Όσα ακολουθούν είναι προσωπικές απόψεις που εκφράστηκαν είτε γραπτώς, είτω προφορικώς, στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, στον αντιδήμαρχο Νέας Ιωνίας και στον Διευθυντή Υπηρεσιών του Δημοτικού Κοιμητηρίου.
Με έκπληξη πληροφορήθηκα από τις εφημερίδες την απόφαση του Δήμου Βόλου να απαγορεύσει τις ταφές των νεκρών κατά την ημέρα της Κυριακής και των επισήμων αργιών. Προσπαθώ να κατανοήσω τους λόγους για τους οποίους δείχνεται τέτοια σκληρότητα στον πόνο κάποιων συμπολιτών μας, που φτάνει στην απανθρωπία, και ειλικρινά, δεν βρίσκω κανέναν εύλογο και λογικό.
Είναι παράδοση του Ελληνορθόδοξου κόσμου, να δείχνουμε το σεβασμό και την αγάπη στο πρόσωπο του νεκρού, ξενυχτώντας τον στο σπίτι του όλη η οικογένεια συγκεντρωμένη γύρο από το φέρετρο. Εκεί ενθυμούμαστε ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές που ζήσαμε μαζί, ευχόμαστε και προσευχόμαστε για την ανάπαυση της ψυχής του, φιλοσοφούμε τη ματαιότητα του παρόντος κόσμου… Πως αυτά τα παραβλέπετε;
Πως μπορείτε να παρατείνετε την ψυχική αναστάτωση και ανησυχία των μελών μιας οικογένειας που θα πρέπει να περάσει το Σαββατοκύριακό της ή ακόμη περισσότερο, τις εορτές των Χριστουγέννων ή του Πάσχα με την «υπενθύμιση» της ταφής του νεκρού της που βρίσκεται στο ψυγείο; Αν εσείς προσωπικά θα ήσασταν ήρεμος και θα περνούσατε φυσιολογικά την ημέρα σας, αν είχατε νεκρό τον πατέρα ή τη μητέρα ή το παιδί σας στο ψυγείο, τότε …
Έχετε σκεφθεί τι θα πείτε ως παρηγοριά στην μητέρα που δεν της επιτρέπετε να αγκαλιάσει έστω και για λίγο το σώμα του νεκρού παιδιού της στο σπίτι της και να το αποχαιρετίσει, αφού μετά από μερικά εικοσιτετράωρα στο ψυγείο θα πρέπει να γίνει απευθείας η εξόδιος ακολουθία και η ταφή; Γιατί εμείς δεν μπορούμε να σκεφθούμε!
Όλοι μας, παρά την θλίψη και τον πόνο για την απώλεια ενός αγαπητού μας προσώπου, αισθανθήκαμε ανακούφιση όταν συνοδεύσαμε τη σωρό του στο κοιμητήριο για την ταφή. Πιστεύετε ότι θα αισθανθούμε μεγαλύτερη ανακούφιση αν η ταφή καθυστερήσει μερικές ημέρες και θέλετε να μας δώσετε αυτήν την απόλαυση; Ευχαριστούμε, εμείς δεν θέλουμε!
Και βέβαια, στην περίοδο της οικονομικής κρίσεως που βιώνουμε, η σκέψη μας για την εξεύρεση ενός λόγου που θα δικαιολογούσε την λήψη της συγκεκριμένης αποφάσεως στράφηκε στα οικονομικά. Και δυστυχώς όχι για την οικονομία του Δήμου, αλλά για την εκμετάλλευση του πόνου για την απώλεια ενός ανθρώπου!
Αλήθεια, πόσο μπορεί να κοστίσει ένας υπάλληλος –ανειδίκευτος εργάτης- για την απασχόλησή του ως ωρομίσθιος για μια ταφή σε μια αργία; Γιατί οι ταφές την Κυριακή, ειδικά τη χειμερινή περίοδο, γίνονται από τις 12.00 μέχρι τις 16.00 το μεσημέρι, (μετά τη θεία λειτουργία και πριν νυχτώσει). Τα 50-100 € για το ψυγείο, που θα πληρώσει η οικογένεια του άτυχου και δυστυχή που θα πεθάνει Σάββατο για να ταφεί Δευτέρα, δεν είναι αρκετά για έναν άνθρωπο που θα ρίξει λίγο χώμα στον ήδη ανοιγμένο λάκκο; Μήπως το κοιμητήριο δεν θα απασχολεί προσωπικό τις αργίες για να ελέγχουν τα ψυγεία;
Αλλά τα χρήματα του ενοικίου του ψυγείου θα αυξήσουν τα έσοδα! Ωσάν τα 250 € ενοικίου του τάφου για τρία χρόνια να είναι λίγα. Και στο τέλος που επιβάλατε για την περαιτέρω ενοικίαση του τάφου προσθέτετε τώρα και το ενοίκιο ψυγείου! Προσέξτε γιατί οι νεκροί θα «στοιχειώσουν» και θα κυνηγήσουν τους κακοδιαχειριστές και τους καταχραστές! (Το ελπίζουμε γιατί οι ζωντανοί που έχουν αυτή την ευθύνη δεν κάνανε τίποτα, εκτός και αν δεν υπήρξε κακοδιαχείρηση στο παρελθόν).
Πριν από λίγα χρόνια, αλλά και σήμερα στην επαρχία, η φροντίδα για τον νεκρό –κηδεία- ήταν υποχρέωση και τιμή για τους ζωντανούς. Σήμερα με τέτοιες αποφάσεις, γίνεται εμπόριο και μάλιστα, σε συνδυασμό με τα όσα κατά καιρούς ευτράπελα συμβαίνουν από τα γραφεία τελετών, του χειρίστου είδους. Επειδή εμείς στην μικρή μας κοινότητα, τα Μελισσάτικα, προσπαθούμε να κρατήσουμε ακόμη κάποιες αξίες, ήθη, έθιμα, ιδανικά και να τα περάσουμε και στα παιδιά μας, θέλουμε να μας επιτρέψετε να είμαστε κάποιες από τις εξαιρέσεις (που σίγουρα θα υπάρξουν) της αποφάσεως. Μάλιστα, για να μην επιβαρύνουμε το Δήμο, αναλαμβάνουμε μόνοι μας να φροντίζουμε για την ταφή κατά την ημέρα των αργιών.
Μήπως, αν γυρίσουμε στην αρχαιότητα διδαχθούμε από την Αντιγόνη; Ας το έχουν στο νου τους οι σημερινοί Κρέοντες!
Φυσικά, οι προβληματισμοί μας μάλλον πέσαν στο κενό! Γιατί, όπως μας είπαν, κανείς μέχρι τώρα δεν έχει διαμαρτυρηθεί. Ίσως ως κοινωνία αισθανόμασταν καλύτερα, αν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την όλη διαδικασία της ενασχόλησης με το νεκρό! Μήπως και αυτό το γεγονός είναι δηλωτικό των αιτιών της κρίσεως που βιώνουμε; Το σίγουρο πάντως είναι ότι ξεχνάμε την άλλη, την τελική ΚΡΙΣΗ, αυτή του Θεού!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου