ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 9η 11 – 12.1.2014
Η Σύνοδος των Ιεροσολύμων
Μετά το ταξίδι του Αποστόλου Φιλίππου και την συνάντησή του με τον Αιθίοπα, στην Αντιόχεια γινόταν φασαρία ανάμεσα στους χριστιανούς. Όσοι προέρχονταν από τους Ιουδαίους ζητούσαν από όσους έρχονταν να βαπτιστούνε να τηρήσουν τα έθιμα του μωσαϊκού νόμου. Εκείνοι πάλι δεν ήθελαν, γιατί γινόντουσαν χριστιανοί, όχι Ιουδαίοι, ενώ κατάγονταν και από άλλους λαούς.
Αποφάσισαν τότε να ορίσουν ως εκπροσώπους της Εκκλησίας τον Παύλο και τον Βαρνάβα, οι οποίοι πήγαν στα Ιεροσόλυμα για να συζητήσουν με τους άλλους Αποστόλους και όλη την εκεί Εκκλησία τι έπρεπε να ακολουθήσουν.
Συγκεντρώθηκαν τότε οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι να εξετάσουν το ζήτημα αυτό. Και αφού έγινε πολλή συζήτηση, σηκώθηκε ο Πέτρος και τους είπε: Άντρες αδελφοί, ξέρετε πολύ καλά εσείς, πως από τις πρώτες κιόλας μέρες ο Θεός από ανάμεσά μας διάλεξε από το στόμα μου να ακούσουν οι ειδωλολάτρες το κήρυγμα του Ευαγγελίου και να πιστέψουν. Και ο καρδιογνώστης Θεός τούς το επιβεβαίωσε δίνοντάς τους το Πνεύμα το Άγιο, όπως και σε μας. Και δεν έκανε καμιά διάκριση ανάμεσα σε μας και σε αυτούς, καθαρίζοντας τις καρδιές τους με βάση την πίστη. Γιατί, λοιπόν, προκαλείτε τώρα το Θεό ζητώντας να τεθεί πάνω στον τράχηλο των πιστών ένας ζυγός, τον οποίο ούτε οι πατέρες μας ούτε εμείς μπορέσαμε να σηκώσουμε; Απεναντίας, στη χάρη του Κυρίου Ιησού στηρίζουμε κι εμείς τη σωτηρία μας, όπως ακριβώς κι εκείνοι.
Σώπασε, τότε, όλο το πλήθος κι άκουγαν όλοι το Βαρνάβα και τον Παύλο, καθώς αυτοί διηγούνταν όλα τα καταπληκτικά θαύματα που πραγματοποίησε ο Θεός χρησιμοποιώντας αυτούς ανάμεσα στους ειδωλολάτρες. Τότε το λόγο πήρε ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο οποίος τόνισε πως ο Χριστός δεν ήρθε μόνο για τους Ιουδαίους, αλλά για όλους τους ανθρώπους και αυτό προφήτευσε στην Παλαιά Διαθήκη και ο Δαβίδ, ο βασιλιάς-ψαλμωδός-προφήτης. Πρότεινε στην Εκκλησία να πάρει απόφαση ώστε να μην εμποδίζονται όλοι όσοι ήθελαν να βαφτιστούν χριστιανοί από την εθνικότητά τους και τα έθιμα τα ιουδαϊκά, αλλά η πίστη στο Χριστό να είναι πιο πάνω απ' όλα αυτά.
Τότε αποφάσισαν οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι μαζί με όλη την Εκκλησία, να διαλέξουν από ανάμεσά τους άντρες και να τους στείλουν μαζί με τον Παύλο και το Βαρνάβα στην Αντιόχεια και να στείλουν επιστολή στην οποία να ζητούν από όλους όσους αποφάσιζαν να γίνουν χριστιανοί να μην ακολουθούν καμιά συνήθεια του παρελθόντος, ούτε ειδωλολατρική ούτε ιουδαϊκή.
Κι έτσι όλοι μαζί αποφάσισαν αυτό που ήταν το θέλημα του Θεού. Η συνάντηση όλων των αποστόλων και των πρεσβυτέρων στα Ιεροσόλυμα ονομάστηκε σύνοδος και μέχρι σήμερα, όταν προκύπτει οποιοδήποτε πρόβλημα στη ζωή της Εκκλησίας συγκεντρώνονται όλοι οι επίσκοποι και κάνουν σύνοδο στην οποία το συζητούν και αποφασίζουν κατόπιν πολλής προσευχής και με την σκέψη του τι θέλει πραγματικά ο Θεός.
(Πράξ. 15, 1-35)
Ερμηνευτικά σχόλια
Τα έθιμα του μωσαϊκού νόμου: τα έθιμα χαρακτήριζαν τη ζωή των Ιουδαίων. Όμως τα έθιμα δεν είναι αυτά που μπορούν να μπούνε πάνω από την πίστη, ούτε είναι υποχρεωμένος όποιος γίνεται χριστιανός να τηρήσει έθιμα που δεν τον οδηγούν στη σωτηρία, ούτε τον βλάπτουν. Οι Ιουδαίοι που έγιναν χριστιανοί ήθελαν και όλοι όσοι γίνονταν χριστιανοί να τηρούν τα ιουδαϊκά έθιμα, για να τους κάνουν Ιουδαίους. Αυτό όμως δεν ήταν σωστό. Χριστιανοί γίνονταν οι άνθρωποι, όχι Ιουδαίοι χριστιανοί.
πήγαν στα Ιεροσόλυμα για να συζητήσουν: Όλοι μαζί απόστολοι και πρεσβύτεροι συζητούν. Η πίστη και αγάπη τους στον Ιησού Χριστό καθώς και η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ενώνει τα μέλη της Εκκλησίας, έτσι ώστε να αποφασίσουν σωστά για τον αν θα πρέπει να τηρείται ο Μωσαϊκός Νόμος. Στη διαφωνία δεν αποφάσισαν οι ισχυρότεροι ή αυτοί που τους σέβονταν περισσότερο, αλλά όλοι μαζί. Αυτό είναι και το πολίτευμα της Εκκλησίας μας, που ονομάζεται Σύνοδος και συνοδικό. Συγκεντρώνονται όλοι μαζί οι επίσκοποι και συζητούν για τα θέματα που προκύπτουν και γίνεται ψηφοφορία. Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι δημοκρατικό και οι αποφάσεις λαμβάνονται αφού προηγηθεί, εκτός από τη συζήτηση, και προσευχή στο Άγιο Πνεύμα. Μέσα από τις Συνόδους αναδείχθηκαν πολλοί Άγιοι, όπως ο Άγιος Σπυρίδωνας και ο Άγιος Νικόλαος, που ήταν από τους πρωταγωνιστές της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, η οποία έγινε το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Τα καταπληκτικά θαύματα που πραγματοποίησε ο Θεός: αν οι Απόστολοι (που έζησαν κοντά στον Χριστό και άκουσαν την διδασκαλία του, είδαν τα θαύματά του και την Ανάστασή του, που η πίστη τους και η αγάπη τους για τον Θεό και τους ανθρώπους είναι ριζωμένη στις καρδιές τους), αποδέχονταν οι χριστιανοί να γίνονται και Ιουδαίοι, θα έκλειναν το χριστιανισμό στα στενά όρια του Ιουδαϊσμού και η πίστη δεν θα απλωνόταν σε όλα τα έθνη. Γι' αυτό και αποφασίζουν, φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα, ότι όσοι άνθρωποι δέχονται το Ευαγγέλιο και με το βάπτισμα τους γίνονται Χριστιανοί, δεν χρειάζεται να τηρούν έθιμα και κανόνες που λέει ο νόμος του Μωυσή. Αλλά να αγαπούν τον Θεό με όλη τους την καρδιά και τον συνάνθρωπό τους όπως τον εαυτό τους και να μην κάνουν αμαρτίες. Η πίστη τους τότε θα είναι αληθινή και ζωντανή.
Αυτό που ήταν το θέλημα του Θεού: Βλέπουμε λοιπόν ότι πάντοτε μέσα στην Εκκλησία οι πιστοί ήταν και είναι ελεύθεροι να εκφράζουν όσα τους απασχολούν για την πίστη τους, ότι δεν καταλαβαίνουν ή δεν γνωρίζουν. Η Εκκλησία θέλει από εμάς να συζητάμε τα πάντα και δεν περιορίζει την ελευθερία μας. Γι' αυτό όλοι μας είναι καλό να γνωρίζουμε το τι πιστεύουμε και πως λειτουργεί η ζωή της εκκλησίας μας. Κι' αυτό θα το καταφέρουμε μέσα από το κατηχητικό στο οποίο συμμετέχουμε και μέσα από τα μυστήρια και τις ακολουθίες της Εκκλησίας μας, όπως την Κυριακάτικη θεία Λειτουργία που δεν πρέπει να χάνουμε.
Ερωτήσεις
1. Μόνο αν τηρούμε τα έθιμα θα κερδίσουμε την Βασιλεία των Ουρανών;
2. Πρέπει να συζητάμε οι πιστοί μέσα στην Εκκλησία για τα προβλήματα που μας απασχολούν;
3. Πού θα βρούμε απαντήσεις σε απορίες που έχουμε για την πίστη μας και την ζωή της Εκκλησίας;
4. Τι σημαίνει Συνοδικό πολίτευμα;
Συμπέρασμα: Η Εκκλησία θέλει από μας να συζητάμε τα πάντα και δεν περιορίζει την ελευθερία μας.
