Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟΥ

 



 

Κυριακή 13 Ιουλίου 2025 (Πατέρων Δ΄Οικ. Συνόδου):

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2025 (Αγ. Μαρίνας):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Σάββατο 19 Ιουλίου 2025:

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

8.00 μ.μ. Εσπερινός Προφήτη Ηλία στο ομώνυμο εξωκκλήσι, προεξάρχοντος του Παν. Αρχιμ. Καλλινίκου Γεωργακοπούλου.

 

Κυριακή 20 Ιουλίου 2025 (προφ. Ηλία):

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία στον Αγ. Μόδεστο

 

Σάββατο 26 Ιουλίου 2025 (Αγ. Παρασκευής):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία στον προφ. Ηλία (δεύτερη επέτειος φωτιάς 2023).

7.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 27 Ιουλίου 2025 (Αγ. Παντελεήμονος):

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

Σάββατο 28 Ιουνίου 2025

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟΥ

  


Κυριακή 29 Ιουνίου 2025 (Αγίων Αποστ. Πέτρου & Παύλου):

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

6.30 μ.μ. Εσπερινός Συνάξεως 12 Αποστόλων

 

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025 (Σύναξη 12 Αποστόλων):

7.00 – 9.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2025

9.00 – 10.00 π.μ. Θεία Λειτουργία με τα παιδιά του Θερινού Σχολείου.

 

Σάββατο 5 Ιουλίου 2025:

7.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 6 Ιουλίου 2025:

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Σάββατο 12 Ιουλίου 2025 (Αγ. Παϊσίου Αγιορείτη):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

7.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 13 Ιουλίου 2025 (Πατέρων Δ΄Οικ. Συνόδου):

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

Σάββατο 14 Ιουνίου 2025

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 193

 

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ

                Ένα από τα συγκλονιστικότερα κείμενα της παγκόσμιας γραμματείας είναι ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, στην Πνύκα. Αφού περιδιάβηκε την πόλη, είδε τους βωμούς και τους ιερούς τόπους των Αθηναίων, ο Απόστολος των εθνών διαπίστωσε την ύπαρξη του βωμού με την επιγραφή: "στον άγνωστο Θεό". Πάνω σ' αυτή την παρατήρηση δόμησε την ομιλία του. Αν την διαβάσει κάποιος στις "Πράξεις των Αποστόλων" της Καινής Διαθήκης (κεφάλαιο 17), θα διαπιστώσει πόσο άγνωστος παραμένει για πολλούς, ακόμη και σήμερα, ο Θεός του Αποστόλου Παύλου, ο Θεός της πίστης μας.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σ'  αυτόν σε εκείνους που πιστεύουν στην τύχη και όχι στην θεϊκή πρόνοια. Σε όσους πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη και όχι σε έναν Θεό που νοιάζεται προσωπικά για τον καθέναν.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς, ούτε υπηρετείται από ανθρώπινα χέρια σαν να' χε ανάγκη, για όσους αναλαμβάνουν να γίνουν οι σωτήρες του Θεού, για όσους νομίζουν ότι θα πρέπει να επιβάλουν τα του Θεού με την βία στους ανθρώπους στο όνομα του Θεού.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε από έναν άνθρωπο όλα τα έθνη των ανθρώπων, τους εγκατέστησε πάνω σ' όλη τη γη και όρισε πόσον καιρό θα υπάρχουν και μέσα σε ποια σύνορα θα κατοικούν, για όσους πιστεύουν ότι είμαστε υπάρξεις που κυβερνιόμαστε μόνο από τα ένστικτα και τις επιθυμίες μας, ότι εμείς διαφεντεύουμε τη ζωή μας και σκοπός μας είναι να επιβληθούμε σε όλους τους άλλους, ότι οι συνάνθρωποί μας δεν είναι πλησίον κι αδέρφια μας, διότι τάχα εμείς είμαστε ανώτεροι από εκείνους.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που θέλησε να Τον αναζητούν και να προσπαθούν να Τον βρουν ψηλαφώντας στα σκοτάδια, αν και δεν βρίσκεται μακριά μας, για εκείνους που διαγράφουν την θρησκευτική πίστη από την δημόσια ζωή, που νομίζουν ότι μπορούν να ζούνε χωρίς νόημα Θεού, ότι θεός είναι μόνο ο εαυτός τους.

                Άγνωστος είναι ο Θεός για εκείνους που έκαναν θεό τους το χρήμα, τα είδωλα, τις πέτρινες καρδιές, την φαντασία τους.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που ζητά μετάνοια από εμάς, αλλαγή ζωής δηλαδή, αγάπη, ταπείνωση συγχώρηση, για εκείνους που βλέπουν τον κόσμο με κριτήριο το δίκιο και το δικαίωμά τους, το εγώ δηλαδή που δεν κάνει στην άκρη, που δεν νιώθει ότι σφάλλει, που δεν χωρά μέσα στην Εκκλησία ως σώμα Χριστού, αλλά μετρά τη ζωή φαρισαϊκά.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που θα κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, για εκείνους που έχουν μάθει να κατακρίνουν τον άλλον διότι δεν είναι όπως τον θέλουν, που έχουν κόψει και ράψει τον Θεό στα μέτρα τους και δεν θέλουν να κάνουν ούτε ένα βηματάκι προς Αυτόν.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, για εκείνους που θέλουν τον άνθρωπο υποταγμένο στον χρόνο, που είναι βέβαιοι για  το μεταθανάτιο μηδέν και τίποτα, που θεοποιούν μόνο την λογική τους, κι αυτή εκεί που τους συμφέρει.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που μας έχει αφήσει τη φωνή του μέσα από τους αγίους Του, μέσα από το κοίταγμά μας στα μάτια του διπλανού μας, που περιμένει με αγκαλιά ανοιχτή, όπως ο πατέρας το παιδί που δεν νιώθει την αγάπη.

                Αυτού του άγνωστου Θεού πάντως "δική Του είμαστε και θα είμαστε γενιά".

(π. θεμιστοκλής Μουρτζανός – Κέρκυρα)

 

Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα

            Ο Ιούνιος είναι ο μήνας των αγίων Αποστόλων! Προηγείται η εορτή των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις 29 και την επόμενη ημέρα η Εκκλησία μας τιμά και όλους τους αγίους Αποστόλους μαζί. Η μεγάλη εορτή είναι για τους δύο, και γι΄ αυτήν την εορτή προηγείται η νηστεία που ξεκινά από τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των αγίων Πάντων μέχρι και την 28η Ιουνίου. Είναι μεταβλητή σε έκταση ημερών, καθότι η Κυριακή των αγίων Πάντων καθορίζεται σε σχέση με το Πάσχα, και έτσι μπορεί να είναι από τέσσερις – πέντε εβδομάδες έως και μία ή και καμία ημέρα, αν το Πάσχα είναι πρώιμο ή όψιμο αντίστοιχα.   

Οδεύοντας ήδη στον μήνα Ιούνιο, έχοντας εορτάσει την εορτή της Πεντηκοστής και πορευόμενοι προς αυτή των αγίων Αποστόλων, θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη ευκαιρία να αναζητήσει ο καθένας μας απάντηση στο ερώτημα: «τελικά, πόσο άγνωστος είναι ο Θεός για μένα;». Δυστυχώς, οι περισσότεροι έχουμε δημιουργήσει έναν δικό μας Θεό, άλλοτε μακρυά από τον Τριαδικό Θεό των Χριστιανών  -πραγματικό είδωλο- και άλλοτε έναν Θεό σαν τον Τριαδικό, αλλά με καθαρά δικά μας χαρακτηριστικά, όπως τον θέλουμε και όπως μας βολεύει.  Πόσο συχνά ακούγεται η φράση: «εγώ δεν πάω στην Εκκλησία, δηλαδή στη θεία Λειτουργία, αλλά έχω το Θεό στην καρδιά μου», περιφρονώντας τους λόγους του Χριστού «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» (Λκ. κβ΄ 19). Ή πόσο συχνά προβάλλουμε τη δικαιολογία «ε… τώρα, ένα μικρό ψέμα ήταν, άλλωστε οι άλλοι λένε και κάνουν τόσα και τόσα» θεωρώντας ότι η ρήση του Χριστού: «ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν· ναί ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν» (Μτθ. ε΄ 37), είτε δεν είναι θεϊκή εντολή, είτε δεν έχει πάντα ισχύ, είτε όταν παραβιάζεται από πολλούς παύει να ισχύει.

Είναι ανθρώπινο, γνώρισμα της ατελούς φύσεώς μας, να μην είμαστε συνεπείς στην πορεία μας από τον παρόντα κόσμο στην αιωνιότητα του Θεού ή στον αγώνα μας από το κατ΄ εικόνα στο καθ΄ ομοίωση, όμως είναι υποχρέωσή μας η προσπάθεια (τουλάχιστον για όποιους αποδεχόμαστε την Ύπαρξή Του), να γνωρίσουμε σε βάθος και καλύτερα αυτόν τον «Άγνωστο Θεό», αυτόν τον Θεό που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους, που θυσιάστηκε άπαξ στον Σταυρό και αναστήθηκε τριήμερος και θυσιάζεται σε κάθε θεία Λειτουργία για τον καθένα μας προσωπικά. Αυτόν τον Θεό του Πέτρου και του Παύλου και όλων των Αποστόλων και των Αγίων μας!

Και πάλι, την καλή διάθεση από εμάς περιμένει για να μας επισκεφθεί προσωπικά, σε μια προσωπική Πεντηκοστή!


Πρώτα ο Θεός:

E Θερινό Σχολείο για τα παιδιά Δημοτικού & Γυμνασίου, Δευτέρα 23 Ιουνίου έως

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2025.

Καθημερινά 9.30 π.μ. με 2.00 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού μας.

  E Εγγραφές για το Θερινό Σχολείο 16 με 20 Ιουνίου 6.00 με 7.00 το απόγευμα στον Ναό.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

 



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Κυριακή 15 Ιουνίου 2025 (Αγίων Πάντων):

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2025 (Αποστ. Ιούδα):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία στον Προφήτη Ηλία.

 

Σάββατο 21 Ιουνίου 2025:

6.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 22 Ιουνίου 2025:

7.30 – 10.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Τρίτη 24 Ιουνίου 2025 (Γεν. Προδρόμου):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Σάββατο 28 Ιουνίου 2025:

6.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 29 Ιουνίου 2025 (Αγίων Αποστ. Πέτρου & Παύλου):

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025 (Σύναξη 12 Αποστόλων):

7.15 – 9.15 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Το Θερινό Σχολείο ξεκινάει

την Δευτέρα 23 Ιουνίου με Αγιασμό στις 9.30 π.μ.!

Σάββατο 31 Μαΐου 2025

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

 


Κυριακή 1 Ιουνίου 2025 (Πατέρων Α΄ Οικ. Συν.):

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2025:

6.00 μ.μ. Εσπερινός με τον κανόνα των κεκοιμημένων και Τρισάγιο στο κοιμητήριο.

 

Σάββατο 7 Ιουνίου 2025 (Ψυχοσάββατο):

7.15 – 9.45 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

6.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 8 Ιουνίου 2025 (Πεντηκοστή):

7.30 – 10.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

10.00 – 11.00 π.μ. Εσπερινός Γονυκλισίας

 

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2025 (Αγίου Πνεύματος):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Σάββατο 14 Ιουνίου 2025:

6.00 μ.μ. Εσπερινός

 

Κυριακή 15 Ιουνίου 2025 (Αγίων Πάντων):

7.30 – 10.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

Κοινός δίσκος θα προετοιμαστεί

για το Ψυχοσάββατο 7 Ιουνίου.

Σάββατο 24 Μαΐου 2025

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

 



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Κυριακή 25 Μαΐου 2025 (Τυφλού):

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Δευτέρα 26 Μαΐου 2025:

3.00 μ.μ. Εκδρομή Κύκλου Συμμελέτης Αγίας Γραφής

 

Τρίτη 27 Μαΐου 2025 (Αγ. Ιωάννη Ρώσου):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Τετάρτη 28 Μαΐου 2025 (Απόδοση Πάσχα):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

6.30 μ.μ. Θ΄ Ώρα και Εσπερινός Αναλήψεως

 

Πέμπτη 29 Μαΐου 2025 (Ανάληψη Ιησού Χριστού):

7.30 – 9.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

Σάββατο 31 Μαΐου 2025:

6.00 μ.μ. Εσπερινός και Αγιασμός Πρωτομηνιάς

 

Κυριακή 1 Ιουνίου 2025 (Πατέρων Α΄ Οικ. Συν.):

7.30 – 10.30 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

 

E Κοινός δίσκος θα προετοιμαστεί για το Ψυχοσάββατο 7 Ιουνίου.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 192

 

Η ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος  συνεκλήθη από τον αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνο  στη Νίκαια της Βιθυνίας το έτος 325 μ.Χ.. Κύρια αιτία της συγκλήσεως ήταν η αντιμετώπιση της αιρέσεως του Αρείου, η οποία προκαλούσε αναταραχή σε ολόκληρη την Εκκλησία.

Οι εργασίες της Συνόδου άρχισαν προκαταρκτικά στις 20 Μαΐου και επισήμως στις 14 Ιουνίου με την παρουσία του Μ. Κωνσταντίνου και τελείωσαν στις 25 Αύγουστου του έτος 325.

Υπάρχουν διάφορες απόψεις για τον αριθμό των συμμετασχόντων επισκόπων στη Σύνοδο. Σύμφωνα με την επικρατούσα παράδοση συμμετείχαν 318 Πατέρες, αλλά κατ΄ άλλους ιστορικούς οι συμμετέχοντες ήσαν περίπου 300.

Μεταξύ των Πατέρων διακρίνονται ο Αλεξανδρείας Αλέξανδρος μαζί με τον διάκονό του και κατόπιν Αλεξανδρείας Μ. Αθανάσιον. Οι δύο αυτοί ήσαν κύριοι κατήγοροι του Αρείου. Ακόμη διεκρίνοντο ο πρεσβύτερος και κατόπιν πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αλέξανδρος, εκπροσωπώντας τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη, ο Αντιοχείας Ευστάθιος, ο Ιεροσολύμων Μακάριος, οι αντιπρόσωποι του Πάπα της Ρώμης Σιλβέστρου επίσκοπος Κορδούης Όσιος και οι πρεσβύτεροι Βίτων και Βικέντιος, επίσης ο Εφέσου Μέμνων, ο Τριμυθούντος Σπυρίδων, ο Μύρων Νικόλαος, ο Αγκύρας Μάρκελλος, ο Νισίβης Ιάκωβος, ο Καρχηδόνος Καικιλιανός, ο όσιος Παφνούτιος και πολλοί άλλοι.

Από την άλλην πλευρά συνήγοροι και υπέρμαχοι του Αρείου ήταν ο Νικομήδειας Ευσέβιος, ο Καισαρείας Παλαιστίνης Ευσέβιος, ο Νίκαιας Θέογνις, ο Χαλκηδόνος Μάρις, ο Ηρακλείας Θεόδωρος, ο Πτολεμαΐδος Σεκούνδος, ο Μαρμαρικής Θεωνάς, ο Εφέσου Μηνόφαντος, ο Τύρου Παύλος και άλλοι, συνολικά 17 επίσκοποι, μεταξύ των οποίων ήταν και φιλόσοφοι και ρήτορες μαζί με τον σοφιστή Αστέριο.

Όπως είπαμε και στην αρχή, κύρια αιτία και κύριος σκοπός της Συνόδου ήταν η καταδίκη του Αρειανισμού αφ΄ενός και αφ΄ετέρου η θετική διατύπωση της ορθοδόξου δογματικής διδασκαλίας περί του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Την θεότητα του Χριστού είχε αρνηθεί από το έτος 318 μ.Χ. ο Άρειος που ήταν πρεσβύτερος στην Αλεξάνδρεια και ήταν μαθητής του Λουκιανού. Ο Λουκιανός φαίνεται ότι έγινε διάδοχος του Παύλου Σαμοσατέως στην αιρετική διδασκαλία, αλλά παραποιώντας την άλλη αιρετική διδασκαλία  του Δυναμικού Μοναρχιανισμού ανεγνώρισε τον Υιόν και Λόγον του Θεού ως δεύτερον πρόσωπον. Τον θεωρούσε όμως ότι δεν είναι «αγέννητος», άρα είναι «κτίσμα», δημιουργηθέν από τον Θεό προ πάντων των αιώνων και με την ελεύθερη  βούλησή Του. Έτσι, ο Χριστός, ενώ δεν ήταν «αγέννητος» εθεωρείτο από τον Λουκιανόν όμοιος με τον Πατέρα και μάλιστα «πλήρης Θεός».

Ο Άρειος προχώρησε πιο πέρα από τον διδάσκαλό του και έκαμε πιο συστηματική την αιρετική του διδασκαλία σχετικά με το δεύτερον Πρόσωπον της Αγίας Τριάδος. Αυτός ηρνείτο τελείως την θεότητα του Θεού Λόγου, του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, και δίδασκε ότι ο Υιός του Θεού δεν είναι Θεός συναΐδιος, άναρχος και αληθινός Θεός, αλλά είναι κτίσμα, το οποίο δημιουργήθηκε «εν χρόνω» από τον Πατέρα «εξ ουκ όντων», είναι ξένος προς την ουσία του Πατρός και ως προς την φύση είναι τρεπτός και αλλοιωτός. Είναι το πρώτον «κτίσμα», δια του οποίου ο Πατήρ δημιούργησε τον κόσμο, διότι ίσως δεν θα μπορούσε ως απόλυτο Πνεύμα να επικοινωνήσει απ΄ευθείας με την ύλη του κόσμου. Ο Άρειος ακολουθώντας πλατωνικές και νεοπλατωνικές ιδέες καθώς και θεωρίες του Ιουδαίου Φίλωνος και του Ωριγένη θεώρησε τον Υιό του Θεού ως ένα ενδιάμεσο όργανο του Θεού για τη δημιουργία του κόσμου, όπως ακριβώς ο Πλάτων είχε εφεύρει τον ενδιάμεσο κόσμο των ιδεών.

Οι κακοδοξίες του Αρείου είχαν διατυπωθεί σε Σύμβολο, το οποίο υπέβαλε στη Σύνοδο ο Ευσέβιος Νικομήδειας. Όταν όμως ανεγνώσθη, οι Πατέρες εξηγέρθησαν και απεφάσισαν να αντιτάξουν ιδικό τους Σύμβολο, το πρώτο Οικουμενικό Σύμβολο  (τα επτά πρώτα  άρθρα του «Πιστεύω»).

Εκτός από την καταδίκη του Αρείου, η Α' Οικουμενική Σύνοδος έθεσε τέρμα σε τρία άλλα σχίσματα,  το Νοβατιανό, το Σαμοσατιανό και το Μελιτιανόν. Απ΄ αυτά το πρώτο των Νοβατιανών προήλθε από τους Νοβατιανούς ή Καθαρούς, οι οποίοι αρνούνταν στην Εκκλησία το δικαίωμα να συγχωρεί τα βαριά αμαρτήματα και να δέχεται αυτούς που αμάρτησαν βαριά και μετά μετανόησαν, π.χ.  δεν κοινωνούσαν τους διγάμους και αυτούς που στους διωγμούς αρνήθηκαν την πίστη τους. Γι΄αυτό η Σύνοδος εξέδωσε τον 8ο  Κανόνα, ο οποίος καθόριζε τον τρόπο της επιστροφής και παραδοχής αυτών στην Εκκλησία.

Το Σαμοσατιανό σχίσμα δημιουργήθηκε από τους οπαδούς του δυναμικού μοναρχιανού Παύλου του Σαμοσατέως,  που δέχονταν τον Θεό ως «εν πρόσωπον», τον Υιό ως «δύναμη» απρόσωπη, καθώς και το Πνεύμα. Την κακοδοξία αυτή την κατεδίκασε η Σύνοδος με τον 19ο κανόνα.

Το Μελιτιανό σχίσμα προήλθε από το ότι ο Λυκοπόλεως Μελίτιος δεχόταν με μεγαλύτερη από ό,τι η Εκκλησία αυστηρότητα τους πεπτωκότας στον διωγμό του Διοκλητιανού κι  ακόμη   έκαμε   αντικανονικές   χειροτονίες   πολυάριθμων επισκόπων και κληρικών.

Ακόμη, η Σύνοδος έθεσε τέρμα στις έριδες περί του εορτασμού του Πάσχα και όρισε να εορτάζεται αυτό την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη Πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και να είναι μετά από το Εβραϊκό Πάσχα.

Η Σύνοδος απέκρουσε ακόμη πρόταση για την υποχρεωτική αγαμία των κληρικών όλων των βαθμίδων, με πρωτοστάτη τον όσιο Παφνούτιο.

Η ορθόδοξη Εκκλησία όρισε να εορτάζεται η Α' Οικουμενική Σύνοδος των 318 θεοφόρων πατέρων του 325 μ.Χ. την Κυριακή μετά την εορτή της Αναλήψεως του Χριστού.  Φέτος συμπληρώνονται 1700 χρόνια από την σύγκλιση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

 

Λίγα λόγια για το θέμα του μήνα

Πώς εορτάζεται το Πάσχα μαζί από τους Ορθοδόξους που ακολουθούν το Παλαιό ημερολόγιο και αυτούς που ακολουθούν το Νέο ημερολόγιο;

Η σύγχρονη ανακάλυψη ότι η περιφορά της γης γύρω από τον Ήλιο δεν είναι ακριβώς 365,25 ημέρες, έφερε την πρόταση τροποποίησης του ημερολογίου, δηλαδή να αλλάξουμε την αρχή μετρήσεως του χρόνου και να πάμε 13 ημέρες πιο μπροστά. Για να υπάρχει μια κοινή συνεννόηση μεταξύ των πολιτών, τα κράτη ακολούθησαν το νέο ημερολόγιο.  Αυτό για την Εκκλησία δεν είναι ζήτημα ουσίας κι έτσι κάποιες τοπικές Εκκλησίες ακολούθησαν την αλλαγή που έκανε το κράτος, ενώ κάποιες άλλες όχι, με αποτέλεσμα κάποιες να εορτάζουν τις εορτές με σταθερή ημερομηνία (μνήμες αγίων και Χριστούγεννα) με διαφορά 13 ημερών.

Ο κοινός εορτασμός του Πάσχα για όλους τους Ορθοδόξους είναι δογματικό ζήτημα, όπως τον  όρισε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος και γι΄ αυτό οι Ορθόδοξοι του νέου ημερολογίου ακολουθούν τους υπολογισμούς του Παλαιού.

Οι Ρωμαιοκαθολικοί υπολογίζουν το Πάσχα με τη νέα ημερομηνία της Εαρινής Ισημερίας και γι΄ αυτό τις περισσότερες φορές έχουν Πάσχα πριν από τους Ορθοδόξους.