Έχει μόλις ολοκληρωθεί ένα πολύ μεγάλο θαύμα, με τον χορτασμό των 5000 ανδρών από μόνο 5 άρτους και 2 ψάρια. Και ο Χριστός, διώχνει τους μαθητές του, για να τους συναντήσει αργότερα, και αυτός αποσύρεται για να προσευχηθεί.
Οι Άγιοι Απόστολοι είναι ανίσχυροι μπροστά στην αγριεμένη θάλασσα. Φοβούνται και ομολογούν το φόβο τους. Ο Χριστός εμφανίζεται μετά από πολλές ώρες, για να τους ενθαρρύνει λέγοντας «θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι• μὴ φοβεῖσθε».
Και πάλι οι μαθητές δεν είναι σίγουροι. Ο Πέτρος ζητά να περπατήσει πάνω στο νερό. Το καταφέρνει μετά την παρότρινση του Χριστού, αλλά χάνει την εμπιστοσύνη στο Χριστό και βυθίζεται! Ζητά την βοήθεια του Χριστού και Αυτός σπεύδει για να τον σώσει.
Και εμείς ζούμε μέσα στην τρικυμισμένη θάλασσα. Τόσες και τόσες αγωνίες, κίνδυνοι, φόβοι, εμπόδια, δυσκολίες, διώξεις, πειρασμοί υπάρχουν καθημερινά που μας τρομάζουν και μας φοβίζου. Αλλά και σήμερα ισχύει ο λόγος του Χριστού: «θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι• μὴ φοβεῖσθε».
Το ζητούμενο είναι λοιπόν και πάλι η εμπιστοσύνη στο Χριστό. Η φωνή του Πέτρου «Κύριε σῶσόν με» ας γίνεται και δική μας φωνή, ώστε ο Κύριος να σπεύσει ως βοηθός και σωτήρας, ως νικητής των αντιθέτων δυνάμεων, ως Υιός του Θεού και αρχηγός της Εκκλησίας.
Οι μαθητές μέσα στο φόβο τους είχαν ξεχάσει την ύπαρξη του Χριστού και λησμόνησαν την παντοδυναμία Του. Το ίδιο συμβαίνει και μας σήμερα, ξεχνάμε την ύπαρξη και την παντοδυναμία του Χριστού και απελπιζόμαστε στις δυσκολίες και τα προβλήματα της ζωής.
Ας μάθουμε να φωνάζουμε το «Κύριε σῶσόν με», για να ακούμε από το Χριστό το «θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι• μὴ φοβεῖσθε».
