ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 184

 

Η Παναγία και το άνθος που δεν ευωδίαζε!

 

Λέγεται ότι κάποτε η Παναγία περνούσε από ένα ωραιότατο περιβόλι με πολύ ωραία άνθη.

Μάλιστα ένα είδος από τα άνθη αυτά την εντυπωσίασε τόσο με την εμφάνισή του, που θέλησε να το μυρίσει και το έκοψε. Όταν όμως το έφερε στην μύτη της, για να απολαύσει το άρωμά του, διαπίστωσε έκπληκτη, ότι δεν είχε καμία μυρουδιά.

Δεν μύριζε καθόλου! Ένα κρύο πράγμα… Μόνο εξωτερική αίγλη και ομορφιά είχε.

Η Παναγία μας τόσο λυπήθηκε για το ωραίο αλλά άοσμο εκείνο άνθος, που το χαϊδεψε και είπε:

– Καημένο άνθος! Γιατί εσύ να μην ευωδιάζεις;

Και όταν άγγιξαν τα χέρια της Παναγίας το άνθος, τότε εκείνο αμέσως ανέδωσε τόσο άρωμα, που πλέον όσοι περνούσαν από εκείνο το περιβόλι αναρωτιόντουσαν: Τί γίνεται εδώ, τί ευωδία είναι αυτή!!!

Ξέρετε πόσος κόσμος ομοιάζει με αυτό το άνθος; Άνθρωποι που έχουν μεν εξωτερική εμφάνιση, αλλά μέσα τους δεν ευωδιάζουν, είναι ένα κρύο πράγμα. Μάλιστα μερικοί αναδύουν και δυσοσμία βαριά.

Όταν όμως οι άνθρωποι έχουν σχέση με την Παναγία, αμέσως όλα αλλάζουν, αλλοιώνονται και γίνονται σαν εκείνο το ευωδιαστό άνθος…

 Του αείμν. θεολόγου Δημητρίου Παναγόπουλου Ιεροκήρυκα

 

Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα.

 

Είναι πανθομολογουμένως μεγάλη η ευλάβεια και ο σεβασμός των Ορθόδοξων Ελλήνων προς το πρόσωπο της Παναγίας. Και αυτό άλλωστε φανερώνει τόσο η συμμετοχή τους στις παρακλήσεις προς το πρόσωπό της την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου, όσο και το πλήθος των προσκυνητών στα μέρη που τιμάται το πρόσωπο της Παναγίας αυτές τις ημέρες!

Την αναγνωρίζουμε ως μεσίτρια που μεταφέρει τις προσευχές μας στον θρόνο του Υιού της και Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αλλά και ως έχουσα την παρρησία να «απαιτήσει» την εκπλήρωση του αιτήματός της από το Θεό. Και αυτό γιατί η Παναγία είναι ό,τι πιο καθαρό, πιο αγνό, πιο αγιασμένο έχει προσφέρει το ανθρώπινο γένος στο Θεό, που πρόσφερε όλη την ύπαρξή της σ΄ Αυτόν και Τον φιλοξένησε στα σπλάγχνα της, για να λάβει από αυτήν την ανθρώπινη υπόσταση μα και στην ψυχή της διαρκώς εκτελώντας το θέλημά Του στη ζωή της.   

Σε αυτό το πρόσωπο, λοιπόν, που γίνεται και δική μας ΜΑΝΑ πνευματική που φιλόστοργα μας φροντίζει, αξίζει κάθε σεβασμός, κάθε προσφορά, κάθε θυσία. Ας προσπαθούμε λοιπόν και οι δικές μας προσφορές στο πρόσωπό Της να είναι περισσότερο ουσιαστικές, περισσότερο πνευματικές για να είναι εκτός από όμορφες και ευωδιαστές!

Ας είναι η προσφορά μας σ΄Εκείνη, εκτός από τη νηστεία των τροφών που προβλέπεται για τις δεκατέσσερις ημέρες και εγκράτεια παθών (αδικίας, κατακρίσεως, μίσους…), και καλλιέργεια αρετών (ταπείνωσης, συγχωρητικότητας, υπομονής, φιλαληθείας, …), ώστε να γίνεται εμφανής η σχέση μας και η αγάπη μας προς το πρόσωπο της Μητέρας του Φωτός. 

ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ!