«Ἡμεῖς μωροί διά Χριστόν», Παρουσιαζόμαστε ως ανόητοι στον κόσμο για την πίστη μας στο Χριστό λέει ο Απόστολος Παύλος, αλλά και σήμερα όπως σε κάθε εποχή ο Χριστιανός εμφανίζεται ως ανόητος μπροστά στους ανθρώπους της εποχής του. «Ανόητοι» στην εποχή τους ήταν οι μάρτυρες που θυσίαζαν τη ζωή τους για να μην θυσιάσουν στα είδωλα. «Ανόητοι» οι ασκητές της ερήμου, που εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και τις πόλεις για να ζήσουν στην απόλυτη αποξένωση. «Ανόητοι» η νεομάρτυρες, όπως ο Απόστολος και ο Σταμάτιος που γιορτάζαμε χθες και ο Άγιος Δημήτριος από τη Σαμαρίνα που εορτάζουμε σήμερα. «Ανόητος» ο πιστός νέος που διατηρεί την αγνότητά του στην εποχή της ηθικής ισοπέδωσης και του πανσεξουαλισμού. «Ανόητος» ο υπάλληλος ή ο επαγγελματίας που στο όνομα του Χριστού δεν κλέβει ή δεν καταχράται τον συνέταιρό του, το αφεντικό του, το δημόσιο. «Ανόητος» ο πιστός που δεν χρησιμοποιεί το ψέμα και τη συκοφαντία για να απαλλαγεί από ευθύνες ή να δικαιολογηθεί για ένα λάθος.
Όλη η Πνευματική ζωή, επειδή είναι ξένη προς τα ανθρώπινα κριτήρια, είναι μια σαλότης, μια μωρία, μια τρέλα. Γιατί η ανθρώπινη ζωή έχει διαστραφεί και αλλοιωθεί μετά την πτώση του Αδάμ. Και η ζωή έγινε παρά φύση ζωή, χάθηκε ο Θεός από το κέντρο της και μπήκε ο άνθρωπος και έτσι θεωρούμε φυσικό ό,τι συμφωνεί με τις απαιτήσεις των αισθήσεων και αφύσικη τη ζωή της εγκράτειας.
Ας αποφασίσουμε λοιπόν, τι θέλουμε να είμαστε, σοφοί για το Θεό και τρελοί για τους ανθρώπους ή «τρελοί» για το Θεό και «σοφοί» για τους ανθρώπους!!!
