Ο απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος στους Ρωμαίους, μεταξύ άλλων, τονίζει: «Η αγάπη ανυπόκριτος, αποστυγούντες το πονηρόν, κολλώμενοι το αγαθόν» (Ρωμ. 12,9). «Η αγάπη σας να είναι ειλικρινής. Να αποστρέφεστε το κακό και να ακολουθείτε το καλό».
Υπάρχουν λοιπόν οι παρακάτω κατηγορίες υποκριτικής αγάπης:
Η συναισθηματική αγάπη. Χωρίζει τους ανθρώπους σε αυτούς που συμπαθούμε και αντιπαθούμε ή μας είναι αδιάφοροι. Η ανυπόκριτη αγάπη δεν κάνει τέτοιους διαχωρισμούς. Πολλές φορές η συναισθηματική αγάπη θέλει να υποδουλώσει τον αγαπόμενο, να του περιορίσει την ελευθερία.
Η αγάπη δοσοληψία. Σου δίνω για να μου δώσεις. Η αγάπη όμως είναι χάρις-χάρισμα-δώρο. Δεν έχει αξιώσεις αντιπροσφοράς.
Η αγάπη με όρια. Που περιορίζεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή εξαιρεί άλλα.
Η αναποτελεσματική αγάπη. Που δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη του άλλου. Δίνουμε χρήματα ενώ έχει ανάγκη παρηγοριάς. Προσφέρουμε λόγο, αλλά υπάρχει ανάγκη έργου.
Η αγάπη που δεν προσφέρεται με καλή διάθεση, αλλά με υπεροψία ή με κατήφεια σαν αγγαρεία.
Η ανυπόκριτος αγάπη. Η έγνοια για το πρόσωπο του άλλου. Για την ζωή του. Ένα ζεστό χαμόγελο και η προθυμία της διακονίας τους. Αλλά και όταν δεν μπορούμε να σηκώσουμε τον σταυρό τους ή αυτόν που θέλουν να μας φορτώσουν, η προσευχή μας, η συγχώρεσή μας, η διακριτική παρακολούθησή τους, ένα αίσθημα ευθύνης να παραμείνουμε προσκολλημένοι στο καλό, με αποστροφή του κακού. Γιατί καμιά φορά η αδιάκριτη αγάπη μπορεί να κάνει κακό. Ας προσπαθούμε για την ανυπόκριτη αγάπη και ο Θεός θα βοηθά.
