Μας καλεί ο απόστολος να πάρουμε και να χρησιμοποιήσουμε την πανοπλία, τα όπλα τα αμυντικά και επιθετικά που μας δίνει ο Θεός, στον αγώνα μας αυτόν. Και αυτά τα όπλα είναι ικανά να μας βγάλουν νικητές στον αγώνα με τον διάβολο, γιατί συνδυάζονται με την παρουσία του Θεού.
Ζώνη είναι η αλήθεια της πίστεως, ο έλεγχος της ζωής μας για το αν συμφωνεί με αυτό που ο Θεός ζητά.
Θώρακας είναι η δικαιοσύνη και η κάθε αρετή. Υποδήματα η ετοιμασία να μιλούμε για τον Θεό στους άλλους. Ασπίδα η βεβαία πίστη στο Θεό, ότι η δύναμή του είναι ισχυρότερη από κάθε αντίπαλο και ότι ο Θεός μας αγαπά και μας φροντίζει πάντοτε, ενώ οι δυσκολίες είναι ο τρόπος που μας επισκέπτεται. Περικεφαλαία η ακλόνητη ελπίδα στο Θεό. Μάχαιρα είναι ο λόγος του Θεού, η προσευχή.
Είχαμε πει την προηγούμενη Κυριακή πως οι ημέρες είναι πονηρές, επικίνδυνες γιατί οι πειρασμοί είναι πολλοί και μεις οι άνθρωποι παρασυρόμαστε στις υλικές μέριμνες και υποθέσεις, αφήνοντας σε δευτερεύουσες θέσεις α πνευματικά μας ενδιαφέροντα. Και πάλι ο απόστολος Παύλος φωνάζει για να τον ακούσουμε, μας προετοιμάζει όπως ο προπονητής για τον αγώνα, όπως ο σαλπιγκτής στο στρατό για τη μάχη. Ας τον ακούσουμε και ας αναλάβουμε την πανοπλία για τη μάχη!