Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Είναι ιδιαίτερη η σημασία της παραπάνω προτάσεως, δεδομένης της ιδιαιτερότητας της έννοιας «ομολογήσει». Φυσικά η ομολογία δεν πρέπει να εκφραστεί με την λεκτική ομολογία, με την απλή αναφορά στο πρόσωπο του Χριστού. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ ουσιαστικότερο. Είναι αυτό που όλοι οι Άγιοι κάνανε και γι’αυτό τους γιορτάζουμε. Ομολόγησαν την πίστης τους στο Δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος τον Ιησού Χριστό με τη ζωή τους. Τον δέχθηκαν ως Θεό και Σωτήρα τους, αγωνίστηκαν με τη ζωή τους να δίνουν πάντα μαρτυρία αυτής της πίστεως, ενώθηκαν μαζί Του δια των μυστηρίων της Εκκλησίας του. Αλλά η ομολογία αυτή δεν είναι μονόπλευρη. Για τους ανθρώπους αυτούς, ο Χριστός συγκατατίθεται και συγκαταβαίνει για να διδάξει τους διστακτικούς. Τους φωτίζει με τη θεϊκή λαμπρότητά του, ενώνεται μαζί τους και τους δίνει θάρρος, δύναμη, ελπίδα. Έτσι, τους ξεχωρίζει ως δικούς του ανθρώπους, ως παιδιά του.
