Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ


Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καί ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τήν δόξαν σου, Χριστέ ὁ Θεός, ἐθεάσαντο∙ ἵνα ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, τό μέν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δε κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σύ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρός τό ἀπαύγασμα.

Απλός, ταπεινός και άσημος εμφανίζεται ο Χριστός στον εγκόσμιο βίο Του. Όμως υπάρχουν κάποιες ξεχωριστές στιγμές που αυτός ο «απλός άνθρωπος» δοξάζεται. Και δοξάζεται όχι από τους ανθρώπους, αλλά από τον ουρανό. Έτσι και σήμερα, εορτή της Μεταμορφώσεως ο Χριστός δοξάζεται πάνω στο όρος, από τον ουράνιο Πατέρα, όπως κατά τη Γέννησή Του και τη Βάπτισή Του στον Ιορδάνη.
Εδώ, όμως η δόξα Του, του δίνεται  με μια προοπτική. Με την προοπτική της δόξας της Αναστάσεως και την αιωνίου ζωής κοντά στο Θεό Πατέρα. Σ΄ αυτήν την προοπτική καλούμαστε να συμμετέχουμε και μεις. Αλλά η γεύση της δόξας του Μεταμορφωμένου Χριστού, δίνεται όπως και στους τρεις μαθητές, σύμφωνα με τη δική μας δυνατότητα, «ὡς ἐχώρουν».
Καλούμαστε λοιπόν να ανοίξουμε την ψυχή μας για να χωρέσει μεγάλο κομμάτι της δόξας του Χριστού. Καλούμαστε δηλαδή, να πιστέψουμε στο Χριστό ως Θεό και Σωτήρα και Λυτρωτή, που βοηθά και θεραπεύει από την αμαρτία. Να πιστέψουμε πως αληθινή ζωή δεν είναι η ζωή εδώ στον κόσμο αυτό, αλλά η αιώνια, πως η δύναμη του κακού και της πονηριάς είναι ανύπαρκτη μπροστά στο καλό και την αγάπη, πως η Ζωή νικά το θάνατο!
Και αυτή η πίστη και η αγάπη κατακτώνται με ελευθερία, με τη θέλησή μας, χωρίς εξαναγκασμό. Και εδώ είναι η ευθύνη του καθενός μας. Να αγωνιστούμε προσωπικά ο καθένας μας, να παλέψουμε με τον εαυτό μας και να μεταμορφώσουμε κάθε κακία σε αρετή, κάθε μειονέκτημα σε πλεονέκτημα, κάθε  αμφιβολία σε πίστη.
Τότε και μείς θα δούμε ένα μικρό μέρος του θείου φωτός του Χριστού. Και το Φως αυτό, το αναγνωρίζει η ψυχή μας, παρηγορεί την καρδιά μας, μας κάνει να νιώθουμε ζωντανοί και μας μεταμορφώνει εκ των έσω. Αυτήν την εμπειρία της Μεταμορφώσεως, εύχομαι να τη γευθούμε όλοι μας.