Χριστός έφερε την ενότητα και την καταλλαγή με την θυσία Του. Έδειξε τον τρόπο επιστροφής στο θέλημα του Θεού, που είναι η αγάπη και η παραίτηση από τα δικαιώματά μας χάριν του πλησίον και τι σημαίνει υπακοή στο Θεό. Αυτή η οδός ενώνει τους ανθρώπους και με το Θεό και μεταξύ τους, διότι τους δίνει την δυνατότητα να επικαλούνται και να έχουν την βοήθεια του ουρανού στον αγώνα τους να λειτουργούν ως αγαπώσες υπάρξεις και όχι ως εξουσιαστικά όντα.
