Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής σε ένα ινστιτούτο υψηλού επιπέδου προκάλεσε τους σπουδαστές του με αυτήν την ερώτηση:
«Είναι ο Θεός ο δημιουργός των πάντων;»
«Είναι ο Θεός ο δημιουργός των πάντων;»
Ο καθηγητής συνέχισε: «Εάν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, αυτό συνεπάγεται ότι δημιούργησε και το Κακό. Δεδομένου ότι το Κακό υπάρχει, και αφού οι πράξεις μας καθορίζουν ποιοι είμαστε, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Θεός είναι κακός».
Ο σπουδαστής έμεινε σιωπηλός και δεν αποκρίθηκε στο υποθετικό συμπέρασμα του καθηγητή. Ο καθηγητής, αρκετά ευτυχής με τον εαυτό του, καυχήθηκε στους σπουδαστές ότι είχε αποδείξει ακόμα μια φορά ότι η χριστιανική πίστη ήταν ένας μύθος.
Ο σπουδαστής έμεινε σιωπηλός και δεν αποκρίθηκε στο υποθετικό συμπέρασμα του καθηγητή. Ο καθηγητής, αρκετά ευτυχής με τον εαυτό του, καυχήθηκε στους σπουδαστές ότι είχε αποδείξει ακόμα μια φορά ότι η χριστιανική πίστη ήταν ένας μύθος.
Ένας άλλος σπουδαστής σήκωσε το χέρι του και είπε: «Μπορώ να σας υποβάλω μια ερώτηση, κ. καθηγητά;» «Φυσικά», απάντησε ο καθηγητής. Ο σπουδαστής σηκώθηκε όρθιος και ρώτησε: «Κ. καθηγητά, το κρύο υπάρχει;»
«Τι είδους ερώτηση είναι αυτή; Φυσικά και υπάρχει. Εσύ δεν έχεις ποτέ αισθανθεί κρύο;» Ο νεαρός σπουδαστής απάντησε: «Στην πραγματικότητα, κύριε, το κρύο δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, αυτό που θεωρούμε κρύο είναι στην πραγματικότητα η απουσία θερμότητας. Απόλυτο μηδέν (-460ο Φ) είναι η συνολική απουσία θερμότητας και κάθε τι γίνεται αδρανές και ανίκανο να αντιδράσει σε εκείνη την θερμοκρασία. Το κρύο δεν υπάρχει. Έχουμε δημιουργήσει αυτήν τη λέξη για να περιγράψουμε πώς αισθανόμαστε εάν δεν έχουμε καμία θερμότητα.»
Ο σπουδαστής συνέχισε: «K. καθηγητά, το σκοτάδι υπάρχει;» Ο καθηγητής αποκρίθηκε: «Φυσικά». Ο σπουδαστής απάντησε: «Άλλη μια φορά κάνετε λάθος κύριε, ούτε το σκοτάδι υπάρχει. Το σκοτάδι είναι στην πραγματικότητα η απουσία φωτός. Το φως μπορούμε να το μελετήσουμε, το σκοτάδι όχι. Στην πραγματικότητα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πρίσμα Newton για να αναλύσουμε το λευκό φως σε πολλά χρώματα και να μελετήσουμε τα διάφορα μήκη κύματος κάθε χρώματος. Δεν μπορείτε να μετρήσετε το σκοτάδι. Μια απλή ακτίνα του φωτός μπορεί να διαπεράσει σε έναν σκοτεινό χώρο και να τον φωτίσει. Πώς μπορείτε να ξέρετε πώς το σκοτάδι απλώνεται σ' ένα χώρο; Μετρώντας την ποσότητα του παρόντος φωτός. Έτσι δεν είναι; Το σκοτάδι είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο για να περιγράψει τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει παρουσία φωτός.» Τέλος ο νεαρός σπουδαστής ρώτησε τον καθηγητή: «Κύριε, το Κακό υπάρχει;»
Ο σπουδαστής συνέχισε: «K. καθηγητά, το σκοτάδι υπάρχει;» Ο καθηγητής αποκρίθηκε: «Φυσικά». Ο σπουδαστής απάντησε: «Άλλη μια φορά κάνετε λάθος κύριε, ούτε το σκοτάδι υπάρχει. Το σκοτάδι είναι στην πραγματικότητα η απουσία φωτός. Το φως μπορούμε να το μελετήσουμε, το σκοτάδι όχι. Στην πραγματικότητα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πρίσμα Newton για να αναλύσουμε το λευκό φως σε πολλά χρώματα και να μελετήσουμε τα διάφορα μήκη κύματος κάθε χρώματος. Δεν μπορείτε να μετρήσετε το σκοτάδι. Μια απλή ακτίνα του φωτός μπορεί να διαπεράσει σε έναν σκοτεινό χώρο και να τον φωτίσει. Πώς μπορείτε να ξέρετε πώς το σκοτάδι απλώνεται σ' ένα χώρο; Μετρώντας την ποσότητα του παρόντος φωτός. Έτσι δεν είναι; Το σκοτάδι είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο για να περιγράψει τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει παρουσία φωτός.» Τέλος ο νεαρός σπουδαστής ρώτησε τον καθηγητή: «Κύριε, το Κακό υπάρχει;»
Αβέβαιος, ο καθηγητής αποκρίθηκε: «Φυσικά, όπως έχω πει ήδη. Το βλέπουμε στα καθημερινά παραδείγματα της ανθρώπινης απανθρωπιάς, στο πλήθος εγκλημάτων και βίας που υπάρχει παντού στον κόσμο. Αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά μόνο αυτό, εκδήλωση του Κακού».
Ο σπουδαστής απάντησε: «Tο κακό δεν υπάρχει, κύριε, ή τουλάχιστον δεν υπάρχει από μόνο του. Το κακό είναι απλά η απουσία του Θεού. Είναι ακριβώς όπως το σκοτάδι και το κρύο, μια λέξη που ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει για να περιγράψει την απουσία του Θεού. Ο Θεός δεν δημιούργησε το κακό. Το κακό είναι το αποτέλεσμα που συμβαίνει όταν ο άνθρωπος δεν έχει την αγάπη του Θεού παρούσα στην καρδιά του. Είναι όπως το κρύο που έρχεται όταν δεν υπάρχει καμία θερμότητα ή το σκοτάδι που έρχεται όταν δεν υπάρχει κανένα φως». Ο καθηγητής κάθισε στην έδρα του.
Το όνομα του νεαρού σπουδαστή: Albert Einstein.
Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα.
Μέσα σε έναν έντονα προβληματιζόμενο κόσμο, όπως ο δικός μας σήμερα, ερωτήματα για την ύπαρξη του Θεού ή καλύτερα για την ενεργή παρουσία του ή όχι, για την ύπαρξη ή για την κυριαρχία του κακού έναντι του καλού συχνά εμφανίζονται στις σκέψεις των ανθρώπων.
Η απάντηση του νεαρού Αϊνστάιν στον καθηγητή του είναι η απάντηση και στους προβληματισμούς του σήμερα. Έχει, λοιπόν, η κοινωνία μας σήμερα, η πλειονότητά της, την αγάπη του Θεού; Την αφήνει ο καθένας μας να εκδηλωθεί; Αν ο καθένας μας το εκφράσει στην καθημερινότητά του, τότε αμέσως θα φανεί η ανωτερότητα και η κυριαρχία του καλού.
Ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας και μας δίνει τη δυνατότητα να απολαύσουμε τους «καρπούς των έργων μας», της συμπεριφοράς μας. Ανέχεται την έκφραση της κακίας (της έλλειψης καλοσύνης), για να παιδαγωγηθούμε, να συνειδητοποιήσουμε το αδιέξοδο της πορείας μας, να μετανοήσουμε εμπράκτως αλλάζοντας τρόπο ζωής.
Από την άλλη, πολλές φορές βιαζόμαστε να κρίνουμε αν κάτι είναι καλό ή κακό σύμφωνα με τις επιθυμίες μας και τη διάθεσή μας, εντελώς υποκειμενικά, ενώ για το Θεό δεν
υπάρχει υποκειμενικότητα. Γνωρίζει την πραγματική αξία των γεγονότων και ξέρει ότι αυτό που είναι το καλύτερο για μας μπορεί να έλθει και μέσα από φαινομενικές δυσκολίες, ή τη φαινόμενη επικράτηση του κακού. Ας έχουμε την πίστη – εμπιστοσύνη - στο Θεό για την παντοδύναμη παρουσία του και ας την εκφράζουμε με λόγια και έργα.
