ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 8 22 και 23.12.2012
Ο Άγιος Μάμας
Ο Άγιος Μάμας γεννήθηκε το 260 μ.Χ. στην Γάγγρα της Παφλαγονίας και έζησε στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι γονείς του, ο Θεόδωρος και η Ρουφίνα, ήταν χριστιανοί και επιφανείς. Τα χρόνια εκείνα αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Αυρηλιανός, ο οποίος κήρυξε διωγμό κατά των χριστιανών το 270-275 μ.Χ. Ο πατέρας του Μάμαντα ρίχτηκε στις φλόγες από τους ειδωλολάτρες επειδή ομολόγησε πως ήτν χριστιανός και η μητέρα του ακολούθησε τον άντρα της στην φυλακή ετοιμόγεννη και ομολογώντας την πίστη της στο Χριστό. Η Ρουφίνα γέννησε μέσα στην φυλακή τον άγιο και την ίδια νύχτα πέθαναν προσευχόμενοι και οι δύο γονείς του εξαντλημένοι από τα μαρτύρια. Ο άγιος από μικρός έμεινε λοιπόν ορφανός. Υιοθετήθηκε και μεγάλωσε στα χέρια μιας πλούσιας χριστιανής της Αμμίας Ματρώνας με στοργή και πολλή αγάπη. Η Αμμία οδηγημένη από Άγγελο Κυρίου πήγει στη φυλακή και πήρε να ενταφιάσει τα λείψανα των μαρτύρων γονιών του.
Ο άγιος επειδή από μικρός την φώναζε συνέχεια «μάμα» ονομάστηκε Μάμας. Όταν έγινε 15 χρονών ομολόγησε δημόσια πως ήταν χριστιανός και γι΄αυτό οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν. Η σταθερή του πίστη και η αγάπη του στον Χριστό τον οδήγησαν στο μαρτύριο. Οι ειδωλολάτρες δεν κατάφεραν να τον πείσουν να ασπασθεί τους ψεύτικους θεούς τους. Ο ηγεμόνας Δημόκριτος έδωσε διαταγή να τον χτυπήσουν, να τον γδέρνουν με σιδερένια νύχια και να τον καίνε στο σώμα με αναμμένες λαμπάδες. Στη συνέχεια του κρέμασαν στο λαιμό του ένα μολυβένιο βαρίδιο και με αυτό τον έριξαν στη θάλασσα για να πνιγεί. Ο Θεός όμως τον έσωσε. Βρέθηκε σ΄ένα βουνό της Καισάρειας όπου κι έμεινε λίγο καιρό ως μοναχός. Έχτισε ένα μικρό εκκλησάκι και εκεί έρχονταν τα άγρια θηρία, τα οποία και του έκαναν συντροφιά. Μάλιστα, ο άγιος άρμεγε τα ζώα, έκανε τυρί από το γάλα τους και έτρωγε, ενώ όσο περίσσευε, το μοίραζε στους φτωχούς της Καισάρειας ως ελεημοσύνη. Τα άγρια θηρία καθόλου δεν πείραζαν τον μάρτυρα.
Ο ηγεμόνας της Καππαδοκίας Αλέξανδρος, άνθρωπος σκληρός και κακός, έστειλε στρατιώτες να βρούνε τον άγιο. Αυτοί όντως τον ανακάλυψαν, χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι. Ο άγιος τότε ζήτησε να τους φιλοξενήσει. Την ώρα που έτρωγαν, εμφανίστηκαν τα άγρια θηρία για να δώσουν το γάλα τους στον άγιο. Οι στρατιώτες φοβήθηκαν πολύ και ετοιμάστηκαν να το βάλουν στα πόδια. Ο άγιος τους καθησύχασε και τους είπε ποιος είναι. Άρμεξε τα ζώα μπροστά τους και ζήτησε από τους στρατιώτες να φύγουν. Θα πήγαινε ο ίδιος στην Καισάρεια να τους βρει. Έτσι κι έγινε.
Ο ηγεμόνας δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ο άγιος εξημέρωνε τα θηρία. Τον θεωρούσε μάγο. Έτσι, αφού τον βασάνισε, τον έριξε σ΄ ένα αναμμένο καμίνι, στο οποίο ο άγιος δεν έπαθε απολύτως τίποτα, όπως οι Τρεις Παίδες στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης. Έπειτα τον έριξε στα θηρία για να τον κατασπαράξουν αλλά και ο πάλι ο Θεός τον οποίο ο άγιος επικαλούνταν συνεχώς να τον βοηθήσει, τον έσωσε. Η αρκούδα προσκυνούσε τον άγιο και κυλιόνταν στα πόδια του, η λεοπάρδαλη πηδούσε στους ώμους του και του σκούπιζε με τη γλώσσα τον ιδρώτα του, ενώ μία λέαινα που εξαπέλυσε ο ηγεμόνας, κάθησε και αυτή στα πόδια του αγίου. Ο ηγεμόνας διέταξε να τον λογχίσουν με μία τρίαινα στην κοιλιά και ο άγιος βρήκε μαρτυρικό τέλος.
Η Εκκλησία μας τιμάει τον Άγιο Μάμα ως μάρτυρα στις 2 Σεπτεμβρίου.
Ερμηνευτικά σχόλια
Οι δύο γονείς του αγίου πέθαναν από τις κακουχίες στην φυλακή: Ο άγιος από μικρός έμεινε ορφανός. Οι γονείς του επέλεξαν να πάνε ενάντια στο θέλημα του αυτοκράτορα και να ομολογήσουν την αγάπη του στο Χριστό παρά τον κίνδυνο. Η εμπιστοσύνη τους στο Θεό τους έδωσε θάρρος και ελπίδα. Ήξεραν πως άφηναν τον μικρό τους γιο μωρό, ορφανό από γονείς αλλά όχι ορφανό από Θεό. Δεν αγωνίστηκαν όπως αγωνίζονται σήμερα οι γονείς μόνο για να του κληρονομήσουν πλούτη, σπουδές ένα καλό όνομα ή εξουσία αλλά του άφησαν κληρονομιά την πίστη στο Θεό και την προσευχή τους.
Η ομολογία στους ψεύτικους θεούς: Στα χρόνια των Ρωμαίων είναι γνωστό πως εκδιώχθηκαν και μαρτύρησαν χριστιανοί μόνο και μόνο διότι αρνούνταν να προσφέρουν θυσίες στους θεούς των ειδωλολατρών. Ο Θεός είναι ένας και ο χριστιανός αγωνιζόταν και αγωνίζεται μέχρι και σήμερα για αυτή την ομολογία. Σήμερα θεός για πολλούς είναι το χρήμα, η δόξα, τα πάθη, η καριέρα, η εξωτερική εμφάνιση και άλλα. Όλοι αυτοί είναι ψεύτικοι θεοί και χάνεται όποιος τους πιστεύει και όλο του το ενδιαφέρον το συγκεντρώνει σ΄αυτούς. Πολλοί ίσως στραφούν εναντίον του χριστιανού γι΄αυτό αλλά έναν Θεό ομολογούμε και σ΄ έναν Θεό πιστεύουμε σ΄ Αυτόν που μας αγαπά και είναι πάντα δίπλα μας επειδή είναι αυτός που Υπάρχει.
Τα μαρτύρια του αγίου: Διαβάζουμε για τα φοβερά μαρτύρια των αγίων και ίσως αυτό μας προκαλεί και κάποιο φόβο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν υπεράνθρωποι, δεν πήγαιναν γυρεύοντας να γίνουν ήρωες. Ήξεραν πως Κύριος και Δημιουργός μας είναι ο Θεός Πατέρας μας. Γι΄αυτή την Αλήθεια τους θανάτωναν. Τους φόβιζαν ίσως αυτά αλλά ήξεραν πως ο Θεός δε θα τους εγκαταλείψει και ακόμα κι αν πεθάνουν θα πάνε πλέον αιώνια κοντά Του. Τι πιο όμορφο αιώνια να έχεις παρέα σου τον Χριστό, τους Αγγέλους και τους αγίους. Ο Θεός φρόντιζε να πονάνε όσο άντεχαν. Ποτέ δεν άφησε κάποιον μάρτυρα να πονέσει περισσότερο απ΄όσο μπορούσε, τον ανακούφιζε και τον φρόντιζε με θαυματουργικό τρόπο. Γιάυτό και δεν πέρασαν όλοι οι μάρτυρες τα ίδια μαρτύρια ούτε και ΄΄τελειώθηκαν΄΄ με τον ίδιο τρόπο. Λέμε ΄΄τελειώθηκαν΄΄ κι όχι πέθαναν διότι τότε έγιναν τέλειοι, με την ολοκλήρωση του αγώνα τους που στεφανώθηκε και με το μαρτυρικό τους τέλος. Ο Θεός μας κανέναν δεν εγκαταλείπει πόσο μάλλόν όσους για χάρη του ταλαιπωρούνται από την πλάνη και την κακία των άλλων.
Έμεινε λίγο καιρό παρέα με άγρια θηρία που όμως δεν του έκαναν κακό: Η κτίση όλη αναγνωρίζει το Χριστό ως δημιουργό της, ως Λόγο του Θεού. Τα άγρια θηρία αναγνωρίζουν την αγάπη του Θεού και υπακούουν, δεν υποχωρούν στα ένστικτά τους. Ο άνθρωπος που έχει αγάπη Θεού δεν βλέπει τα ζώα και τη φύση με σκοπό να τους κάνει κακό αλλά με σεβασμό και διάθεση προστασίας και φροντίδας. Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας αν όλοι έτσι ζούσαμε. Η μόλυνση του περιβάλλοντος δε θα ήταν τόσο μεγάλη και επικίνδυνη αλλά και τα ζώα δεν θα απειλούνταν με εξαφάνιση. Σε πολλούς βίους αγίων τα ζώα είναι περισσότερο βοηθοί παρά εχθροί του ανθρώπου. Ο άνθρωπος κινδυνεύει από την αμαρτία μόνον.
Το λιοντάρι κάθισε στα πόδια του αγίου: μας θυμίζει την εικόνα από τη Γέννηση του Χριστού, όπου τα ζώα ζέσταιναν με το χνώτο τους τον νεογέννητο Κύριο, αλλά και συντρόφευαν την Παναγία στις δύσκολες στιγμές της μοναξιάς, αλλά και της χαράς να γεννηθεί ο Χριστός. Τελικά όλος ο κόσμος μπορεί να σταθεί δίπλα στους χριστιανούς, γιατί ο Χριστός τον αγιάζει. Άλλοτε τα ζώα λειτουργούν ενστικτωδώς και τρώνες τους μάρτυρες. Έτσι θέλει ο Θεός. Όμως τίποτε, όταν είναι κοντά στο Θεό, δεν λειτουργεί χωρίς το θέλημά Του.
Τιμά τον άγιο ως μάρτυρα: ο άγιος με τον αγώνα και το μαρτύριό του μάς δείχνει ότι ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να απαλλάξει όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και τα πάντα από τα δεσμά της αμαρτίας. Ο άνθρωπος πλέον μπορεί, αν πιστεύει στο Χριστό, να φερθεί με αγάπη έναντι όλου του κόσμου και να εισπράξει την αγάπη από την κτίση. Με την γέννησή του ο Χριστός έφερε την ελπίδα της ανάστασης, της καινούριας ζωής που έχει νόημα κοντά Του. Αυτή είναι και η αποστολή του χριστιανού να κηρύττει παντού, πάντα και σε όλους αυτή την αλήθεια. Δύο ελευθερίες που μάχονται: η ελευθερία ν΄αγαπάς και η ελευθερία να αμαρτάνεις. Μόνο που στη δεύτερη περίπτωση δεν μπορείς να είσαι μαζί με το Θεό ούτε με τους ανθρώπους γιατί η αμαρτία χωρίζει. Ο Χριστός ήρθε, μαρτύρησε, πέθανε και αναστήθηκε για να μας ενώσει όλους με το Θεό. Κι αυτό γίνεται μέσα στην Εκκλησία πράξη και στη ζωή της, ιδίως στη Θεία Λειτουργία. Αν θέλουμε λοιπόν όλοι να ζήσουμε την αληθινή χαρά και το νόημα των Χριστουγέννων, χρειάζεται να ζήσουμε τη ζωή της Εκκλησίας κι εκεί η γιορτή βρίσκει το αληθινό της περιεχόμενο, μαζί με όλους τους αγίους. Αυτό ας το παλέψουμε από την παιδική μας ηλικία.
Συμπέρασμα: ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να κάνει όλη την κτίση να απαλλαγεί από το βάρος και τον πόνο της αμαρτίας και το νόημα αυτό το ζούμε στη ζωή της Εκκλησίας.
Απολυτίκιο Αγίου Μάμαντα. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείον βλάστημα, Μαρτύρων πέλων, ηκολούθησας, ασχέτω πόθω, τοις ενθέοις αληθώς τούτων ίχνεσιν, και του Σωτήρος κηρύξας το όνομα, εθαυμαστώθης σοφέ, δι’ αθλήσεως. Μάμα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Απολυτίκιο Γεννήσεως του Χριστού. Ήχος δ’.
Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως . εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο σε προσκυνείν τον Ήλιον της Δικαιοσύνης και σε γινώσκειν εξ ύψους Ανατολή, Κύριε δόξα Σοι.
Συμπλήρωσε την ιστορία……
Στην Β……………κάποτε σε μια …………γεννήθηκε ο …………….μας. Η Παναγία μητέρα Του μαζί με τον Ι……….στέκονταν δίπλα Του και α………..υμνούσαν την Θεία Του γέννηση. Ήρθαν β………..να τον προσκυνήσουν και ……….Μάγοι να του προσφέρουν πολύτιμα δώρα,σ………,χ…………και λ……………Ένα α……..έλαμπε πάνω από την φάτνη. Ο βασιλιάς Η……προσπάθησε να βρει το θείο βρ…….και να το σκοτώσει αλλά ο Θεός είπε στον ύπνο του στον Ι………να φύγουν και να κρυφτούν στην Α…………..Ο Χριστός μας γεννήθηκε για να μας σώσει από την αμαρτία και το κακό. Θέλει να ζούμε μέσα στην αγάπη Του.
