Ο Χριστός συναντά τους μαθητές στο χώρο της δουλειάς τους

Οι μαθητές βρίσκονται στο χώρο της εργασίας τους. Μάλιστα, οι λεπτομέρειες στην περιγραφή είναι τόσες πολλές. Πλένανε τα δίχτυα, δεν είχαν πιάσει τίποτα όλη τη νύχτα, ο Πέτρος έχει αντιρρήσεις στο πρόσταγμα του Χριστού, έρχεται και η άλλη βάρκα για να βοηθήσει κλπ. Και βέβαια, όλες οι αναφορές αυτές, δεν είναι για να τονίσει μόνο το μέγεθος του θαύματος. Ο Χριστός συναντά τους μαθητές στο χώρο της δουλειάς τους, στην καθημερινότητά τους. Ποια ήταν αυτή η καθημερινότητα; Ίδια με αυτή όλων των ανθρώπων. Εργάζονταν για να ζήσουν, αγωνίζονταν για τις οικογένειές τους. Ποια η διαφορά τους από τους υπόλοιπους ανθρώπους; ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Έλεγαν: «ο Χριστός έρχεται και μεις πρέπει να τον συναντήσουμε, να τον αναγνωρίσουμε. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι». Ήταν μαθητές του Προδρόμου και είχαν αγωνίες και ενδιαφέροντα ανώτερα, πνευματικά. Γι’ αυτό αναγνωρίζουν το Χριστό και τον ακολουθούν.  Και η καθημερινότητά τους είναι η ίδια, όμως στρέφεται γύρω από το Χριστό. Μετά το πάθος τον περιμένουν ξανά και συζητούν για τις εμφανίσεις Του, μετά την Ανάληψη και την Πεντηκοστή περιμένουν τη Δεύτερη Παρουσία Του. Αυτό είναι το κριτήριο και για μας. Στην καθημερινότητά μας, περιμένουμε το Χριστό ή πως τον περιμένουμε; Μπορεί να εκκλησιαζόμαστε, να μελετούμε, να ανάβουμε κεριά, αλλά φεύγοντας από εδώ να γινόμαστε άλλοι, σα να μην υπάρχει Θεός, σα να μην τον περιμένουμε. Ή ακόμη, αν σκεπτόμαστε το Θεό αντί για αγάπη, αφοσίωση, ευχαριστία σε αυτόν να αισθανόμαστε φόβο και αναταραχή, που σημαίνει ότι δεν θέλουμε να Τον σκεπτόμαστε.

Ας δείξουμε και μεις με τη καθημερινή μας ζωή, ότι προσδοκούμε το Χριστό, είμαστε αφοσιωμένοι και πιστοί σ΄ Αυτόν.