Είμαι τύραννος των άλλων ή λειτουργώ ταπεινά;
Πριν έρθει το Πάσχα, ο Κύριος που γνώριζε ότι πλησίαζε η μέρα που θα σταυρωνόταν, κάλεσε τους μαθητές του σε δείπνο για να τους δείξει την αγάπη του. Ενώ ο Χριστός ήξερε ότι ήρθε στον κόσμο από τον Θεό Πατέρα του και ότι πάλι θα επέστρεφε σ’ Αυτόν, δεν δίστασε να γίνει υπηρέτης των μαθητών του. Πήρε λοιπόν μια ποδιά, την έδεσε στη μέση του, πήρε και μία λεκάνη με νερό και άρχισε να πλένει τα πόδια των μαθητών. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε λέγοντας «Κύριε, εσύ ο διδάσκαλος μου θα μου πλύνεις τα πόδια»; Ο Χριστός του είπε πως «αυτό που κάνω τώρα θα το καταλάβεις αργότερα». Αυτός του είπε πάλι «δεν θα δεχθώ να με πλύνεις ποτέ». Τότε ο Κύριος του απάντησε πως «αν δεν δεχθείς, τότε δεν έχεις θέση μαζί μου». Είπε τότε ο Πέτρος «Κύριε όχι μόνο τα πόδια μου αλλά και τα χέρια μου και το κεφάλι μου να πλύνεις».
Είπε πάλι ο Ιησούς «αυτός που έχει πλύνει όλο του το σώμα δεν έχει παρά να πλύνει μόνο τα πόδια του, γιατί είναι όλος καθαρός όπως είστε εσείς, αλλά όχι όλοι». Το είπε αυτό γιατί γνώριζε πως ο Ιούδας αυτή τη νύχτα θα τον πρόδιδε.
Αφού κάθισε και πάλι στο τραπέζι, τους είπε, «ξέρετε τι σημασία έχει αυτό που έκανα; Εσείς με φωνάζετε ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλά κάνετε γιατί έτσι είναι. Αφού λοιπόν εγώ που είμαι ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, σας έπλυνα τα πόδια εσείς θα πρέπει να πλένετε ο ένας τα πόδια του άλλου. Με αυτό λοιπόν που σας έκανα, σας έδωσα παράδειγμα για να κάνετε και εσείς το ίδιο. Αλήθεια σας λέω, δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριο του, ούτε απεσταλμένος μεγαλύτερος από αυτόν που τον έστειλε».
Και στη συνέχεια, αφού καθίσανε στο τραπέζι για φαγητό, προσευχήθηκε και ευλόγησε το ψωμί και το κρασί, αγιάζοντάς τα και μετατρέποντάς τα σε Σώμα και Αίμα Του, τα προσέφερε στους μαθητές.
Ερμηνευτικά σχόλια
Ταπείνωση: Ο ίδιος ο Χριστός ταπεινώνεται πλένοντας τα πόδια των μαθητών του. Γίνεται δούλος και υπηρέτης Αυτή η ταπείνωση πηγάζει από την αγάπη του προς τους μαθητές Του αλλά και για όλους γενικά τους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι δείξουμε αυτήν την ταπείνωση μεταξύ μας, τότε ο κόσμος θα γίνει σίγουρα καλύτερος.
Εγωισμός- υπερηφάνεια: Ο Πέτρος δεν δέχεται να του πλύνει τα πόδια ο Κύριος και αντιστέκεται. Κάτι τέτοιο δεν το κάνει κανείς άλλος μαθητής. Αυτό σημαίνει ότι έχει εγωισμό, ότι δεν δέχεται το θέλημα του Κυρίου του. Υπερηφανεύεται σε σχέση με τους άλλους ότι, και καλά, «εγώ δεν είμαι άξιος να μου πλύνεις τα πόδια». Αυτή την υπερηφάνεια μας πολλές φορές την προβάλλουμε για να δείξουμε πως είμαστε καλύτεροι απ’ τους άλλους, ενώ στην πραγματικότητα δεν είμαστε αυτό που θέλει ο Θεός.
Υπακοή: Όταν ο Κύριος κάνει γνωστό στον Πέτρο πως, αν δεν δεχθεί να του πλύνει τα πόδια, δεν θα έχει θέση κοντά Του, τότε αυτός λέει στον Χριστό να του πλύνει και τα χέρια και τα πόδια. Αμέσως δηλαδή, καταλαβαίνει τι θα χάσει αν δεν υπακούσει στο λόγο του Θεού. Υπακοή στο λόγο του Θεού σημαίνει, όχι απλώς να ακούμε αλλά και να κάνουμε πράξη αυτά που ο Κύριος μας έχει διδάξει.
Καθαρότητα: Αυτός που είναι κοντά στον Χριστό είναι καθαρός και δεν έχει ανάγκη να καθαριστεί από οτιδήποτε άλλο. Ο Κύριος δεν εννοεί την εξωτερική καθαρότητα, αλλά την εσωτερική. Να είναι δηλαδή η ψυχή μας καθαρή δίχως κακία, μίσος, ζήλια, αλλά μόνο αγάπη.
Προδοσία: Το να προδώσουμε τον Θεό μας ή και έναν συνάνθρωπο μας είναι σαν να προδίδουμε τον ίδιο τον εαυτό μας, γιατί, αν κάποιος το κάνει αυτό σ’ εμάς σίγουρα δεν θα μας αρέσει. Ο Ιούδας δέχθηκε πλούσια την αγάπη του Χριστού και η ανταπόδοση του ήταν να τον προδώσει, και μάλιστα μέχρι θανάτου. Μπορεί να ήταν κοντά στον Κύριο σωματικά, όμως πνευματικά ήταν πολύ μακριά του. Ο νους του ήταν στα υλικά αγαθά, δίνοντας σε αυτά σημασία και όχι στο θέλημα του Θεού.
Και στη συνέχεια τους προσέφερε το Σώμα και το Αίμα Του: ο Χριστός μας προσφέρει τον εαυτό Του, δηλαδή το Σώμα Του και το Αίμα Του, κάθε φορά που τελείται η θεία Λειτουργία. Για να συμμετάσχει όμως κανείς στη θεία κοινωνία, χρειάζεται να καταλαβαίνει τι σημαίνει ταπείνωση και θυσία. Μπορούμε από τώρα, από την παιδική μας ηλικία, να μάθουμε να είμαστε ταπεινοί. Να προσφέρουμε στους άλλους αγάπη, να μοιραζόμαστε τα αγαθά μας, να μην θέλουμε να τους διατάσσουμε, αλλά να χαιρόμαστε τη ζωή μαζί τους. Το να κάνουμε τους αρχηγούς είναι εύκολο. Το να μιλάμε όμορφα στους άλλους και με ευγένεια, το να αγαπάμε και να μην το παίρνουμε επάνω μας είναι αυτό που θέλει ο Χριστός. Κι αν μπορούμε να προσφέρουμε στους άλλους αυτή την αγάπη, χωρίς απαιτήσεις να μας δοξάσουν ή να μας πούνε «μπράβο» είναι το πιο σημαντικό. Δεν είναι κακό να μπορούμε να είμαστε αρχηγοί, όχι όμως για να μας υπηρετούν οι άλλοι ή να τους διατάσσουμε, αλλά για να τους οδηγούμε στο καλό και αυτό με σεβασμό σ’ αυτό που θέλουν ή μπορούν κι εκείνοι. Να μάθουμε να μην είμαστε τύραννοι των άλλων, των γονιών, των φίλων, των δασκάλων μας, αλλά με ταπείνωση να κάνουμε ό,τι χρειάζεται και να προσφέρουμε.
Ερωτήσεις
1. Τι θέλησε να δείξει ο Κύριος πλένοντας τα πόδια των μαθητών του;
2. Πως συμπεριφέρθηκε ο Πέτρος στον Κύριο;
3. Τι πρέπει να έχω και τι δεν πρέπει για να έχω θέση κοντά στον Χριστό;
4. Αρκεί να είμαστε καθαροί μόνο εξωτερικά;
5. Πώς μπορούμε να είμαστε ταπεινοί και να μην τυραννούμε τους άλλους;
Συμπέρασμα
Αγαπώ το Χριστό σημαίνει ότι δεν τυραννάω τους άλλους, αλλά με ταπείνωση προσφέρω και δέχομαι την προσφορά τους.
