ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 183

 

Ο ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΣ

ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΣΝΟΣ

Ένας Αβάπτιστος, (π.χ. Μουσουλμάνος, Ινδουιστής, Εβραίος, κλπ), αποφάσισε να γίνει Χριστιανός και θέλησε να εξετάσει τις εκδοχές του χριστιανισμού για να επιλέξει. Βρίσκει λοιπόν έναν Ορθόδοξο, έναν προτεστάντη κι έναν παπικό. Τους λέει τις προθέσεις του κι εκείνοι συμφωνούν να τον “ξεναγήσουν” στις εκκλησίες τους.

Πηγαίνει  ο Αβάπτιστος με τον προτεστάντη μια Κυριακή στο ναό και βλέπει τους ανθρώπους τακτοποιημένους με τα καλά τους ρούχα, ο καθένας στο κάθισμά του, μπροστά από τον κάθε πιστό μια Καινή Διαθήκη, η χορωδία να λέει τους ύμνους αρμονικά, ο κήρυκας να αναλύει το Ευαγγέλιο με απλή γλώσσα, τα πάντα να λάμπουν από καθαριότητα και σ το τέλος όλοι τού φέρθηκαν ευγενικά, με πολύ καλούς τρόπους και τον κάλεσαν να συμμετάσχει στις φιλανθρωπικές και κοινωνικές δράσεις της ενορίας τους.

Την επόμενη Κυριακή συνεννοήθηκε με τον παπικό να πάει στον δικό του ναό. Μπαίνει μέσα, πλένει τα χέρια, ρίχνει το κέρμα ν΄ ανάψει το λαμπάκι αντί για κερί και κάθεται. Ούτε εκεί όρθιοι, όλοι στα καθίσματά τους με τάξη και αρμονία. Το εκκλησιαστικό όργανο έδινε άλλη αίσθηση στην λατρεία, η γλώσσα ήταν κατανοητή. Άκουσε και την εγκύκλιο του Πάπα, είδε και τις φωτογραφίες του που δέσποζαν ακόμα και εντός του ναού. Πέρασε η ώρα, τέλειωσε η λειτουργία, τον καλοδέχθηκαν, τον κέρασαν κι έφυγε.

Την τρίτη Κυριακή κανόνισε να πάει στην Ορθόδοξη εκκλησία. Μπαίνει μέσα και βλέπει άλλους να μιλάνε μεταξύ τους, πολλούς όρθιους, γιατί δεν έφθαναν τα καθίσματα, τη νεωκόρο να μαλώνει με μια κυρία γιατί της έσβησε γρήγορα το κερί που άναψε, άκουγε τα μωρά να τσιρίζουν και να μην τα παρατηρεί κανείς, ο παπάς να φωνάζει στον ψάλτη να τελειώσει τα τεριρέμ και η γλώσσα της λατρείας τού ήταν ανοίκεια.  Δέχθηκε και μερικά σπρωξίματα απ΄ όσους πήγαιναν να κοινωνήσουν ή από αυτούς που ήθελαν να πιάσουν σειρά για το αντίδωρο… Μόλις τελείωσε η λειτουργία άρχισαν και τα μνημόσυνα, όπου άλλοι έβγαιναν απ΄ το ναό κι άλλοι έμπαιναν με θόρυβο και φασαρία.

Ο Ορθόδοξος απογοητεύτηκε από την εικόνα που είδε ο υποψήφιος Χριστιανός. Την επόμενη εβδομάδα συναντήθηκαν όλοι, για να μάθουν τι αποφάσισε ο Αβάπτιστος. Όταν βρέθηκαν όλοι μαζί, τους λέει:

-          Στους προτεστάντες είδα μεγάλη τάξη και ευγένεια, καθώς και κοινωνική δράση πολύ ζωντανή.

-          Στους παπικούς είδα μεγάλο σεβασμό και αφοσίωση στον πνευματικό σας αρχηγό και τις οδηγίες του ιερέα σας.

-          Στην ορθόδοξη εκκλησία είδα τέτοιο μπάχαλο που δεν το περίμενα!!!

Ο Ορθόδοξος σκυθρώπιασε απογοητευμένος, ενώ οι άλλοι δυο αναθάρρησαν. Και καταλήγει ο Αβάπτιστος: Θα γίνω Ορθόδοξος!!!
-  Μα πώς; αναρωτιούνται οι άλλοι.

- Ακούστε, λέει ο Αβάπτιστος, τα δικά σας δικαιολογούνται με την τάξη που έχει ο ένας και την πειθαρχία που έχει ο άλλος. Τούτο εδώ – και δείχνει τον Ορθόδοξο – δεν δικαιολογείται αλλιώς. Με τέτοιο μπάχαλο, μόνο αν έχεις τον Θεό μαζί σου διατηρείσαι 2000 χρόνια!

Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα

            Αν και το παραπάνω κείμενο αποτελεί ανέκδοτο που δείχνει την ακαταστασία που επικρατεί στους Ναούς μας, κρύβει και την μεγάλη αλήθεια, ότι η Εκκλησία μας υπάρχει και στηρίζεται στην παρουσία του Αγίου Πνεύματος, του τρίτου  δηλαδή προσώπου της Αγίας Τριάδος! Ευκαιρία είναι να δούμε μερικές αλήθειες τόσο για το Άγιο Πνεύμα όσο και για την Εκκλησία μας.

            Μετά την Ανάληψη του θεανθρώπου Χριστού και την αποκατάσταση της ανθρώπινης φύσεως στην προ της αμαρτίας δόξα, ο μεν δρόμος της Αναστάσεως γίνεται βατός και δυνατός για όλους τους ανθρώπους, αλλά για την υπέρβαση της αδυναμίας του καθενός μας χρειάζεται και η Θεϊκή βοήθεια. Έτσι, ο Τριαδικός Θεός, και πάλι φιλανθρώπως ενεργών, εμφανίζεται την ημέρα της Πεντηκοστής με το Τρίτο πρόσωπο, που είναι ο Παράκλητος που υποσχέθηκε ο Χριστός. Το Άγιο Πνεύμα είναι ομοούσιο και ομοδύναμο με τον Πατέρα και τον Υιό και παρέχει στον κόσμο τη χάρη και τις ενέργειές Του.

            Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής είναι δωρεά του αναληφθέντος Χριστού. Αυτή η δωρεά είναι μόνιμη και αδιάλειπτη στην Εκκλησία. Στην πραγματικότητα η Εκκλησία είναι μια αδιάλειπτη Πεντηκοστή, μια διαρκής ημέρα του Αγίου Πνεύματος.

            Εμφανίστηκε την ημέρα της Πεντηκοστής σαν γλώσσες παρόμοιες με φλόγα και όχι ως γλώσσες από φλόγα, για να μη θεωρηθεί ότι είναι κάτι το αισθητό. Με τη μορφή αυτή μοιράζεται στους αγίους Αποστόλους καθοδηγώντας τον καθένα στο μέρος της γης που θα κηρύξει το μήνυμα της Αναστάσεως.

            Τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος λαμβάνει κάθε άνθρωπος που βαπτίζεται, με το μυστήριο του Χρίσματος. Δεν παίρνουμεολόκληρη τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, γι΄ αυτό φάνηκαν να διαμοιράζονται οι γλώσσες στους Αποστόλους. Μόνον ο Χριστός,

ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, είχε ολόκληρη τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

            Το Άγιο Πνεύμα συγκροτεί όλο τον θεσμό της Εκκλησίας, δηλαδή με τη χαρισματική Του δύναμη αγιάζει και σώζει   όλα   τα   αληθινά  μέλη  της.  Όλοι  οι χριστιανοί με το Βάπτισμα καθίστανται μέλη της Εκκλησίας, του σώματος του Χριστού, με προοπτική και δυνατότητα να φθάσουν μέχρι την κατά χάριν Θέωση. Εκκλησία είναι η κοινωνία  με τον Τριαδικό Θεό.

Επειδή ο Χριστός με την ενανθρώπισή Του αποκατέστησε την κοινωνία των ανθρώπων με το Θεό, που είχε διαρραγεί με την αμαρτία, κάνει την Εκκλησία σώμα Του. Γι΄ αυτό και κάθε μέλος της Εκκλησίας, βαπτισμένος πιστός δηλαδή, γίνεται μέλος του σώματος του Χριστού με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και καλούμαστε να διατηρήσουμε αυτήν την ενότητα με το Χριστό. Να μην ξεχνάμε ότι η Εκκλησία περιλαμβάνει και τους Αγγέλους και τους ανθρώπους, ζώντες και κεκοιμημένους.

 Στην ορθόδοξη λατρεία όλα τελούνται: «εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἀγίου Πνεύματος». Ο αγιασμός των πιστών συντελείται με τη δύναμη και την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, αλλά το έργο του αγιασμού και της σωτηρίας των ανθρώπων είναι έργο και των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος, αφού «τα της Τριάδος είναι αδιαίρετα», όπως λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.