«Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».
Διωγμένος από τα Γέργεσα, πηγαίνει στην Καπερναούμ, όπου φέρνουν έναν παράλυτο μπροστά Του.
Ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο Χριστός, είτε ακούει το αίτημα των ασθενών, είτε τους ρωτά και ελέγχει την πίστη τους για να πραγματοποιήσει το θαύμα – τη θεραπεία, στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή αυτό το οποίο λέει αμέσως στον παράλυτο είναι: «Παιδί μου, σου συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου!».
Η φράση αυτή του Χριστού σκανδαλίζει τους Γραμματείς, «με πιο δικαίωμα αυτός συγχωρεί αμαρτίες, αφού μόνο ο Θεός μπορεί;» και ο Χριστός τους αποδεικνύει την Θεότητά του θεραπεύοντας τον παράλυτο.
Ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο πόνος, οι ασθένειες, και εν τέλει ο θάνατος ήλθαν στους ανθρώπους μετά την παρακοή των πρωτοπλάστων, δηλαδή ως αποτέλεσμα της αμαρτίας. Άρα, για το Χριστό, η συγχώρηση των αμαρτιών είναι η θεραπεία της αιτίας της ασθένειας. Έτσι ο Χριστός δεν θεραπεύει απλά τον παράλυτο, αλλά εξαφανίζει την αιτία που προκαλεί την ασθένεια. Για τον Θεό δεν έχει αξία η υγεία του σώματος, αλλά η υγεία της ψυχής. Πολλές ασθένειες προέρχονται είτε άμεσα είτε έμμεσα από την αμαρτία, ενώ άλλες φορές ο Θεός παραχωρεί μια ασθένεια ώστε ο ασθενής και το περιβάλλον του να αγωνίζονται με ταπείνωση για την υπέρβαση της αμαρτίας.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα σώματά μας θα αναστηθούν για να ζήσουν αιώνια άφθαρτα και χωρίς ασθένεια, είτε στον Παράδεισο, είτε στην κόλαση. Το ζητούμενο λοιπόν, στη ζωή μας, είναι να θεραπεύσουμε την ψυχή μας από την αμαρτία για να υπερβούμε ακόμη και αυτόν τον φόβο του θανάτου.
